Παναγιώτης Αραβαντινός
Ο Παναγιώτης Αραβαντινός (Πάργα 1811-1870), γνωστός και με το ψευδώνυμο Θεσπρωτός, ήταν Έλληνας λόγιος ιστοριοδίφης και συγγραφέας του 19ου αιώνα.
Παναγιώτης Αραβαντινός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Αραβαντινός (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1811 Πάργα |
Θάνατος | 1870 Ιωάννινα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | λόγιος συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Σπυρίδων Π. Αραβαντινός Ιωάννης Αραβαντινός |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1811 στην Πάργα της Ηπείρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Όταν οι Άγγλοι πούλησαν την Πάργα στον Αλή Πασά, το 1819 η οικογένειά του εκπατρίστηκε μαζί με άλλους πρόσφυγες στους Παξούς, και από εκεί στην Κέρκυρα. Εκεί ο μικρός Παναγιώτης πήγε σχολείο στο «Ελληνικό Φροντιστήριο» του Ανδρέα Ιδρωμένου, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα στην Ακαδημία του Γκίλφορντ. Δίδαξε αρχικά στους Παξούς και αργότερα στην Πάργα, και έλαβε πρόσκληση το 1836 να γίνει διευθυντής του Ελληνικού Σχολείου των Ιωαννίνων. Ασχολήθηκε με μεγάλο πάθος στην έρευνα και μελέτη της ιστορίας και λαογραφίας της Ηπείρου, και έγινε ο ειδικότερος Ηπειρογράφος. Δημοσίευσε πάμπολλα δικά του κείμενα, ενώ άφησε και πλούσια συλλογή αδημοσίευτων μελετών. Γιος του ήταν ο πολιτικός Σπυρίδων Αραβαντινός, και ο νομικός Ιωάννης Αραβαντινός.
ΕργογραφίαΕπεξεργασία
- «Χρονογραφία της Ηπείρου των τε όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών χωρών» έως το 1854 (δύο τόμοι), 1856 (περιγράφονται οι συγκρούσεις των Τουρκαλβανών και των Ελλήνων στις περιοχές γύρω από το Σούλι
- «Παροιμιαστήριον ή συλλογή παροιμιών εν χρήσει ουσών παρά τοις Ηπειρώταις», 1863
- «Ο εν Ιωαννίνοις καταγέλαστος επικριτής του παροιμιαστηρίου», 1864
- «Ηπειρώτικα τραγούδια, Συλλογή δημωδών ασμάτων», περιέχει και το δικό του ποίημα «Η αδελφική αγάπη»
- «Περιγραφή της Ηπείρου» τόμοι α-γ
- «Ιστορία της Ελληνικής παιδείας παρ' Έλλησιν»
- «Βιογραφική συλλογή λογίων της Τουρκοκρατίας», 1866 (βιογραφίες 463 σοφών και λογίων)
- «Περί της αρχαίας χωρογραφίας της Ηπείρου», 1858
- «Περί του χρονικού της Ηπείρου», 1865 όπου χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Παναγιώτης Θεσπρωτός»
- «Περί του Οσίου Νείλου του Εριχιώτου», 1865
μετά το θάνατό του δημοσιεύτηκαν τα έργα του:
- «Συλλογή δημωδών ασμάτων της Ηπείρου», 1880
- «Ιστορία του Αλή Πασά του Τεπελενλή», 1895
- «Μονογραφία περί Κουτσοβλάχων», 1905
- «Ηπειρωτικόν γλωσσάριον», 1909
- «Εκ των ανεκδότων έργων του Παναγιώτου Στ. Αραβαντινού»[1]
ΠηγέςΕπεξεργασία
- ανώνυμος (1914). Κωνσταντίνος Σκόκος, επιμ. Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. σελίδες 385–386. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. (pdf)[νεκρός σύνδεσμος]
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ Περιοδικό «Ηπειρωτικά Χρονικά», τεύχος 10 (1935), σελίδες 187-191.