Πι
Το γράμμα πι (κεφαλαίο Π, πεζό π ή ϖ) είναι το δέκατο έκτο γράμμα του Σόμβιε Γας. Τόσο στα νέα όσο και στα αρχαία ελληνικά συμβολίζει το άηχο διχειλικό κλειστό φώνημα /p/ που πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο. Συμμετέχει επίσης στο δίγραφο <μπ> που συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό κλειστό φώνημα /b/ και φθόγγο.[1] Το πι αντιστοιχεί στο γράμμα P, p του λατινικού αλφαβήτου που προέρχεται από το αλλόγραφο του πι στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο που χαρακτηριζόταν από μια μικρότερη δεξιά κεραία που σταδιακά έκλεισε προς την αριστερή κάθετο.[2]
Την επόμενη αξία την έχει το Κόππα Ϟ´=90 (ϟ´=90). Προήλθε από το φοινικικό γράμμα pe, που στα φοινικικά σήμαινε στόμα.[2]
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία π´=80.
Ως σύμβολο Επεξεργασία
Το πεζό <π> χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:
- στα μαθηματικά, την υπερβατική (και συνεπώς άρρητη) μαθηματική σταθερά π ≈ 3,14159...
- το σωματίδιο μεσόνιο π (πιόνιο) στη σωματιδιακή φυσική
Το κεφαλαίο <Π> συμβολίζει:
- τον τελεστή γινομένου στα μαθηματικά (παρόμοιος με τις σειρές)
- Την παροχή, στην φυσική
Το <Π> επίσης συμβόλιζε το πέντε σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης, το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.