Πιέρ Ρεβουάλ
Ο Πιέρ Ανρί Ρεβουάλ (γαλλικά: Pierre Henri Révoil), 1776 -1842, ήταν Γάλλος ζωγράφος ιστορικών μεσαιωνικών θεμάτων και συλλέκτης έργων τέχνης.[8]
| Πιέρ Ρεβουάλ | |
|---|---|
 Ζαν-Μισέλ Γκρομπόν, Πορτρέτο νεαρού άνδρα, ο Πιέρ Ρεβουάλ νεαρός (1797), Μουσείο Καλών Τεχνών της Λυών | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pierre Révoil (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12 Ιουνίου 1776[1][2][3] Λυών[4] |
| Θάνατος | 19 Μαρτίου 1842[5][6][2] Παρίσι[4] |
| Τόπος ταφής | Μουριές[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συλλέκτης τέχνης ζωγράφος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Henri Révoil[4] Bénédict-Henry Révoil[4] |
| Συγγενείς | Λουίζ Κολέτ (κουνιάδα)[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Πιέρ Ρεβουάλ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1776 στη Λυών. Ο πατέρας του ήταν γουναράς. Αν και η οικογένειά του δεν ήταν ευκατάστατη, έλαβε σωστή εκπαίδευση και διδάχθηκε τέχνη σε σχολή της Λυών. Το 1793, η δυσχερής κατάσταση ανάγκασε την οικογένειά του να τον στείλει να εργαστεί σε έναν κατασκευαστή ταπετσαριών. Δύο χρόνια αργότερα, κατάφερε να βρει μια θέση στο εργαστήριο του Ζακ-Λουί Νταβίντ στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι.[9]
Αρχικά, γοητεύθηκε από την Αρχαία ελληνική κεραμική και έγινε γνωστός για σκηνές από τη Γαλλική Επανάσταση. Έκανε επίσης πολλούς θρησκευτικούς πίνακες μεγάλης κλίμακας, αλλά σύντομα επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά σε ιστορικές σκηνές από τον Μεσαίωνα σ' αυτό που αργότερα ονομάστηκε «Στυλ των Τροβαδούρων», απομακρυνόμενος από τον νεοκλασικισμό του Νταβίντ και απεικονίζοντας κυρίως σκηνές από την ιδιωτική ζωή ιστορικών προσώπων, όπως στον πίνακα Το Τουρνουά: Κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά στη Ρεν το 1337, ένας άγνωστος ιππότης θριάμβευσε έναντι όλων των αντιπάλων του, ο τελευταίος από τους οποίους κατάφερε να σηκώσει το γείσο του κράνους του. Έτσι αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για τον νεαρό Μπερτράν ντυ Γκεκλέν, στον οποίο ο πατέρας του είχε απαγορεύσει τη συμμετοχή σε αυτό το τουρνουά.[10]
Το 1802, όταν ο Ναπολέων έθεσε τα θεμέλια της πλατείας Μπελκούρ στη Λυών, ο Ρεβουάλ απεικόνισε την περίσταση σε έναν μεγάλο αλληγορικό πίνακα, Ο Ναπολέων ξαναχτίζει την πόλη της Λυών, που εξέθεσε στο Σαλόν το 1804. Τρία χρόνια αργότερα, ονομάστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Λυών.[11]
Μέχρι το 1811 είχε συγκεντρώσει μια τεράστια συλλογή από μεσαιωνικές πανοπλίες, σεντούκια, βάζα, τοιχογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και εικονογραφημένα χειρόγραφα. Αυτό το προσωπικό μουσείο το χρησιμοποίησε ως εργαλείο διδασκαλίας για τους μαθητές του στη σχολή. Μέχρι εκείνη την εποχή, είχε γίνει αρκετά διάσημος ώστε να αναφέρεται στο Εγκυκλοπαιδικό περιοδικό του Μιλέν ντε Γκρανμαιζόν. Έγραψε επίσης σανσόν μεσαιωνικού ύφους, μερικά από τα οποία έγιναν δημοφιλή στην περιοχή της Λυών.[12]
Όταν κατέρρευσε η Πρώτη Αυτοκρατορία, τάχθηκε υπέρ της παλινόρθωσης των Βουρβόνων και κατέστρεψε τον πίνακα του Ναπολέοντα. Την επόμενη χρονιά, παντρεύτηκε τη δεκαοκτάχρονη κόρη ενός ξαδέλφου του και το 1818 μετακόμισε στην Προβηγκία. Επέστρεψε στη Λυών το 1823 και υπηρέτησε ως διευθυντής της Σχολής μέχρι το 1830. Μερικοί από τους πιο γνωστούς μαθητές του εκεί ήταν οι Φρανσουά-Ωγκύστ Μπιάρ, Κλωντ Μπονφόν, Ιππολίτ Φλαντρέν και Βικτόρ Ορσέλ. Το 1828, δώρισε τη συλλογή του στο μουσείο του Λούβρου και μόλις είχε ολοκληρώσει τη μεταφορά της στο Παρίσι όταν ξέσπασε η Ιουλιανή επανάσταση, γεγονός που έβαλε τέλος στην καριέρα του, έφυγε ξανά για την Προβηγκία και δεν επέστρεψε ποτέ στη Λυών. Χρόνια αργότερα, μόνος και πάμπτωχος, μετακόμισε σε μια σοφίτα στο Παρίσι, όπου και πέθανε στις 19 Μαρτίου 1842.[13]
Αδελφή του ήταν η ποιήτρια Λουίζ Κολέτ. Ο γιος του, Ανρί Ρεβουάλ, έγινε γνωστός αρχιτέκτονας που αναστήλωσε πολλές εκκλησίες και άλλα δημόσια κτήρια στη νότια Γαλλία.
Επιλογή έργων Επεξεργασία
-
Ο Ρενέ ντ'Ανζού επισκέπτεται τον Παλαμέντ ντε Φορμπέν (υπουργό οικονομικών) (1820) -
Ο Ερρίκος Δ' και τα παιδιά του (πριν από το 1825) -
Το τουρνουά, (1812), Λυών -
-
Η Ιωάννα της Λωρραίνης κρατούμενη στη Ρουέν (1819), Μουσείο της Ρουέν -
Η Μαρία, βασίλισσα της Σκωτίας, χωρίζεται από τους πιστούς της (1822), ιδιωτική συλλογή -
Δύο αρχόντισσες, (1835), Μουσείο του Χερβούργου -
Ο Κάρολος Ε΄στο αββαείο Σαιν-Ζυστ, (1836), Μουσείο της Αβινιόν -
-
Ο Φαραμόν υψώνεται στην ασπίδα, (1841), Βερσαλλίες -
Καντάδα με κύκνο, (πριν το 1842)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Pierre Henry Révoil». (Ολλανδικά) RKDartists. 66432.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6n60gvs. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Révoil, Pierre(-Henri)» 13 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Dominique Saint-Pierre: «Dictionnaire historique des Académiciens de Lyon» (Γαλλικά) Académie des sciences, belles-lettres et arts de Lyon. Λυών. Μάρτιος 2017. σελ. 1369. ISBN-13 978-2-9559433-0-4.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /66432. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00151579. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119399709. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/peinture/Pierre Révoil».
- ↑ . «metmuseum.org/art/collection/Pierre Révoil».
- ↑ . «wikiwand.com/en/Troubadour_style».
- ↑ . «all-art.org/neoclasscism/revoil». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Marie-Claude Chaudonneret, La Peinture Troubadour, deux artistes lyonnais, Pierre Révoil (1776–1842), Fleury-Richard (1777–1852), Arthéna, Paris, 1980.
- ↑ . «wikiwand.com/en/Pierre Révoil».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pierre-Henri Révoil στο Wikimedia Commons