Βικιπαίδεια

Ζακ-Λουί Νταβίντ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|8|06|2023}}

Ο Ζακ-Λουί Νταβίντ (γαλλικά Jacques-Louis David), (Παρίσι, 30 Αυγούστου 1748 - Βρυξέλλες, 29 Δεκεμβρίου 1825), συχνά αναφέρεται και ως Νταβίντ εν συντομία, ήταν Γάλλος ζωγράφος.

Ζακ-Λουί Νταβίντ
David Self Portrait.jpg
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jacques-Louis David (Γαλλικά)
Γέννηση30  Αυγούστου 1748[1][2][3]
Παρίσι[4][5]
Θάνατος29  Δεκεμβρίου 1825[1][2][3]
Βρυξέλλες[5]
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςgrave of Jacques-Louis David[6] και Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλική
ΣπουδέςΑκαδημία του Σεν Λουκ, Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού, Πανεπιστήμιο του Παρισιού[7] και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Ιδιότηταζωγράφος[8][9][10], πολιτικός και σχεδιαστής[10]
ΣύζυγοςΣαρλότ Νταβίντ (από 1782)
ΤέκναCharles-Louis-Jules David, Laure Émilie Félicité David, Eugène David και Pauline Jeanne David
ΓονείςLouis Maurice David[11] και Marie-Geneviève Buron[11]
Κίνημανεοκλασσικισμός[10]
Είδος τέχνηςέργο ιστορικής θεματολογίας[5], προσωπογραφία[12][5], allegory[5], τοπιογραφία[5] και έργο θρησκευτικής θεματολογίας[5]
Καλλιτεχνικά ρεύματανεοκλασσικισμός[10]
Σημαντικά έργαΟ όρκος των Ορατίων, Napoleon Crossing the Alps, Portrait of Antoine-Laurent Lavoisier and his wife, Η στέψη του Ναπολέοντα και Ο θάνατος του Μαρά[13]
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής και βραβείο της Ρώμης
Χορηγός/οίΝαπολέων Α΄ της Γαλλίας
Υπογραφή
Signatur Jacques-Louis David.PNG
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Ο Νταβίντ ακολουθούσε τη νεοκλασική τεχνοτροπία, αντλώντας τα θέματά του από την κλασική εποχή. Σπούδασε την τέχνη του για ένα διάστημα στη Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με τους παραδοσιακούς συγγραφείς και τις τέχνες της Αναγέννησης. Το 1787 ζωγράφισε τον Θάνατο του Σωκράτη, πίνακα στον οποίο απεικονίζεται ο Σωκράτης πριν πιει το κώνειο, περιτριγυρισμένος από τους δώδεκα μαθητές του. Ο Νταβίντ προσπαθεί να πετύχει συσχετισμό με τους δώδεκα μαθητές και το τελευταίο δείπνο του Ιησού Χριστού.

Ο Νταβίντ ήταν δραστήριος καλλιτεχνικά κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, την οποία υποστήριζε. Ένα από τα πιο διάσημα έργα του αυτής της περιόδου είναι ο Θάνατος του Μαρά, έργο που φιλοτέχνησε το 1793.

Το 1797 ο Νταβίντ γνωρίζει τον Ναπολέοντα Α΄. Από το 1799 ως το 1815 γίνεται ο επίσημος ζωγράφος του Ναπολέοντα, απεικονίζοντας τη ζωή του σε διάφορα έργα όπως η Στέψη του Ναπολέοντα και της Ιωσηφίνας.

Ο Νταβίντ έζησε για ένα διάστημα στις Βρυξέλλες. Στο εργαστήριό του εκεί, ζωγράφισε το τελευταίο μεγάλο έργο του, Ο Άρης αφοπλίζεται από την Αφροδίτη. Πέθανε στις Βρυξέλλες το 1825, όπου και ετάφη το σώμα του. Η καρδιά του ετάφη στο κοιμητήριο Περ-Λασαίζ στο Παρίσι.

ΈργαΕπεξεργασία

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Ζακ-Λουί Νταβίντ
  • Μονομαχία Αθηνάς και Άρη [1], 1771, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο Απόλλων και η Άρτεμις τοξεύουν τα παιδιά της Νιόβης [2], 1772, Ντάλλας, Museum of Art
  • Αντίοχος και Στρατονίκη [3], 1774, Παρίσι, École nationale supérieure des Beaux-Arts
  • Η ταφή του Πατρόκλου [4], 1778, Δουβλίνο, Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας
  • Ο Άγιος Ρόκκος μεσιτεύει στην Παναγία για την θεραπεία των πανωλόβλητων [5], 1780, Μασσαλία, Μουσείο Καλών Τεχνών
  • Ο θρήνος της Ανδρομάχης για τον Έκτορα [6], 1783, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο Βελισσάριος ζητιάνος [7], 1784, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο όρκος των Ορατίων [8], 1784, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο θάνατος του Σωκράτη [9], 1787, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
  • Οι έρωτες του Πάρη και της Ελένης [10], 1788, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο Λαβουαζιέ και η σύζυγός του [11], 1788, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
  • Οι ραβδούχοι φέρνουν στον Βρούτο τα σώματα των γιων του [12], 1789, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο Όρκος του Σφαιριστηρίου, σχέδιο, [13], 1791, Βερσαλλίες, Εθνικό Μουσείο
  • Ο Μαρά νεκρός [14], 1793, Βρυξέλλες, Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών του Βελγίου
  • Προσωπογραφία του Γιάκομπους Μπλάου [15], Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου
  • Η αρπαγή των Σαβίνων [16], 1799, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο Βοναπάρτης διασχίζει τον Μεγάλο Άγιο Βερνάρδο [17], 1800, Πύργος της Μαλμαιζόν (και άλλα τρία τουλάχιστον αντίγραφα)
  • Μαντάμ Ρεκαμιέ [18], 1800, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Η στέψη του Ναπολέοντα [19], 1808, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Σαπφώ και Φάων [20],1809, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
  • Η παράδοση των αετών [21], 1810, Βερσαλλίες
  • Ο Ναπολέων στο γραφείο του [22], 1812, Ουάσινγκτον, Εθνική Πινακοθήκη
  • Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες [23], 1800-14, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Ο θυμός του Αχιλλέα [24], 1819, Φορτ Ουόρθ, Τέξας, Kimbell Art Museum
  • Ο Άρης αφοπλίζεται από την Αφροδίτη και τις Χάριτες [25], 1824, Βρυξέλλες, Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών του Βελγίου

ΠίνακεςΕπεξεργασία

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/20163. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Jacques-Louis David». Biografisch Portaal. 85768976.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Jacques-Louis David». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00047299. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 (Ολλανδικά) RKDartists. 20163.
  6. ↑ 6,0 6,1 doc.patrimoine.brussels/REGISTRE/AG/013_004.pdf.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  8. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500115221. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  9. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/26034. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 vocab.getty.edu/page/ulan/500115221.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  12. ↑ www.npg.org.uk/collections/search/person/mp65218/jacques-louis-david?role=art. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2021.
  13. ↑ www.bbc.co.uk/arts/powerofart/david.shtml.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζακ-Λουί_Νταβίντ&oldid=9319961"