Αβινιόν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 43°57′N 4°49′E / 43.95°N 4.81°E
Η Αβινιόν (γαλ. Avignon , οξιτανικά Avinhon) είναι πρωτεύουσα του νομού Βωκλύζ στην περιοχή Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή στη νότια Γαλλία. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Ροδανού και είναι κυρίως γνωστή ως έδρα των 7 παπών γαλλικής καταγωγής την περίοδο 1309-1377.
| Αβινιόν | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Αβινιόν | |||
 | |||
| Χώρα | Γαλλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | διαμέρισμα της Αβινιόν | ||
| Διοίκηση | |||
| • Mayor of Avignon | Cécile Helle (από 2014) | ||
| Έκταση | 64,91 km²[1] | ||
| Υψόμετρο | 10 μέτρα και 122 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 90.597 (1 Ιανουαρίου 2020)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 84000[3] και 84140[3] | ||
| Τηλ. κωδ. | 49 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
.svg)
| Ιστορικό Κέντρο της Αβινιόν: Παπικό Παλάτι, Επισκoπικό Συγκρότημα και η Γέφυρα της Αβινιόν | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Γαλλία |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | i, ii, iv |
| Ταυτότητα | 228 |
| Περιοχή | Ευρώπη και Βόρεια Αμερική |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1995 (19η συνεδρίαση) |
ΙστορίαΕπεξεργασία
Στην περιοχή της Αβινιόν έχουν βρεθεί αρκετά αρχαία αντικείμενα που χρονολογούνται μέχρι και την Παλαιολιθική εποχή. Αρχικά η Αβινιόν ήταν Φωκαϊκό -Ιωνικό χωριό που κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. έγινε ρωμαϊκός οικισμός με το όνομα Αβένιο. Από το 300 μέχρι το 500 μ.Χ. η πόλη δέχτηκε πολλές επιδρομές από Φράγκους, Αλεμάνους, Γότθους και Βουργουνδούς. Το 734 κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς και στη συνέχεια την ελευθέρωσε ο Κάρολος Μαρτέλος το 737. Ενσωματώθηκε με το βασίλειο της Βουργουνδίας το 932 και το 1129 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη κοινότητα από τον κόμη Γουλιέλμο Β'. Αυτό κράτησε μόλις για έναν αιώνα καθώς το 1226, ύστερα από τρίμηνη πολιορκία, την κατέλαβε ο Λουδοβίκος Η' και αφαίρεσε τα όποια προνόμια είχε η πόλη.
Την περίοδο 1309-1376 η Αβινιόν βρισκόταν κάτω από την παπική εξουσία, μια περίοδος που η Δυτική Καθολική Εκκλησία αποκαλεί Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία ή Εξορία της Αβινιόν. Ονομάστηκε έτσι γιατί η εποχή αυτή ήταν πολύ επιζήμια για την Καθολική εκκλησία και αντιθέτως πολύ επικερδής για την πόλη, που διένυσε την χρυσή εποχή της. Από την εγκατάσταση του πρώτου πάπα ο πληθυσμός και η έκταση της πόλης αυξήθηκε σταδιακά. Πολλοί καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων ακολούθησαν τους πάπες και έτσι η πόλη απέκτησε έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, στοιχείο που βοήθησε στην διεύρυνση της πολιτικής της ακτινοβολίας και επιρροής στις γύρω περιοχές. Η ανάπτυξη της πόλης σταμάτησε όταν το 1348 μια επιδημία πανώλους μείωσε σημαντικά τον πληθυσμό, μείωση που συνεχίστηκε με μεγαλύτερο ρυθμό μετά την αποχώρηση του πάπα το 1377. Μετά από μια σύντομη περίοδο ακμής η πόλη πλέον άρχιζε να παρακμάζει.
Νέες επιδημίες πανώλους αποδεκάτισαν ξανά τους κατοίκους της Αβινιόν το 1580 και το 1721 συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην παρακμή της πόλης. Το 1791, ύστερα από απόφαση της Γαλλικής εθνοσυνέλευσης, που επικυρώθηκε από τον πάπα με την συμφωνία του Τολεντίνο, η Αβινιόν προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Τέλος, το 1942 η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε το 1944.
Οι πάπες της ΑβινιόνΕπεξεργασία
Οι εφτά διαδοχικοί πάπες γαλλικής καταγωγής που έκαναν την Αβινιόν έδρα τους ήταν οι:
| Κλήμης Ε΄: | 1305–1314 |
| Ιωάννης ΚΒ΄: | 1316–1334 |
| Βενέδικτος ΙΒ΄: | 1334–1342 |
| Κλήμης ΣΤ΄: | 1342–1352 |
| Ιννοκέντιος ΣΤ΄: | 1352–1362 |
| Ουρβανός Ε΄: | 1362–1370 |
| Γρηγόριος ΙΑ΄: | 1370–1378 |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Populations légales 2020» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 29 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.