Πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄

Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄ (Grégoire XI, 1329 - 27 Μαρτίου 1378) ήταν Πάπας από τις 30 Δεκεμβρίου του 1370 έως το θάνατό του το 1378.

Πάπας Γρηγόριος ΙΑ’
Από	30 Δεκεμβρίου 1370
Έως	27 Μαρτίου 1378
Προκάτοχος	Πάπας Ουρβανός Ε΄
Διάδοχος	Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ (Ρώμη) Αντιπάπας Κλήμης Ζ΄(Αβινιόν)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1329 Ροζιέ-ντ'Εγκλετόν, Λιμόζ, Γαλλία
Θάνατος	27 Μαρτίου 1378 (49ετών) Ρώμη, Παπικά Κράτη

Προσφωνήσεις του Πάπα
Προσφώνηση αναφοράς	Αγιότατος
Προφορική προσφώνηση	Αγιότατε
Θρησκευτική προσφώνηση	Άγιος Πατέρας
Μεταθανάτια προσφώνηση	Δ/Δ

Η Αγία Αικατερίνη προτου Πάπα της Αβινιόν

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Μωμόν, στη σύγχρονη κοινότητα (commune) του Rosiers-d'Égletons, στη Λιμοζέν το 1329. Διαδέχθηκε τον Ουρβανό Ε΄ (1362–70) το 1370 και ήταν ο τελευταίος από τους Πάπες της Αβινιόν.

Κατά το ποντιφικάτο του δραστικά μέτρα λήφθηκαν εναντίον των αιρέσεων που είχαν αναπτυχθεί στη Γερμανία, την Αγγλία και άλλα μέρη της Ευρώπης· μια ειλικρινής προσπάθεια έγινε επίσης να προκληθεί μια μεταρρύθμιση στα διάφορα μοναστικά τάγματα. Οι δεκαεννέα προτάσεις του Τζον Ουίκλιφ (περ. 1320–84) και τα δεκατρία άρθρα του Sachsenspiegel καταδικάσθηκαν επίσης από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΑ΄ το 1377.

Η επιστροφή του στη Ρώμη στις 17 Ιανουαρίου 1377, αποδίδεται εν μέρει στις συγκινητικές λέξεις της Αικατερίνης της Σιένα. Αυτό προσπαθήθηκε από τον προκάτοχο του Γρηγορίου, Ουρβανό Ε΄, χωρίς επιτυχία. Η επιχείρηση αναβλήθηκε από μια σύγκρουση μεταξύ του πάπα και της Φλωρεντίας, γνωστή ως "ο Πόλεμος των Οκτώ Αγίων" για τους "Οκτώ για τον Πόλεμο," οι Φλωρεντινοί δικαστές υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή του πολέμου. Ο Πάπας έθεσε τη Φλωρεντία υπό απαγόρευση για μια περίοδο.

Ο Γρηγόριος ΙΑ΄ δεν επιβίωσε μακράν από αυτήν την αφαίρεση, πεθαίνοντας στις 27 Μαρτίου 1378. Μετά τον θάνατό του το Κολλέγιο των Καρδιναλίων πιέσθηκε από τον Ρωμαϊκό όχλο, ο οποίος εισέβαλε στην αίθουσα της ψηφοφορίας, να ψηφίσει έναν Ιταλό Πάπα για τον παπικό θρόνο. Αυτός ο Ιταλός Πάπας ήταν ο Ουρβανός ΣΤ΄. Λίγο μετά την εκλογή του, ο Ουρβανός κέρδισε την εχθρότητα των Καρδιναλίων. Με την ενθάρρυνση του Γάλλου βασιλιά, οι καρδινάλιοι επέστρεψαν στην Αβινιόν και το 1378 εξέλεξαν έναν Γάλλο πάπα, τον Κλήμεντα Ζ΄.

Αργότερα, το Δυτικό Σχίσμα δημιουργημένο από την επιλογή ενός αντίπαλου πάπα έβαλε τους κατοίκους της Ευρώπης σε ένα δίλημμα παπικής πίστης. Αυτό το σχίσμα δεν επιλύθηκε πλήρως έως τότε που συγκλήθηκε η Σύνοδος της Κωνσταντίας (1414-1418) από μια ομάδα των καρδιναλίων. Η σύνοδος τολμηρά εκθρόνισε τους τρέχοντες πάπες και το 1417 εξέλεξε τον Μαρτίνο Ε΄ ως διάδοχό τους. Το χάος του Δυτικού Σχίσματος έτσι επέφερε μεταρρυθμιστικές συνόδους και τους έδωσε τη δύναμη για το ποιος εκλεγόταν, αντικαθιστώντας (για μια περίοδο) το Κολλέγιο των Καρδιναλίων.

Αναφορές

• From the 9th edition (1880) of an unnamed encyclopedia
• Hanawalt, G.Barbara. The Middle Ages:An Illustrated History, 1998, Oxford Univ. Press, p. 143
• Cairns, E.Earl. Christianity Throughout The Centuries: A History of the Christian Church, 1996, Zondervan, pp.241 & 248-250