Παπικό κονκλάβιο

Το «κονκλάβιο» ανακατευθύνει εδώ. Για άλλες χρήσεις, δείτε: κονκλάβιο (αποσαφήνιση).

Για το κονκλάβιο του 2013, βλέπε Παπικό κονκλάβιο 2013.
Για την εκλογή του Πάπα της Κοπτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, βλέπε Πάπας της Κοπτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας#Πατριαρχικές εκλογές.

Το κονκλάβιο του 1492 ήταν το πρώτο που διαξήχθη στην Καπέλα Σιξτίνα, τοποθεσία όλων των κονκλαβίων από το 1878

Το παπικό κονκλάβιο είναι μια σύγκληση του Κολλεγίου των Καρδιναλίων για να εκλεγεί ένας νέος Επίσκοπος Ρώμης, επίσης γνωστός ως Πάπας. Ο πάπας θεωρείται από τους Ρωμαιοκαθολικούς ως ο αποστολικός διάδοχος του Αγίου Πέτρου και επίγεια κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Το κονκλάβιο έχει υπάρξει η διαδικασία για την επιλογή του πάπα επί περισσότερο από την μισή περίοδο ύπαρξης της εκκλησίας, και είναι η παλαιότερη μέθοδος σε χρήση για την επιλογή του ηγέτη ενός θεσμού.

Μια προϊστορία παρεμβάσεων στην παπική εκλογή και συνεπώς μακρές περίοδοι sede vacante μεταξύ των παπών, με αποκορύφωμα την μεσοβασιλεία του 1268–1271, προέτρεψε τον Πάπα Γρηγόριο Ι΄ να διατάξει κατά την Δεύτερη Σύνοδο της Λυών το 1274 ότι οι καρδινάλιοι εκλέκτορες θα έπρεπε να κλειδώνονται σε απομόνωση cum clave (στα λατινικά η φράση "με ένα κλειδί") και να μην τους επιτρέπεται να φύγουν μέχρι να εκλεγεί ένας νέος Επίσκοπος Ρώμης. Τα κονκλάβια διεξάγονται τώρα στην Καπέλα Σιξτίνα του Αποστολικού Παλατιού.

Από την Αποστολική Περίοδο, ο Επίσκοπος Ρώμης, όπως άλλοι επίσκοποι, επιλεγόταν με την συναίνεση του κλήρου και των λαϊκών της επισκοπής. Το σώμα των εκλεκτόρων ορίστηκε ακριβέστερα όταν, το 1059, το Κολλέγιο των Καρδιναλίων καθορίστηκε ως το μόνο σώμα εκλεκτόρων. Έκτοτε άλλες λεπτομέρειες της διαδικασίας έχουν δημιουργηθεί. Το 1970 ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ περιόρισε τους εκλέκτορες σε καρδινάλιους ηλικίας κάτω των 80 ετών. Οι διαδικασίες ορίστηκαν από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ στο αποστολικό σύνταγμα του Universi Dominici Gregis όπως τροποποιήθηκε από motu proprios του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ με ημερομηνία την 11η Ιουνίου 2007 και την 25η Φεβρουαρίου 2013. Μια υπερπλειοψηφία δύο τρίτων απαιτείται για να εκλεγεί ένας νέος πάπας τουλάχιστον κατά τις πρώτες τρεις εβδομάδες του κονκλαβίου, η οποία επίσης χρειάζεται την αποδοχή του προσώπου που εκλέχθηκε.

Ιστορική εξέλιξη

Οι διαδικασίες για την εκλογή του πάπα έχουν υποστεί σχεδόν δύο χιλιετίες εξέλιξης. Διαδικασίες παρόμοιες με το σημερινό σύστημα εισήχθηκαν το 1274 με την δημοσίευση του Ubi periculum από τον Γρηγόριο Ι΄, βάσει της δράσης των αξιωματούχων του Βιτέρμπο κατά την μεσοβασιλεία του 1268–1271.

Το εκλεκτοράτο

Καθώς οι Χριστιανικές κοινότητες σταθεροποιήθηκαν άρχισαν να εκλέγουν επισκόπους, επιλεγμένους από τον κλήρο και τους λαϊκούς της κοινότητας με την βοήθεια των επισκόπων γειτονικών επισκοπών.

Αναφορές

• Pius X (25 December 1904). "Vacante Sede Apostolica". Apostolic constitution. Pii X Pontificis Maximi Acta. 3. (1908) pp. 239–288.
• Piux XI (1 March 1922). "Cum Proxime". Motu proprio. AAS. 14. (1922) pp. 145–146.
• Pius XI (25 March 1935). "Quae Divinitus". Apostolic constitution. AAS. 27 (1935) pp. 97–113.
• Paul VI (15 August 1967). Regimini Ecclesiae Universae (in Latin). Apostolic constitution. AAS. 59. (1967) pp. 885–928. Vatican City.
• John Paul II (28 June 1988). Pastor Bonus. Apostolic constitution. Vatican City: Vatican Publishing House.
• Beal, John P.; Coriden, James A.; Green, Thomas J., eds. (2000). New Commentary on the Code of Canon Law. Mahwah, New Jersey: Paulist Press International. ISBN 978-0809105021.
• Burkle-Young, Francis A. (1999). Passing the Keys: Modern Cardinals, Conclaves, and the Election of the Next Pope. New York: The Derrydale Press. ISBN 978-1568331300.
• Kurtz, Johann Heinrich (1889). Church History 1. New York: Funk & Wagnalls. ISBN 978-0217339285.* Levillain, Philippe; O'Malley, John W., eds. (2002). "The Papacy: An Encyclopedia". Routledge. ISBN 978-0415922289.
• Baumgartner, Frederic J. (2003). Behind Locked Doors: A History of the Papal Elections. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0312294632.
• Colomer, Josep M.; McLean, Iain (1998). "Electing Popes. Approval Balloting with Qualified-Majority Rule". Journal of Interdisciplinary History (MIT Press) 29 (1): 1–22.
• Duffy, Eamon (2006). Saints and Sinners: A History of the Popes (3rd ed.). Connecticut: Yale University Press. ISBN 978-0300115970.
• Guruge, Anura (2010). The Next Pope After Pope Benedict XVI. WOWNH LLC. ISBN 978-0615353722.
• Pastor, Ludwig von. "History of the Papacy, Conclaves in the 16th century; Reforms of Pope Gregory XV, papal bulls: Aeterni Patris (1621) and Decet Romanum Pontificem (1622)".
• Reese, T. J. (1996). "Revolution in Papal Elections". America 174 (12): 4.
• Wintle, W. J. (June 1903). "How the Pope is Elected". The London Magazine.
• "Papal Conclave" Catholic Almanac (2012). Huntington, Indiana: Our Sunday Visitor.
• "Inside the Vatican: National Geographic Goes Behind the Public Facade". National Geographic Channel. 8 April 2004.
• "How the Pope is Elected" Αρχειοθετήθηκε 2017-12-26 στο Wayback Machine.. ReligionFacts.com.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Conclave infographic
• Papal elections and conclaves by century
• Notes on Papal Elections and Conclaves from 1073
• Conclave Bibliography
• Short video "How Do They Choose the Pope?"
• A detailed examination of the voting procedure by Bruce Schneier
• The political science of papal elections

Ιταλική ταινία τεκμηρίωσης στο YouTube (Αγγλικοί υπότιτλοι)

• The Conclave in history - Part 1 of 3
• The Conclave in history - Part 2 of 3
• The Conclave in history - Part 3 of 3