Πιερ Σαρλ Φουρνιέ ντε Σαιντ-Αμάν

Γάλλος εκδότης και σκακιστής

Ο Πιέρ Σαρλ Φουρνιέ ντε Σαιντ-Αμάν (γαλλικά: Pierre Charles Fournier de Saint-Amant, Γαλλία, 12 Σεπτεμβρίου 1800Αλγερία, 29 Οκτωβρίου 1872) ήταν κορυφαίος Γάλλος γκρανμαίτρ στο σκάκι και συντάκτης του σκακιστικού περιοδικού Le Palamède. Σε ένα ματς εναντίον του Χάουαρντ Στώντον το 1843, έγινε διασημότερος παρά την ήττα του, καθώς το ματς αυτό θεωρήθηκε ως ένας από τους ανεπίσημους αγώνες για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκακιού.

Πιέρ Σαρλ Φουρνιέ ντε Σαιντ-Αμάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pierre Saint-Amant (Γαλλικά)
Γέννηση12  Σεπτεμβρίου 1800
Monflanquin
Θάνατος28  Οκτωβρίου 1872[1]
Hydra[2]
Αιτία θανάτουπτώση από άλογο
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκακιστής
ΕργοδότηςLe Palamède
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία
 
Πιέρ Σαρλ Φουρνιέ ντε Σαιντ-Αμάν
 
Απεικόνιση του σκακιστικού αγώνα μεταξύ Χάουαρντ Στώντον και Πιέρ ντε Σαιντ-Αμάν, στο Παρίσι την 16η Δεκεμβρίου του 1843

Ο Σαιντ-Αμάν έμαθε σκάκι από τον Βίλχελμ Σλουμπέργκερ, ο οποίος αργότερα έγινε χειριστής της σκακιστικής μηχανής Τούρκος.[4][5][6] Έπαιξε στο Café de la Régence, όπου ήταν μαθητής του Αλεσάντρ Ντεσαπέλ.[4][7] Για πολλά χρόνια έπαιξε επί ίσοις όροις με έναν ισχυρό παίκτη, τον Μπονκούρ, και έλαβε "πιόνι και δύο κινήσεις" ως χάντικαπ από τον Ντεσαπέλ και τον Λουί ντε λα Μπουρντοναί.[6] Την περίοδο 1834–1836, οδήγησε μια ομάδα του Παρισιού με την οποία κέρδισε και τα δύο ματς που έδωσε σε αγώνα αλληλογραφίας εναντίον του συλλόγου του Γουέστμινστερ, που ήταν ο ισχυρότερος σκακιστικός σύλλογος της Αγγλίας.[8] Μετά το θάνατο του Λα Μπουρντοναί το 1840, θεωρήθηκε ο καλύτερος παίκτης της χώρας.[4][6] Τον Δεκέμβριο του 1841 αναβίωσε το περιοδικό Le Palamède, που κατά την ίδρυσή του το 1836 ήταν το πρώτο σκακιστικό περιοδικό του κόσμου,[9][10] και το οποίο διήρκεσε μέχρι το 1847.[7][11]

Έπαιξε δύο αγώνες εναντίον του Χάουαρντ Στώντον. Κέρδισε τον πρώτο, το 1843 στο Λονδίνο, με σκορ 3½–2½ (τρεις νίκες, μία ισοπαλία, δύο ήττες), αλλά λίγο πριν τα Χριστούγεννα έχασε στον επαναληπτικό αγώνα στο Παρίσι, με σκορ 13–8 (έξι νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, ένδεκα ήττες).[12] Αυτό το δεύτερο ματς θεωρείται συχνά ως ανεπίσημος αγώνας του Παγκοσμίου πρωταθλήματος σκακιού.[4][7]

Το 1858, ο Σαιντ-Αμάν έπαιξε στο τουρνουά σκακιού του Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, μια εκδήλωση με νοκ-άουτ αγώνες. Κέρδισε στον πρώτο γύρο, αλλά έχασε στο δεύτερο με σκορ 2–1 από τον Αυστριακό Ερνστ Φάλκμπεερ (Ernst Falkbeer).[13]

Το 1861 ο Σαιντ-Αμάν συνταξιοδοτήθηκε στην Αλγερία.[4][5][7] Πέθανε εκεί το 1872[4][7] μετά από πτώση από την άμαξά του.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2021.
  2. Archives Nationales d'Outre-mer. anom.archivesnationales.culture.gouv.fr/caomec2/osd.php?territoire=ALGERIE&acte=1291100. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2021.
  3. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Hooper & Whyld (1992), σσ. 350–351.
  5. 5,0 5,1 Golombek (1977), σσ. 283–284.
  6. 6,0 6,1 6,2 Sergeant (1934), σελ. 54.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Sunnucks (1970), σελ. 419.
  8. Murray (1913), σελ. 881.
  9. Hooper & Whyld (1992), σελ. 56.
  10. Murray (1913), σελ. 886.
  11. Hooper & Whyld (1992), σελ. 350.
  12. Sergeant (1934), σσ. 55–56.
  13. Keene & Coles (1975), σσ. 21–23.
  • Golombek, Harry, επιμ.. (1977), Golombek's Encyclopedia of Chess, Batsford: Crown Publishing, ISBN 0-517-53146-1 
  • Hooper, David Vincent· Whyld, Kenneth (1992). «Saint Amant, Pierre Charles Fournier de». The Oxford Companion to Chess (2η έκδοση). Oxford University Press. ISBN 0-19-280049-3. 
  • Keene, Raymond D.; Coles, R. N. (1975), Howard Staunton: the English World Chess Champion, British Chess Magazine 
  • Murray, H. J. R. (1913). A History of Chess. Oxford University Press. ISBN 0-19-827403-3. 
  • Sergeant, Philip W. (1934). A Century of British Chess. David McKay. 
  • Sunnucks, Anne (1970), The Encyclopaedia of Chess, St. Martin's Press 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία