Πιγκουίνος του Μαγγελάνου

Πιγκουίνος του Μαγγελάνου (Spheniscus magellanicus) είναι ένα είδος πιγκουίνου που ζει στη Νότια Αμερική. Αναπαράγεται στην παράκτια περιοχή της Παταγονίας, συμπεριλαμβανομένης της Αργεντινής, της Χιλής και των Νήσων Φώκλαντ, ενώ μερικοί από αυτούς τους πιγκουίνους μεταναστεύουν στη Βραζιλία και την Ουρουγουάη, όπου περιστασιακά συναντώνται τόσο βόρεια, μέχρι το Εσπιρίτο Σάντο. Είναι το πιο πολυάριθμο είδος του γένους Σφηνίσκος Μαγγελάνος Πιγκουίνος. Οι κοντινότεροί του συγγενείς είναι ο Αφρικανικός Πιγκουίνος, o Πιγκουίνος του Χούμπολτ, και ο Πιγκουίνος των Γκαλάπαγκος. Ο Πιγκουίνος του Μαγγελάνου έλαβε το όνομά του από τον Πορτογάλο εξερευνητή Φερδινάνδο Μαγγελάνο, ο οποίος πρώτος εντόπισε το είδος αυτό των πτηνών, το 1520.^[1]

Το είδος αυτού του πιγκουίνου ανήκει στην κατηγορία Eλαχίστης Ανησυχίας στον κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης.^[2]

Ο πιγκουίνος του Μαγγελάνου είναι μεσαίου μεγέθους. Μεγαλώνοντας έχει ύψος μεταξύ 61 - 76 εκατοστά, και ζυγίζει από 2,7 έως 6,5 κιλά.^[3]

Οι πιγκουίνοι του Μαγγελάνου τρέφονται στο νερό, κυνηγώντας σουπιές, καλαμάρια, κριλ και άλλα καρκινοειδή, ενώ καταναλώνουν θαλασσινό νερό με τη λεία τους. Ο οργανισμός τους είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να αποβάλλει το θαλασσινό αλάτι από το σώμα τους. Οι ενήλικοι πιγκουίνοι, αναζητώντας το θήραμά τους για να τραφούν, μπορούν συνήθως να βουτήξουν σε βάθη που φθάνουν από 20 έως 50 μέτρα. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, οι αρσενικοί και οι θηλυκοί πιγκουίνοι έχουν παρόμοιες συνήθειες αναζήτησης της τροφής τους και κατάδυσης, καθώς και παρόμοιο διαιτολόγιο, ωστόσο η ανάλυση των οστικών ιστών τους υποδηλώνει ότι το διαιτολόγιο των θηλυκών και αρσενικών πιγκουίνων διαφοροποιείται μετά από την περίοδο αυτή, όταν δεν υπάρχουν πια οι περιορισμοί που επιβάλλονται από την εκτροφή των νεοσσών.^[4]

Οι πιγκουίνοι του Μαγγελάνου δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη έλλειψη τροφής σαν αυτήν που αντιμετωπίζουν οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος, επειδή έχουν μια σταθερή πηγή τροφής η οποία βρίσκεται στις ακτές του Ατλαντικού ωκεανού, στη Νότια Αμερική. Η παρουσία της μεγάλης ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας στον Ατλαντικό Ωκεανό επιτρέπει στους πιγκουίνους του Μαγγελάνου να αναζητούν την τροφή τους μακριά από την αποικία αναπαραγωγής τους.^[5]

Παραπομπές

↑ Rafferty, John P. "Magellanic penguin". Encyclopedia Britannica.
↑ BirdLife International. (2020). Spheniscus magellanicus. The IUCN Red List of Threatened Species doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22697822A157428850.
↑ Magellanic penguin Spheniscus magellanicus. BBC.co.uk
↑ Silva, Laura (May 2014). "Differences in diet composition and foraging patterns between sexes of the Magellanic penguin (Spheniscus magellanicus) during the non-breeding period as revealed by δC and δN values in feathers and bone". Marine Biology. 161 (5): 1195–1206. doi:10.1007/s00227-014-2410-1. S2CID 83505051.
↑ Akst, Elaine P.; Boersma, P. Dee; Fleischer, Robert C. (2002-12-01). "A comparison of genetic diversity between the Galápagos Penguin and the Magellanic Penguin". Conservation Genetics. 3 (4): 375–383. doi:10.1023/A:1020555303124. ISSN 1566-0621. S2CID 38505997.

[1] Rafferty, John P. "Magellanic penguin". Encyclopedia Britannica.

[2] BirdLife International. (2020). Spheniscus magellanicus. The IUCN Red List of Threatened Species doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22697822A157428850.

[3] Magellanic penguin Spheniscus magellanicus. BBC.co.uk

[4] Silva, Laura (May 2014). "Differences in diet composition and foraging patterns between sexes of the Magellanic penguin (Spheniscus magellanicus) during the non-breeding period as revealed by δC and δN values in feathers and bone". Marine Biology. 161 (5): 1195–1206. doi:10.1007/s00227-014-2410-1. S2CID 83505051.

[5] Akst, Elaine P.; Boersma, P. Dee; Fleischer, Robert C. (2002-12-01). "A comparison of genetic diversity between the Galápagos Penguin and the Magellanic Penguin". Conservation Genetics. 3 (4): 375–383. doi:10.1023/A:1020555303124. ISSN 1566-0621. S2CID 38505997.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]