Πολιτισμικός συντηρητισμός

Ο πολιτισμικός συντηρητισμός, (αγγλ.: cultural conservatism) περιγράφεται ως η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός έθνους-κράτους ή ενός πολιτισμού πέρα από τα κρατικά όρια[1]. Συνήθως συνδέεται με την κριτική της πολυπολιτισμικότητας, το αντιμεταναστευτικό αίσθημα και την αντίθεση στην παράνομη μετανάστευση[2]. Η πολιτισμική συντήρηση επικεντρώνεται μερικές φορές στην αναζωογόνηση μίας απειλούμενης γλώσσας που απειλείται, ενώ άλλες φορές, ο πολιτιστικός συντηρητισμός επικεντρώνεται περισσότερο στη διατήρηση της κουλτούρας μιας εθνικής μειονότητας που κινδυνεύει με εξαφάνιση, όπως αυτές των ιθαγενών Αμερικανών. Επειδή ο πολιτισμικός συντηρητισμός εκφράζει την κοινωνική διάσταση του συντηρητισμού σύμφωνα με τη θεωρία της πολιτικής πυξίδας, μερικές φορές αναφέρεται ως κοινωνικός συντηρητισμός.

Ανάλυση Επεξεργασία

Ο πολιτισμικός συντηρητισμός διατηρεί την πολιτιστική ταυτότητα μιας χώρας. Οι υποστηρικτές της, συχνά προωθούν την αφομοίωση της εθνικής κουλτούρα στην κυρίαρχη, πιστεύοντας ότι είναι πιο εποικοδομητική για την εθνική ενότητα[3] καθώς και ότι διευκολύνει την ενσωμάτωση των μεταναστών και των εθνικών μειονοτήτων στην ευρύτερη κοινωνία[4][5]. Οι ερευνητές που τείνουν προς της στήριξη της συγκεκριμένης πολιτικής, σημειώνουν ότι όσο πιο πολιτιστικά ομοιογενής είναι μια κοινότητα, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, με την εμπιστοσύνη αυτή να αποδεικνύεται ότι μειώνεται σε πιο πολυπολυτισμικές κοινωνίες[6] Οι υποστηρικτές της πολιτισμικής συντήρησης, έχουν επικρίνει την πολυπολιτισμικότητα, πιστεύοντας είναι επιζήμια για μια ενοποιημένη εθνική ταυτότητα. Υποστηρίζουν ότι η πολιτιστική ποικιλομορφία χρησιμεύει μόνο για να περιθωριοποιήσει τους μετανάστες με το να τους τοποθετήσει ως ξένους στην κοινωνία. Σε ορισμένες χώρες η πολυπολιτισμικότητα πιστεύεται ότι δημιουργεί de facto φυλετικό διαχωρισμό με τη μορφή εθνοτικών θύλακων (γκέτο)[4][5]. Η αντίθεση στη μετανάστευση και κυρίως στην παράνομη μορφή της, είναι επίσης μια κοινή στάση μεταξύ των υποστηρικτών, καθώς οι μετανάστες συχνά φέρνουν μαζί τους τους πολιτισμούς, τις θρησκείες και τις γλώσσες των χωρών καταγωγής τους, μερικές φορές επηρεάζοντας -ή κατά τους οπαδούς της πολιτισμικής συντήρησης, αλλοιώνοντας- τους πολιτισμούς των χωρών υποδοχής τους[7]. Οι υποστηρικτές του πολιτιστικού συντηρητισμού υποστηρίζουν ότι ορισμένες από αυτές τις εισαγόμενες πολιτιστικές πρακτικές, όπως τα χιτζάμπ, η πολυγαμία, ο παιδικός γάμος και ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, έρχονται σε άμεση σύγκρουση με τις αξίες της σύγχρονης κοινωνίας[8].

Πολέμιοι Επεξεργασία

Οι πολέμιοι της πολιτισμικής συντήρησης, υποστηρίζουν ότι αυτή είναι επιζήμια για την πολιτισμική πολυμορφία την οποία υποστηρίζουν. Προβάλλουν την πολυπολιτισμικότητα ως κάτι θετικό, πιστεύοντας ότι δημιουργεί μια πιο ποικιλόμορφη και ανεκτική κοινωνία (diversity)[9]. Ισχυρίζονται ότι βοηθά τους ανθρώπους της εθνικής πλειοψηφίας να μάθουν περισσότερα για άλλους πολιτισμούς, να προσαρμοστούν καλύτερα στις κοινωνικές αλλαγές και να είναι πιο ανεκτικοί στη διαφορετικότητα.Επικρίνουν τον πολιτισμικό συντηρητισμό για την προώθηση εθνοκεντρικών νοοτροπιών[10]. Πολλές φορές, προβαίνουν και σε πιο ακραίες κατηγορίες, όπως η καταπάτηση του δικαιώματος της αυτο-έκφρασης, αλλά και αναφορά ιστορικών φρικαλεοτήτων που προήλθαν από ακραίες μορφές πολιτιστικού συντηρητισμού, όπως ο ρατσισμός, η γενοκτονία, η εθνοκάθαρση και η αποικιοκρατία. Ισχυρίζονται ότι η πολιτισμική αφομοίωση οδηγεί στην περιθωριοποίηση μειονοτήτων που δεν συμμορφώνονται με την κυρίαρχη κουλτούρα[11].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Seaton, James (1996). Cultural Conservatism, Political Liberalism: From Criticism to Cultural Studies. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-10645-5. 
  2. «What Do Cultural Conservatives Believe?». ThoughtCo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  3. «Report attacks multiculturalism» (στα αγγλικά). 2005-09-30. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/4295318.stm. Ανακτήθηκε στις 2023-10-25. 
  4. 4,0 4,1 «spiked-politics | Article | The trouble with multiculturalism». web.archive.org. 2 Ιανουαρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  5. 5,0 5,1 Malik, Kenan (2015-02-18). «The Failure of Multiculturalism» (στα αγγλικά). Foreign Affairs (March/April 2015). ISSN 0015-7120. https://www.foreignaffairs.com/articles/western-europe/2015-02-18/failure-multiculturalism. Ανακτήθηκε στις 2023-10-25. 
  6. «The American Conservative -- Fragmented Future». web.archive.org. 4 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  7. Chapman, Roger (17 Μαρτίου 2015). Culture Wars: An Encyclopedia of Issues, Viewpoints and Voices. Routledge. ISBN 978-1-317-47351-0. 
  8. Nyangweso, Mary (20 Οκτωβρίου 2014). Female Genital Cutting in Industrialized Countries: Mutilation or Cultural Tradition?. ABC-CLIO. ISBN 978-1-4408-3347-2. 
  9. Lerman, Antony (2010-03-22). «In defence of multiculturalism» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/commentisfree/2010/mar/22/multiculturalism-blame-culture-segregation. Ανακτήθηκε στις 2023-10-25. 
  10. Lerman, Antony (2010-03-22). «In defence of multiculturalism» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/commentisfree/2010/mar/22/multiculturalism-blame-culture-segregation. Ανακτήθηκε στις 2023-10-25. 
  11. Susanne Wessendorf, The multiculturalism backlash: European discourses, policies and practices, σελ. 35, 12 February 2011.