Πολυκατοικία Δημήτριου Δεβερίκου
Η πολυκατοικία στη γωνία των οδών Πατησίων 195 και Κνωσσού, γνωστή και ως «πολυκατοικία Δημητρίου Δεβερίκου», αποτελεί αξιόλογο δείγμα του πρώιμου μεταπολεμικού μοντερνισμού, ανήκει δε στο ρεύμα του λεγόμενου «κλασικίζοντος μοντερνισμού».[1] Κατασκευάστηκε το 1950. Βρίσκεται στην περιοχή της πλατείας Αμερικής.
Το κτίριο και η ιστορία του Επεξεργασία
Η πολυκατοικία ξεκίνησε να κατασκευάζεται σε οικόπεδο επί της διασταυρώσεως των οδών Πατησίων και Κνωσσού. Στη θέση της πολυκατοικίας υπήρχε μικρό ισόγειο κτίσμα χαμηλής αρχιτεκτονικής αξίας. Την κατασκευή ανέλαβε ο Δημήτριος Δεβερίκος, εργολάβος με καταγωγή από τη Μύκονο και έντονη κατασκευαστική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή. Αρχιτέκτων του κτιρίου υπήρξε ο διαπρεπής Γεώργιος Βίγκος, ο οποίος σχεδίασε τις όψεις και γενικότερα όλη την οικοδομή. Τα έργα ξεκίνησαν το 1950 και ολοκληρώθηκαν εντός του ίδιου έτους.
Η οικοδομή διαθέτει καταρχάς εκτεταμένους χώρους υπογείου με κοινόχρηστα πλυντήρια για τις ανάγκες των διαμερισμάτων, διαμέρισμα/κατοικία θυρωρού και τις αποθήκες των συνιδιοκτητών. Ακόμη το κτίριο διαθέτει δύο κλιμακοστάσια υπηρεσίας, ξεχωριστή είσοδο υπηρεσίας από την οδό Κνωσσού και γενικότερα σωστά μελετημένους κοινόχρηστους χώρους.
Τα διαμερίσματα διακρίνονται για τα ιδιαίτερα δρύινα δάπεδα αυτών, τα επίσης δρύινα εσωτερικά κουφώματα και τα εξαιρετικής ποιότητας μάρμαρα και μωσαϊκά τους. Όλες οι κατοικίες διαθέτουν δωμάτιο και είσοδο υπηρεσίας. Στο παρελθόν υπήρχε επίσης εσωτερικό σύστημα ενδοεπικοινωνίας μεταξύ θυρωρείου και διαμερισμάτων. Η είσοδος αποτελείται από μεγάλο προθάλαμο, ο οποίος χωρίζεται μέσω δρύινων ενδιάμεσων πορτών Windfang, από το χώρο της κυρίας εισόδου και του θυρωρείου. Το δάπεδο της εισόδου είναι χαρακτηριστικό με μοντέρνα σχέδια μαύρου μαρμάρου Βυτίνας εντός πλαισίου από λευκό πεντελικό μάρμαρο.
Ο κύριος όγκος της οικοδομής χωρίζεται σε διάφορα τμήματα, αφού διακόπτεται από συνεχόμενους εξώστες. Η γωνία του κτιρίου αναπτύσσεται σε προεξοχή εν σχέσει με την υπόλοιπη πρόσοψη, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια υπόνοια των έρκερ τα οποία κατά την περίοδο της κατασκευής είχαν καταργηθεί. Χαρακτηριστικά είναι επίσης τα κιγκλιδώματα της πολυκατοικίας, τα οποία συναντώνται στους εξώστες, στις εξώθυρες των διαμερισμάτων και τους φεγγίτες της οικοδομής.
Η πολυκατοικία κατοικήθηκε εξαρχής από επιφανείς κατοίκους της πόλης, συγκεντρώνοντας ανά διαστήματα σπουδαία πρόσωπα της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας εντός αυτής. Υπήρξε κατοικία υψηλόβαθμων πολιτικών, καλλιτεχνών όπως της Μάγιας Λυμπεροπούλου, συγγραφέων, καθηγητών πανεπιστημίου και πολλών άλλων. Το ρετιρέ του κτιρίου κατοικήθηκε στο παρελθόν από γνωστό βουλευτή της Ένωσης Κέντρου.
Σύνδεσμοι Επεξεργασία
- ↑ «Ελένη Φεσσά – Εμμανουήλ: Η Αθήνα στις δεκαετίες του '50, '60 και '70: Πολεοδομική μεταμόρφωση και αρχιτεκτονική δημιουργία – Clio Turbata». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022.