Πολύκαρπος Ιεροσολύμων
Ο Πολύκαρπος διετέλεσε Πατριάρχης Ιεροσολύμων κατά τα έτη 1808-1827.
| Πολύκαρπος Ιεροσολύμων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18ος αιώνας |
| Θάνατος | 15 Ιανουαρίου 1827 Κωνσταντινούπολη |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ορθόδοξος ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πατριάρχης Ιεροσολύμων |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο κατά κόσμος Παναγιώτης Αμηράς γεννήθηκε περί το 1750 στην Αγχίαλο[1]. Το 1777 έγινε Αγιοταφίτης και πήρε το όνομα Πολύκαρπος. Πριν να γίνει Πατριάρχης διετέλεσε Μητροπολίτης Βηθλεέμ[2] .
Στις 22 Νοεμβρίου 1808 πέθανε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Άνθιμος, και την ίδια ημέρα στην Κωνσταντινούπολη, με τη συμμετοχή της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εκπροσώπων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ο Πολύκαρπος εξελέγη διάδοχός του[3]. Ο Πολύκαρπος καθ'όλη τη διάρκεια της Πατριαρχείας του ζούσε, κατά την συνήθεια της εποχής, στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί κυβερνούσε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων[2].
Τα έτη 1809 και 1810 έγιναν μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικά έργα στον Ναό της Αναστάσεως, μετά από τις μεγάλες καταστροφές που είχαν προκληθεί από την πυρκαγιά του 1808[α]. Τα έργα αυτά, η αρπαγή από τον ηγεμόνα των Παραδουναβίων ηγεμονιών Αλέξανδρο Κούζα της κτηματικής περιουσίας που ήταν αφιερωμένη στον Πανάγιο Τάφο, η κακοδιαχείριση, καθώς και η δίωξη των Ορθόδοξων από τους Οθωμανούς μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 οδήγησε το Πατριαρχείο σε συσσώρευση χρέους και πλήρη οικονομική καταστροφή.
Ο Πολύκαρπος πέθανε στις 15 Ιανουαρίου 1827 στην Κωνσταντινούπολη[2]. Το χρέος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων κατά τον θάνατό του ανερχόταν σε 15.000.000 γρόσια[5].
Υποσημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Στο καθολικό υπάρχει η επιγραφή ««Οι αναστήσαντές με το γένος των Ρωμαίων… ανέστησαν εκ του πτώματος εις ό βλέπετέ με κάλλος επί της πατριαρχείας κ.κ. Πολυκάρπου αωι΄ κατά μήνα Αύγουστον» και πάνω από την πύλη του κουβουκλίου «Ανωκοδομήθη το Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, όλον εκ θεμελίου δι’ ελέους των ορθοδόξων Ρωμαίων επί της πατριαρχείας κ.κ. Πολυκάρπου εν έτει αωι΄ κατά μήνα Μάρτιον»[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Διαμαντόπουλος, Αδαμάντιος (1954). Αρχείον του Θρακικού λαογραφικού και γλωσσικού θησαυρού ΙΘ΄: 124. https://www.he.duth.gr/erg_laog/arxeio/arxeio_thrakikou_laografikou_glossikou_thisavrou_t19.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Геннадий Большаков Краткие сведения о жизни и деятельности Иерусалимских Патриархов в XIX веке // pravoslavie.ru
- ↑ Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΗ): 293. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA293#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Ενίσχυση της Αγιοταφίτικης Αδερφότητας επί : Παρθενίου, Εφραίμ, Σωφρονίου, Αβραμίου, Προκοπίου και Άνθιμου». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
- ↑ Χατζηιωάννου 2016, σελ. 9.
Πηγές Επεξεργασία
- Χατζηιωάννου, Αγγελική Δ. (2016). Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος ο Β΄, Διδακτορική Διατριβή. Αθήνα.