Πριγκιπάτο της Σεμπόργκα
Συντεταγμένες: 43°49′N 7°41′E / 43.817°N 7.683°E
| Πριγκιπάτο της Σεμπόργκα ιταλικά: Principato di Seborga γαλλικά: Principauté de Seborga | |
.svg)
| |
| |
| Πρωτεύουσα | Σεμπόργκα |
| Εθνικό σύνθημα | Sub Umbra Sedi (Κάθισε στη σκιά) |
| Εθνικός ύμνος | La Speranza |
| Επίσημες Γλώσσες | ιταλικά, λιγουριανά, γαλλικά |
| Πολίτευμα | Συνταγματική μοναρχία |
| Ηγεσία | Α.Υ. Τζιοβάννι Νταρτιέρι (Giovanni Dartieri), αντιβασιλέας από 1η Δεκεμβρίου 2009 |
| Έκταση που διεκδικεί | 4 km² |
| Νόμισμα | Λουιτζίνο |
To Πριγκιπάτο της Σεμπόργκα είναι ένα μικροέθνος που βρίσκεται στην βορειοδυτική ιταλική περιοχή της Λιγουρίας, κοντά στα γαλλικά σύνορα και με θέα προς το Μονακό.[1]
Το πριγκιπάτο συνυπάρχει και διεκδικεί το έδαφος της πόλης Σεμπόργκα, η οποία αποτελεί ιταλικό δήμο.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΣυστάθηκε το 954, όταν ο κόμης της Βεντιμίλια παραχώρησε την Σεμπόργκα στους μοναχούς του αββαείου Λερίν (Lérins) στα θεμέλια ενός μοναστηριού Κιστερκιανών, που κτίστηκε εκεί. Το 1079 ο ηγούμενος της μονής έγινε πρίγκιπας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αρμόδιος για το πριγκιπάτο της Σεμπόργκα.
Στις 20 Ιανουαρίου 1729 το ανεξάρτητο εκείνο πριγκιπάτο πωλήθηκε στη Δυναστεία της Σαβοΐας του Βασιλείου του Πεδεμοντίου και της Σαρδηνίας. Την περίοδο εκείνη κυβερνήτης ήταν ο Βίκτωρ Αμεδαίος Β΄ της Σαβοΐας.
Η διαμάχη αναφορικά με την σημερινή κατάσταση της χώρας ως ανεξάρτητης έγκειται στον ισχυρισμό ότι η πώληση εκείνη δεν καταχωρήθηκε ποτέ από τον νέο της ιδιοκτήτη, με αποτέλεσμα το πριγκιπάτο να παρουσιάσει νομικά προβλήματα. Το 1815 το Συνέδριο της Βιέννης παρέλειψε να ασχοληθεί με την Σεμπόργκα κατά την αναδιανομή των εδαφών της Ευρώπης έπειτα από τους Ναπολεόντειους Πολέμους και δεν γίνεται καμία αναφορά στο πριγκιπάτο στην Πράξη της Ένωσης του Βασιλείου της Ιταλίας το 1861.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο επικεφαλής του τοπικού συνεταιρισμού ανθοκαλλιεργητών, Τζόρτζιο Καρμπόνε, άρχισε να προωθεί την ιδέα να γίνει ανεξάρτητο πριγκιπάτο η Σεμπόργκα.[2] Ως το 1963 ο λαός της Σεμπόργκα είχε πειστεί από τα επιχειρήματα και ανακήρυξε τον Καρμπόνε «αρχηγό κράτους». Ο τελευταίος έλαβε τον τίτλο Τζόρτζιο Α΄, Πρίγκιπας της Σεμπόργκα , τον οποίο διατήρησε ως το θάνατό του το 2009.
Ο τίτλος του Καρμπόνε ως «Πρίγκιπα» επιβεβαιώθηκε με τη διεξαγωγή ενός ανεπίσημου δημοψηφίσματος, στις 23 Απριλίου 1995, στο οποίο οι κάτοικοι ψήφισαν με 304 υπέρ και 4 κατά υπέρ του Συντάγματος για το πριγκιπάτο και υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ιταλία.[3] Ο Καρμπόνε κυβέρνησε ως το θάνατό του, στις 25 Νοεμβρίου 2009.[4]
Οικονομία
ΕπεξεργασίαΑπό το 1994 ως το 1996 κυκλοφόρησε στη Σεμπόργκα ένα τοπικό νόμισμα, με το όνομα λουιτζίνο.[5] Εντός της πόλης το λουιτζίνο γίνεται δεκτό στις συναλλαγές, όπως και το νόμιμο νόμισμα, το ευρώ. Αναγνωρίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, όχι όμως εκτός των ορίων της Σεμπόργκα.
Πινακοθήκη
Επεξεργασία
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ "Self-Proclaimed Micronations", WorldStatesmen.org
- ↑ "Prince of Seborga fights on for 362 subjects" Αρχειοθετήθηκε 2007-04-12 στο Wayback Machine., Italy Magazine, 15 Ιουνίου 2006
- ↑ "Noel Gallagher is my choice for monarch" Αρχειοθετήθηκε 2011-05-23 στο Wayback Machine., Caitlin Moran, The Times, 30 Ιανουαρίου 2006
- ↑ Obituary: "His Tremendousness Giorgio Carbone", Daily Telegraph, 27 Νοεμβρίου 2009.
- ↑ "Seborga (Principality of) - Coins of Seborga" Αρχειοθετήθηκε 2006-05-13 στο Wayback Machine., The Imperial Collection