Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας
Η Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας (Arzi Hakumat-e-Azad Hind) ή, πιο απλά, Ελεύθερη Ινδία (Azad Hind), [1] [2] ήταν μια Ινδική προσωρινή κυβέρνηση που ιδρύθηκε στη κατεχόμενη από την Ιαπωνία Σιγκαπούρη, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 1943 και υποστηρίχθηκε-εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την Αυτοκρατορική Ιαπωνία.
Ήταν μέρος ενός πολιτικού κινήματος που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 έξω από την Ινδία με σκοπό τη συμμαχία με τις δυνάμεις του Άξονα για να απελευθερώσει την Ινδία από τη Βρετανική κυριαρχία. Σχηματίστηκε από Ινδούς εξόριστους εθνικιστές, προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη Σιγκαπούρη με νομισματική, στρατιωτική και πολιτική βοήθεια από την Αυτοκρατορική Ιαπωνία. [3] Με ημερομηνία συγκρότησης την 21η Οκτωβρίου 1943, η κυβέρνηση προήλθε από τις ιδέες του Σούμπχας Τσάντρα Μπόσε, ο οποίος ήταν επίσης ο επικεφαλής της κυβέρνησης και ο αρχηγός του κράτους. Η κυβέρνηση ανακήρυσσε εξουσία επί του Ινδικού πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού στη βρετανική αποικιακή επικράτεια της Νοτιοανατολικής Ασίας και προσδοκώμενη εξουσία επί του κατεχόμενου εδάφους της Ινδίας από τις Ιαπωνικές δυνάμεις και τον Ινδικό Εθνικό Στρατό κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής προώθησης προς την Ινδία .
Η κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας είχε το δικό της νόμισμα, δικαστήριο και αστικό κώδικα και στα μάτια ορισμένων Ινδών, η ύπαρξή της έδωσε μεγαλύτερη νομιμότητα στον αγώνα ανεξαρτησίας ενάντια στους Βρετανούς. [4] [5] [6] Η Ιαπωνία της παρέδωσε επίσης την ονομαστική εξουσία των Ιαπωνικά κατεχόμενων Νήσων Ανταμάν και Νικομπάρ το 1943, αν και η κυβέρνηση συνέχισε να εξαρτάται από την υποστήριξη των Ιαπώνων.
Αμέσως μετά τον σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης, η Ελεύθερη Ινδία κήρυξε πόλεμο ενάντια στις συμμαχικές δυνάμεις στο Μέτωπο Ινδίας-Βιρμανίας. [7] Ο στρατός της, ο Ινδικός Εθνικός Στρατός (Azad Hind Fauj), ξεκίνησε να δραστηριοποιείται εναντίον του Βρετανικού Ινδικού Στρατού και των συμμαχικών δυνάμεων ως μέρος του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού στον τομέα Ιμπχάλ-Κοχίμα. Ο INA είχε την πρώτη του σημαντική συμπλοκή στη Μάχη του Ιμπχάλ όπου, υπό την ηγεσία του Ιαπωνικού Πέμπτου Στρατού, παραβίασε τις βρετανικές άμυνες στη Κοχίμα, φτάνοντας στα περίχωρα της Μοϊράνγκ πριν υποστεί μια καταστροφική ήττα από τις καλά αμυνόμενες Συμμαχικές δυνάμεις ενώ η συμμαχική κυριαρχία στον αέρα και οι περιορισμένες γραμμές ανεφοδιασμού ανάγκασαν τόσο τους Ιάπωνες όσο και τον ΙΝΑ να υποχωρήσουν. [8]
Η ύπαρξη της Ελεύθερης Ινδίας είχε την ίδια κατάληξη με εκείνη του Ινδικού Εθνικού Στρατού. Ενώ η ίδια η κυβέρνηση συνέχισε να υπάρχει έως ότου η πολιτική διοίκηση των Νήσων Ανταμάν επέστρεψε στη δικαιοδοσία των Βρετανών προς το τέλος του πολέμου, η περιορισμένη εξουσία της Ελεύθερης Ινδίας τελείωσε ουσιαστικά με την παράδοση του τελευταίου μεγάλου σώματος στρατευμάτων του INA στο Γιανγκόν. Ο θάνατος του Μπόσε θεωρείται το τέλος ολόκληρου του Κινήματος της Ελεύθερης Ινδίας.
Η κληρονομιά της Ελεύθερης Ινδίας είναι ωστόσο, αμφιλεγόμενη. Μετά τον πόλεμο, οι Βρετανοί παρακολούθησαν με ανησυχία τη μετατροπή της αντίληψης προς τους ακολούθους της Ελεύθερης Ινδίας από προδότες και συνεργάτες «στους μεγαλύτερους μεταξύ των πατριωτών». [9] [10] Δεδομένης της παλίρροιας του μαχητικού εθνικισμού που πέρασε από την Ινδία και τη δυσαρέσκεια και τις εξεγέρσεις που ενέπνευσε, είναι συζητήσιμο ότι ο πρωταρχικός στόχος της, να αναπτύξει τη δημόσια δυσαρέσκεια και τις εξεγέρσεις εντός των ινδικών τάξεων του Βρετανικού Ινδικού Στρατού για την ανατροπή των Βρετανών, ήταν τελικά επιτυχής. [11]
Υπουργοί Επεξεργασία
Η Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας αποτελούταν από ένα Υπουργικό Συμβούλιο με επικεφαλής τον Σούμπχας Τσάντρα Μπόσε ως Αρχηγός του Κράτους, Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών Υποθέσεων .
Η Λοχαγός Δόκτωρ Λακσχμί Σουαμιναντχάν (αργότερα παντρεύτηκε ως Λακσχμί Σαχγκάλ) ήταν η Υπουργός αρμόδια για τη Γυναικεία Οργάνωση. Κατείχε αυτή τη θέση μαζί με την διοίκηση του Συντάγματος Rani Jhansi, μιας ταξιαρχίας γυναικών στρατιωτών του Ινδικού Εθνικού Στρατού. Για έναν τακτικό Ασιατικό στρατό, αυτό το γυναικείο σύνταγμα ήταν αρκετά πρωτοποριακό: ήταν το πρώτο του είδους του που συγκροτήθηκε στην Ασιατική ήπειρο. Η Δρ Λακσχμί ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς και ευημερούσες γυναικολόγους στη Σιγκαπούρη πριν εγκαταλείψει την πρακτική της για να διοικήσει τα στρατεύματα του συντάγματος Ράνι του Τζάνσι .
Άλλοι υπουργοί της Προσωρινής Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ινδίας ήταν οι εξής:
- Κύριος Σ.Α. Άγιερ - Υπουργός Ραδιοτηλεόρασης και Δημοσιότητας
- Υπολοχαγός Έι Σι Τσάτερτζι - Υπουργός Οικονομικών
Ο Ινδικός Εθνικός Στρατός εκπροσωπήθηκε από τους υπουργούς των Ένοπλων Δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων:
- Υπολοχαγός Αζίζ Αχμέντ[12] [13]
- Υπολοχαγός Ν. Σ. Μπαγκάτ
- Υπολοχαγός Τζαγκάναθ Ράο. Μπχόνσλ
- Υπολοχαγός Γκουιζάρα Σινγκ
- Υπολοχαγός Μοχάμεντ Ζαμάν Κιάνι
- Υπολοχαγός Μ. Ξ. Λογκανάθαν
- Υπολοχαγός Έχσαν Καντίρ
- Υπολοχαγός Σαχ Ναουάζ Χαν
Η Προσωρινή Κυβέρνηση περιελάμβανε επίσης και έναν αριθμό Γραμματέων και Συμβούλων του Σούμπχας Τσάντρα Μπόσε, συμπεριλαμβανομένων:
- A. M. Σέιχεϊ - Γραμματέας
- Καρίμ Γκάνι
- Ντέμπανθ Ντα
- Ντ. Μ. Χαν
- A. Γιελάπα
- Τ. Θιβύ
- Σαντάρρ Ισαρ Σινγκ Νάρουλα
- A. Ν. Σάρκαρ - ο επίσημος νομικός σύμβουλος της κυβέρνησης
Όλοι αυτοί οι Γραμματείς και οι επίσημοι Σύμβουλοι κατείχαν υπουργική θέση στην προσωρινή κυβέρνηση. Η έκταση της καθημερινής διαχείρισης των υποχρεώσεων της Ελεύθερης Ινδίας δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένη, επομένως οι συγκεκριμένες αρμοδιότητές τους ως κυβερνητικοί αξιωματούχοι για το κράτος εκτός των θέσεών τους ως υπουργοί στήριξης για τον Σούμπχας Τσάντρα Μπόσε είναι άγνωστες.
Αναγνώριση Επεξεργασία
Η Ελεύθερη Ινδία αναγνωρίστηκε ως νόμιμο κράτος από έναν μικρό αριθμό χωρών, κυρίως από τις δυνάμεις του Άξονα και τους συμμάχους τους. [14] Η Ελεύθερη Ινδία είχε διπλωματικές σχέσεις με εννέα χώρες: τη Ναζιστική Γερμανία, την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας, την Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία, το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας και την κυβέρνηση Γουάνγκ Τζινγκγουέι, την Ταϊλάνδη, το κράτος της Βιρμανίας, το Μαντσουκούο και τη Δεύτερη Δημοκρατία των Φιλιππίνων. [15] Με τη δήλωση του σχηματισμού της κυβέρνησης στην κατεχόμενη Σιγκαπούρη, ο Τίσεχ της Ιρλανδίας, Έιμαν ντε Βαλέρα, έστειλε συγχαρητήρια στον Μπόσε. Η Γαλλία του Βισύ, ωστόσο, παρόλο που ήταν συνεργάτης του Άξονα, δεν έδωσε ποτέ επίσημη πολιτική αναγνώριση στην Ελεύθερη Ινδία. Η κυβέρνηση συμμετείχε ως παρατηρητής στη Διάσκεψη της Ευρύτερης Ανατολικής Ασίας τον Νοέμβριο του 1943.
Περιοχές υπό τη διοίκηση της Προσωρινής Κυβέρνησης Επεξεργασία
Σχεδόν όλη η ελεγχόμενη επικράτεια της Προσωρινής Κυβέρνησης βρισκόταν στα νησιά Ανταμάν, αν και επετράπηκε μερική εξουσία επί των Ινδικών κατεχόμενων από την Ιαπωνία εδαφών. Η αστική αρχή της Προσωρινής Κυβέρνησης δεν θεσπίστηκε ποτέ σε περιοχές που κατέλαβε ο INA. Αντίθετα, επικράτησε η ιαπωνική στρατιωτική αρχή και η ευθύνη για τη διοίκηση των κατεχόμενων περιοχών της Ινδίας μοιράστηκε μεταξύ των ιαπωνικών και των ινδικών δυνάμεων.
Η ήττα του INA και η κατάρρευση της προσωρινής κυβέρνησης Επεξεργασία
Ως ο μόνος που έμεινε να υπερασπιστεί τη Γιανγκόν από τη Βρετανική προέλαση χωρίς υποστήριξη από τους Ιάπωνες, ο INA ηττήθηκε. Ο Μπόσε συμβουλεύτηκε στο να εγκαταλείψει τη Βιρμανία για να συνεχίσει τον αγώνα του για την ανεξαρτησία της Ινδίας και επέστρεψε στη Σιγκαπούρη πριν από την πτώση της Γιανγκόν. Η κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας που είχε ιδρύσει στα νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ κατέρρευσε, όταν οι φρουρές των ιαπωνικών και ινδικών στρατευμάτων του νησιού ηττήθηκαν από τα βρετανικά στρατεύματα και τα ίδια τα νησιά απελευθερώθηκαν. Υπάρχουν ισχυρισμοί πως ο Μπόσε σκοτώθηκε από πτώση αεροπλάνου που αναχώρησε από την Ταϊβάν, προσπαθώντας να δραπετεύσει στη Ρωσία. Η Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας έπαψε να υφίσταται με το τέλος του Άξονα, του ΙΝΑ και την εξαφάνιση του Μπόσε το 1945.
Τα στρατεύματα που αποτελούσαν τις ταξιαρχίες του Ινδικού Εθνικού Στρατού συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου από τους Βρετανούς. Ορισμένοι από αυτούς τους κρατούμενους μεταφέρθηκαν στην Ινδία και δικάστηκαν από Βρετανικά δικαστήρια για προδοσία, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων υψηλόβαθμων αξιωματικών, όπως ο συνταγματάρχης Γκουρμπάκσχ Σινγκ Ντίλον. Η υπεράσπιση αυτών των ατόμων από τη δίωξη των Βρετανών έγινε κεντρικό σημείο διαμάχης μεταξύ της Βρετανικής διοίκησης και του Ινδικού Κινήματος Ανεξαρτησίας στα μεταπολεμικά χρόνια.
Συνεισφορά στην ανεξαρτησία της Ινδίας Επεξεργασία
Ο πραγματικός βαθμός στον οποίο οι δραστηριότητες του ΙΝΑ επηρέασαν την ανεξαρτησία της Ινδίας, αντικατοπτρίζεται στις απόψεις του Κλέμεντ Άττλη, του Βρετανού πρωθυπουργού την περίοδο της ανεξαρτησίας της Ινδίας. Ο Άττλη αναφέρει αρκετούς λόγους, οι σημαντικότεροι από τους οποίους ήταν οι δραστηριότητες του INA του Σούμπχας Τσάντρα Μπόσε, που εξασθένισαν τα ίδια τα θεμέλια της Βρετανικής κυριαρχίας στην Ινδία, και η ανταρσία του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού της Ινδίας που έκανε τους Βρετανούς να συνειδητοποιήσουν ότι η υποστήριξη από τις Ινδικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν πλέον εφικτή. [16]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Rudolph, Lloyd I.· Hoeber Rudolph, Susanne (2008). Explaining Indian Democracy: The realm of institutions : state formation and institutional change. Oxford University Press; Original from: University of California Press. σελ. 58. ISBN 978-0-19-569365-2.
- ↑ Ghose, Sankar (1975). Political ideas and movements in India. Allied Publishers; Original from: University of Michigan Press. σελ. 136.
- ↑ Toye, Hugh (1959). The Springing Tiger: A Study of the Indian National Army and of Netaji Subhas Chandra Bose. Allied Publishers. σελ. 187. ISBN 978-8184243925.
- ↑ Singh, Harkirat (2003) The INA trial and the Raj. Atlantic Publishers & Distributors. pp. 102–103. (ISBN 81-269-0316-3)
- ↑ Sarkar, S. (1983), Modern India: 1885–1947, Delhi: Macmillan India, σελ. 412, ISBN 978-0-333-90425-1, https://archive.org/details/modernindia1885100sark/page/412
- ↑ Bandyopādhyāẏa, Śekhara (2004) From Plassey to partition. Orient Blackswan. p. 428. (ISBN 81-250-2596-0)
- ↑ Pandit, HN. (1988) Netaji Subhas Chandra Bose, Sterling Publishers, New Delhi. p. 331
- ↑ Das S. "Indian National Army in South East Asia". The Hindustan Times. Special Edition. «Hindustan Times – Archive News». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2007..
- ↑ Edwardes, Michael (1964) The Last Years of British India, Cleveland, World Pub. Co. p. 93: "The Government of India had hoped, by prosecuting members of the INA, to reinforce the morale of the Indian army. It succeeded only in creating unease, in making the soldiers feel slightly ashamed that they themselves had supported the British. If Bose and his men had been on the right side – and all India now confirmed that they were – then Indians in the Indian army must have been on the wrong side. It slowly dawned upon the Government of India that the backbone of the British rule, the Indian army, might now no longer be trustworthy. The ghost of Subhas Bose, like Hamlet’s father, walked the battlements of the Red Fort (where the INA soldiers were being tried), and his suddenly amplified figure overawed the conference that was to lead to independence."
- ↑ Encyclopædia Britannica. Indian National army. After returning to India the veterans of the INA posed a difficult problem for the British government. The British feared that a public trial for treason on the part of the INA members might embolden anti-British sentiment and erupt into widespread protest and violence. URL Accessed on 19 August 2006.
- ↑ Encyclopædia Britannica. Indian National army.
- ↑ «The Provicial Government of Free India in Exile». netajiliveson.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2013.
- ↑ «Indian National Army». nas.sg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2013.
- ↑ «Indian National Army : Provisional Government of Azad Hind». National Archives of Singapore. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020.
- ↑ «Can we declare Bose as India’s first head of the state of a provisional government?». The Times of India. he Times Group (Bennett, Coleman & Co. Ltd.). 20 October 2018. https://timesofindia.indiatimes.com/blogs/indus-calling/can-we-declare-bose-as-indias-first-head-of-the-state-of-a-provisional-government/. Ανακτήθηκε στις 25 May 2020.
- ↑ Majumdar, R.C. (1978) Jibanera Smritideepe (Bengali), Calcutta, General Printers and Publishers. pp. 229–230