Πρόεδρος του Ιράκ
Ο Πρόεδρος του Ιράκ είναι επικεφαλής του κράτους του Ιράκ και «διασφαλίζει τη δέσμευση για το Σύνταγμα και τη διατήρηση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας, της ενότητας, της ασφάλειας των εδαφών του Ιράκ σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος».[2] Ο Πρόεδρος εκλέγεται από το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων με πλειοψηφία δύο τρίτων και η θητεία του περιορίζεται σε δύο τετραετίες. [3] Ο Πρόεδρος είναι αρμόδιος για την επικύρωση των συνθηκών και των νόμων που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων, εκδίδει χάρη κατόπιν σύστασης του Πρωθυπουργού, και εκτελεί το "καθήκον της Ανώτατης Διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων για τελετουργικούς και τιμητικούς σκοπούς". Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η Προεδρία είναι πρωτίστως συμβολικό αξίωμα και με σύμβαση από το 2005, συνήθως κρατείται από έναν Κουρδο-Ιρακινό.
Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Ιράκ رئيس جمهورية العراق (αραβικά) سەرۆک کۆماری عێراق (κουρδικά) | |
---|---|
Προσφώνηση | Η Εξοχότητά του |
Κατοικία | Μέγαρο Ραντουανίγια, Βαγδάτη, Ιράκ |
Διορισμός από | Κοινοβουλευτική ψήφος |
Διάρκεια θητείας | 4 χρόνια, άπαξ ανανεώσιμη |
Αρχικός κάτοχος | Μουχάμαντ Νατζίμπ αρ-Ρουμπάι |
Δημιουργία | 14 Ιουλίου 1958 |
Αναπληρωτής | Αντιπρόεδρος του Ιράκ |
Μισθός | 809.700 δολάρια ΗΠΑ ετησίως[1] |
Ιστοσελίδα | Δικτυακός τόπος |
Συμβούλιο Προεδρίας
ΕπεξεργασίαΚύριο άρθρο: Συμβούλιο Προεδρίας του Ιράκ
Το Συμβούλιο Προεδρίας ήταν μια οντότητα που λειτουργούσε υπό την αιγίδα των «μεταβατικών διατάξεων» του Συντάγματος. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, το Συμβούλιο της Προεδρίας λειτούργησε στο ρόλο του Προέδρου μέχρι μία διαδοχική θητεία μετά την επικύρωση του Συντάγματος και κάθισε μια κυβέρνηση. Το Συμβούλιο της Προεδρίας είχε την πρόσθετη εξουσία να διαβιβάσει τη νομοθεσία στο Συμβούλιο των Αντιπροσώπων για αναθεώρηση.[4]
Εκλογές
ΕπεξεργασίαΠρόσφατη προεδρική εκλογή (2022)
ΕπεξεργασίαΣτην πιο πρόσφατη προεδρική εκλογή από το Κοινοβούλιο, στις 13 Οκτωβρίου 2022, εξελέγη πρόεδρος ο Αμπντούλ Λατίφ Ρασίντ. [5]
Προηγούμενες προεδρικές εκλογές
Επεξεργασία1995
ΕπεξεργασίαΈνα προεδρικό δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στο Ιράκ στις 15 Οκτωβρίου 1995. Ήταν οι πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές υπό την κυριαρχία του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος είχε καταλάβει την εξουσία μέσω του Επαναστατικού Συμβουλίου Διοίκησης (RCC) το 1979. Λαμβάνοντας τη μορφή ενός δημοψηφίσματος χωρίς άλλους υποψηφίους, οι εκλογές περιλάμβαναν την προμήθεια χάρτινων ψηφοδελτίων στους ψηφοφόρους, τα οποία έγραφαν: «Εγκρίνετε τον Πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας;»[6] Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν στυλό για να επισημάνουν "ναι" ή "όχι".[7] Την επόμενη μέρα, ο Ιζάτ Ιμπραΐμ αλ Ο Ντούρι, ο αναπληρωτής του Χουσεΐν στο κυβερνών RCC, ανακοίνωσε ότι ο τότε πρόεδρος είχε κερδίσει το 99,96% των περίπου 8,4 εκατομμυρίων έγκυρων ψήφων. Επίσημα, 3.052 άτομα ψήφισαν εναντίον του (45 από αυτούς στη Βαγδάτη),[8][9] και η συμμετοχή ήταν 99,47%.[10] Η διεθνής κοινότητα αντέδρασε με ευρεία δυσπιστία σε αυτά τα στοιχεία.[11]
2002
ΕπεξεργασίαΤο επόμενο προεδρικό δημοψήφισμα στις 16 Οκτωβρίου 2002 είχε επίσημο ποσοστό συμμετοχής 100%. Όλοι οι 11.445.638 Ιρακινοί ψηφοφόροι που ήταν εγγεγραμμένοι ψήφισαν "ναι" στο δημοψήφισμα, με το οποίο επικυρώθηκε μια ακόμη θητεία 7 ετών για τον πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν, η οποία νόμιμα θα τερματιζόταν το 2009.[12]
2006
ΕπεξεργασίαΟ Τζαλάλ Ταλαμπανί διορίστηκε για πρώτη φορά πρόεδρος στις 6 Απριλίου 2005 και ξανά από την Εθνοσυνέλευση στις 22 Απριλίου 2006. Έγινε ο πρώτος μη Άραβας πρόεδρος σε αραβική χώρα.[13]
2010
ΕπεξεργασίαΣτις 11 Νοεμβρίου 2010 ο Ταλαμπανί επανεξελέγη πρόεδρος, με 195 ψήφους στο 325μελές Κοινοβούλιο, στην δεύτερη ψηφοφορία. Στον πρώτο γύρο δεν είχε καταφέρει να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων.[14].
2014
ΕπεξεργασίαΣτις 24 Ιουλίου 2014 εξελέγη από το Κοινοβούλιο ως ο 7ος πρόεδρος του Ιράκ ο Φουάντ Μασούμ.[15] Ο Μάσουμ έλαβε 211 ψήφους έναντι 17 για τον δεύτερο Μπαρχάμ Σαλέχ.
2018
ΕπεξεργασίαΣτις 2 Οκτωβρίου 2018 ο Μπαρχάμ Σαλίχ εξελέγη από το Κοινοβούλιο πρόεδρος του Ιράκ. Έλαβε 219 ψήφους και κέρδισε τον Φουάντ Χουσεΐν, ο οποίος εξασφάλισε 22 ψήφους.[16]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «5 Highest Paid Asian Political Leaders». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2018.
- ↑ Σύνταγμα του Ιράκ, Άρθρο 64
- ↑ Σύνταγμα του Ιράκ, Άρθρο 67
- ↑ Σύνταγμα του Ιράκ Παρ. 6, Κεφ 2, Άρθρο 138.
- ↑ "Iraqi parliament elects Abdul Latif Rashid as new president", Al Jazeera, 13 October 2022.
- ↑ Nohlen, Dieter; Grotz, Florian; Hartmann, Christof (επιμ.). Elections in Asia and the Pacific: A Data Handbook, Volume 2, σελ.102. Oxford University Press US (2001), (ISBN 0-19-924958-X)
- ↑ Youssef M. Ibrahim, "Iraqis Go to Polls; Guess Who Will Win", The New York Times, 15 Οκτωβρίου 1995
- ↑ Yahia, Latif; Γουέντλ, Καρλ. Ήμουν ο γιος του Σαντάμ, σ.281-2. Arcade Publishing (1997), (ISBN 1-55970-373-3)
- ↑ "No Surprise in Iraqi Vote", The New York Times, 17 Οκτωβρίου 1995. Ο Ιμπραήμ δήλωσε: «Είναι μια αθάνατη μέρα στην ιστορία του αραβισμού και του Ισλάμ. Είναι ένα πλήγμα για τα κράτη που έχουν έχθρα προς το Ιράκ και έχουν εγείρει αδικαιολόγητες αμφιβολίες για τη νομιμότητα του καθεστώτος του ή το δικαίωμα του λαού του να επιλέξτε τη μορφή διακυβέρνησης που τους αρέσει."
- ↑ Bueno de Mesquita, Bruce; Root, Hilton L. Governing for Prosperity, σελ.62. Yale University Press (2000), (ISBN 0-300-08018-2)
- ↑ Taylor & Francis Group. The Middle East and North Africa 2004, σελ.465. Routledge (2003), (ISBN 1-85743-184-7)
- ↑ BBC.co.uk, Saddam 'wins 100% of vote, 16 Οκτωβρίου 2002.
- ↑ «Iraq's president appoints Shiite as prime minister». chinadaily.com. 21 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2005.
- ↑ Rulers.org
- ↑ «Iraq selects senior Kurdish politician Fuad Masum president». World Bulletin. 24 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Moderate Saleh wins Iraq presidency». The Australian. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2018.