Αρχείο επιλεγμένων προσωπικοτήτων της Πύλης

Άννα της Μεγάλης Βρετανίας Επεξεργασία

 

Η Άννα (6 Φεβρουαρίου 1665 – 1 Αυγούστου 1714) έγινε Βασίλισσα της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας στις 8 Μαρτίου 1702, διαδεχόμενη τον σύζυγο της αδελφής της, Γουλιέλμο Γ' της Αγγλίας και Β' της Σκωτίας. Ο Καθολικός πατέρας της, Ιάκωβος Β' και Γ', θεωρήθηκε από το Αγγλικό Κοινοβούλιο ότι παραιτήθηκε όταν αναγκάσθηκε να διαφύγει στη Γαλλία κατά τηνν Ένδοξη Επανάσταση του 1688/9· ο γαμπρός της και η αδελφή της έγιναν από κοινού μονάρχες ως Γουλιέλμος Γ' και Β' και Μαίρη Β', η μόνη τέτοια περίπτωση στην Βρετανική ιστορία. Μετά τον θάνατο της Μαίρης το 1694, ο Γουλιέλμος συνέχισε ως μοναδικός μονάρχης μέχρι το θάνατο του το 1702.


Ιάκωβος Β' της Αγγλίας Επεξεργασία

 

Ο Ιάκωβος Β' και Ζ' (14 Oκτωβρίου 1633 – 16 Σεπτεμβρίου 1701) ήταν Βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας ως Ιάκωβος Β' και Βασιλιάς της Σκωτίας ως Ιάκωβος Ζ', από τις Φεβρουαρίου 1685. Ήταν ο τελευταίος Καθολικός μονάρχης που βασίλευσε στα Βασίλεια της Αγγλίας, της Σκωτίας, και της Ιρλανδίας. Αυξανόμενα οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες της Βρετανίας στάθηκαν εναντίον του επειδή ήταν πολύ φιλογάλλος, πολύ φιλοκαθολικός, και πάρα πολύ απολυταρχικός μονάρχης. Όταν απέκτησε τον έναν Καθολικό διάδοχο, η ένταση εκτονώθηκε και οι ηγέτες κάλεσαν τον Γουλιέλμο Γ' της Οράγγης (γαμπρό του και ανιψιό του) να αποβιβάσει ένα στρατό εφόδου από τις Κάτω Χώρες. Ο Ιάκωβος εγκατέλειψε την Αγγλία (και έτσι παραιτήθηκε) στην Ένδοξη Επανάσταση του 1688. Αντικαταστάθηκε από τον Γουλιέλμο της Οράγγης που έγινε βασιλιάς ως Γουλιέλμος Γ', κυβερνώντας από κοινού με τη σύζυγο του (κόρη του Ιακώβου) Mαίρη Β'. Έτσι οι Γουλιέλμος και Μαίρη, αμφότεροι Προτεστάντες, έγιναν από κοινού μονάρχες το 1689. Ο Ιάκωβος έκανε μια σοβαρή προσπάθεια να ανακτήσει τα στέμματα του, όταν αποβιβάσθηκε στην Ιρλανδία το 1689 αλλά, μετά την ήττα των Ιακωβιτικών δυνάμεων από τις Γουλιελμιτικές δυνάμεις στη Μάχη του Μπόυν το καλοκαίρι του 1690, ο Ιάκωβοες επέστρεψε στη Γαλλία. Έζησε έξω το υπόλοιπο της ζωής του ως διεκδικητής σε μια αυλή χρηματοδοτούμενη από τον εξάδελφο και σύμμαχο του, Βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ'.

Ελισάβετ Α' της Αγγλίας Επεξεργασία

 
Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α' της Αγγλίας σε πορτρέτο που απεικονίζει τη στέψη της το 1558.

Η Ελισάβετ Α' (αγγλικά Elizabeth I; 7 Σεπτεμβρίου 153324 Μαρτίου 1603 ) ήταν Βασίλισσα της Αγγλίας, Βασίλισσα της Γαλλίας (κατ’ όνομα μόνο) και Βασίλισσα της Ιρλανδίας από τις 17 Νοεμβρίου 1558 μέχρι το θάνατό της. Είναι επίσης γνωστή ως η « Παρθένος Βασίλισσα » ή « Άμωμος Βασίλισσα ». Ήταν η πέμπτη και τελευταία μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ (οι άλλοι μονάρχες της οικογένειας αυτής ήταν ο παππούς της Ερρίκος Ζ΄, ο πατέρας της Ερρίκος Η΄, ο ετεροθαλής αδερφός της Εδουάρδος ΣΤ΄ και η ετεροθαλής αδερφή της Μαρία Α΄ (επίσης γνωστή ως Bloody Mary). Βασίλεψε σε μια περίοδο 45 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά. Στο εσωτερικό η βασιλεία της σημαδεύτηκε από έντονες θρησκευτικές ζυμώσεις.