Πύλη της Σαλάριας οδού

πύλη των Αυρηλιανών τειχών της αρχαίας Ρώμης

Η Πύλη της Σαλάριας οδού, (λατιν.:Porta Salaria) ήταν πύλη των Αυρηλιανών τειχών της Αρχαίας Ρώμης, στην Ιταλία. Κατασκευάστηκε μεταξύ 271 μ.Χ. και 275 μ.Χ.· ανακαινίστηκε δύο φορές και κατεδαφίστηκε δύο φορές με τελευταία το 1921.

Πύλη της Σαλάριας οδού
Porta Salaria
Χάρτης
Είδοςπύλη της πόλης
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°54′39″N 12°29′53″E
Διοικητική υπαγωγήΡώμη
ΧώραΙταλία
Έναρξη κατασκευής3ος αιώνας
Κατεδάφιση1871
Commons page Πολυμέσα


Ιστορία Επεξεργασία

Η Πύλη Σαλάρια ήταν μέρος των Αυρηλιανών Τειχών, που κτίστηκαν επί αυτοκρατορίας Αυρηλιανού τον 3ο αι. μ.Χ., και συμπεριέλαβε προϋπάρχοντα μνημεία για την επίσπευση των εργασιών. Κάτω από αυτή περνούσε η Νέα Σαλάρια οδός (Via Salaaria Nova), η οποία ενώθηκε με τη Παλαιά Σαλάρια οδό (Via Salaria Vetus) έξω από την πόλη. Η πύλη είχε ένα μόνο άνοιγμα και πλαισιωνόταν από δύο ημικυκλικούς πύργους. Οι Κήποι του Σαλούστιου (Horti Sallustiani) ευρίσκοντο στην πόλη, ακριβώς μέσα στην πύλη.

Κατά την ανακαίνιση από τον Αυτοκράτορα Ονώριο στις αρχές του 5ου αι. η αψίδα ενισχύθηκε με μικτό κτίσιμο (opus mixtum, με πλίνθους και πέτρες) και επάνω της ανοίχτηκαν τρία μεγάλα παράθυρα.

 
Η Πύλη Σαλάρια λίγο πριν την κατεδάφισή της το 1871.

Ο Βησιγότθος βασιλιάς Αλάριχος Α΄ μπήκε στη Ρώμη από αυτή την πύλη, για να ξεκινήσει την περίφημη λεηλασία της Ρώμης. Το 537 η περιοχή μεταξύ Πόρτα Σαλάρια και Κάστρο Πρετόριο ήταν η τοποθεσία της πολιορκίας του Γότθου βασιλιά Ουίτιγι από τα στρατεύματα του Βελισάριου.

Κατά τον Μεσαίωνα, σε αντίθεση με άλλες πύλες της πόλης, η Πόρτα Σαλάρια δεν έλαβε χριστιανικό όνομα.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1870 το τμήμα των Αυρηλιανών Τειχών μεταξύ της Πόρτα Σαλάρια και της Πόρτα Πία έγινε μάρτυρας του τέλους των Παπικών Κρατών (βλ. Κατάληψη της Ρώμης). Τότε η πύλη υπέστη ζημιές από τα πυρά του πυροβολικού των ιταλικών στρατευμάτων και τον επόμενο χρόνο κατεδαφίστηκε. Το 1873 ξανακτίστηκε υπό το σχέδιο του αρχιτέκτονα Βιρτζίνιο Βεσπινιάνι.

Ωστόσο το 1921 αποφασίστηκε ξανά η κατεδάφιση της πύλης, για να ανοίξει η περιοχή στην οδική κυκλοφορία. Η περιοχή καταλαμβάνεται πλέον από την Πιάτσα Φιούμε (Piazza Fiume).

Υπολείμματα Επεξεργασία

Η κατεδάφιση του 1921 αποκάλυψε πολλά ταφικά μνημεία, που πλαισίωσαν την παλαιά Βία Σαλάρια και που είχαν επαναχρησιμοποιηθεί για την ανέγερση των πύργων. Ένα αντίγραφο του τάφου του Κόιντου Σουλπίκιου Μάξιμου (Quintus Sulpicius Maximus), ενός 11χρονου αγοριού, είναι πλέον ορατό στην Πιάτσα Φιούμε (το πρωτότυπο είναι στα Μουσεία Καπιτωλίου).

Στα δεξιά των τειχών κοντά στην πλατεία υπάρχουν λείψανα τάφων του 1ου αι. π.Χ.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Ball Platner, Samuel (1929). A Topographical Dictionary of Ancient Rome. Oxford University Press. σελ. 416. 
  • Quercioli, Mauro (2005). Le mura e le porte di Roma. Newton Compton. 

Παραπομπές σε πηγές Επεξεργασία