Ραμίζ Μπέης

Ο Ραμίζ Μπέης, ή Ραμήζ Μπέης, ήταν αρχηγος του ναυτικού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.

Είχε διατελέσει αρχηγός της β΄ ναυτικής μοίρας του οθωμανικού στόλου όταν επιβαίνοντας του "Ασαρί Ταφίκ" προέβη τον Ιούνιο του 1909 σε έξοδο της μοίρας στο Αιγαίο ακολουθώντας διάφορους προκλητικούς για τους Έλληνες πλόες. Στη συνέχεια μετά τον ιταλοτουρκικό πόλεμο ανέλαβε διοικητής του οθωμανικού ναυστάθμου στη Κωνσταντινούπολη. Με το ξέσπασμα του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, το 1912, ανέλαβε αρχηγός του στόλου. Μετά τη ναυμαχία της Έλλης και της Λήμνου, όπου νίκησαν και στις δύο οι Έλληνες, αντικαταστάθηκε, μετά από απαίτηση του κομιτάτου, επειδή εγκατέλειψε τον αγώνα σε κρίσιμη στιγμή επιστρέφοντας στα Δαρδανέλια, όπου τη θέση του ανέλαβε ο Ταχίρ Μπέης.

Στη δίκη που προσάχθηκε ενώπιον πολεμικού στρατοδικείου που τελούσε υπό την προεδρία του Εμβέρ Πασά αποκαλύφθηκε ύπαρξη διαταγής του τότε υπουργού των ναυτικών Ναζίμ Πασά κατά την οποία δεν έπρεπε ν΄ απομακρυνθεί στίγματος το οποίο ρητά ορίζονταν. Εξηγώντας δε ο ίδιος Ραμίζ τους λόγους στροφής του προς τον Ελλήσποντο τελικά αθωώθηκε παμψηφεί.

Πηγές

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΚΑ΄, σελ.43.