Ρατζέντρα Πρασάντ

Πρόεδρος της Ινδίας (1884-1963)

O Ρατζέντρα Πρασάντ (Rajendra Prasad, 3 Δεκεμβρίου 1884 - 28 Φεβρουαρίου 1963) ήταν Ινδός ακτιβιστής της ανεξαρτησίας, δικηγόρος, λόγιος και στη συνέχεια ο πρώτος Πρόεδρος της Ινδίας, με θητεία από το 1950 έως το 1962. Ο Πρασάντ έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της Διάσκεψης Φοιτητών Μπιχάρι το 1906. Εντάχθηκε στο Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο κατά τη διάρκεια του Ινδικού Κινήματος Ανεξαρτησίας και έγινε σημαντικός ηγέτης από την περιοχή του Μπιχάρ. Υποστηρικτής του Μαχάτμα Γκάντι, φυλακίστηκε από τις βρετανικές αρχές κατά τη διάρκεια του Salt Satyagraha του 1931 και του κινήματος «Εγκαταλείψτε την Ινδία» του 1942. Μετά τις εκλογές του 1946, ο Πρασάντ διετέλεσε Υπουργός Τροφίμων και Γεωργίας. Μετά την ανεξαρτησία της χώρας το 1947 εξελέγη Πρόεδρος της Συντακτικής Συνέλευσης της Ινδίας, η οποία προετοίμασε το Σύνταγμα της χώρας και λειτούργησε ως προσωρινό της κοινοβούλιο.

Ρατζέντρα Πρασάντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
डाक्टर राजेन्द्र प्रसाद (Χίντι)
Προφορά
Γέννηση3  Δεκεμβρίου 1884[1][2][3]
Ziradei Block
Θάνατος28  Φεβρουαρίου 1963[4][1][2]
Πάτνα[4]
ΚατοικίαDr. Rajendra Prasad house
Χώρα πολιτογράφησηςΒρετανικές Ινδίες (έως 1947)
Ινδία (από 1950)
Dominion of India (1947–1950)
ΘρησκείαΙνδουισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΧίντι[5]
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Καλκούτας
Surendranath College
Πανεπιστήμιο Πρέζιντεσι στην Καλκούτα
Surendranath Law College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Καλκούτας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΙνδικό Εθνικό Κογκρέσο
Οικογένεια
ΣύζυγοςRajavanshi Devi Prasad
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ινδίας (1950–1962)
μέλος της συντακτικής συνέλευσης της Ινδίας (1946–1950)[6]
πρόεδρος (1946–1950, συντακτική συνέλευση της Ινδίας)
ΒραβεύσειςΜπχάρατ Ρατνά (1962)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Καλκούτας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Όταν η Ινδία έγινε δημοκρατία το 1950, ο Πρασάντ εξελέγη από τη Συντακτική Συνέλευση πρώτος πρόεδρος της χώρας. Ως πρόεδρος, ο Πρασάντ καθιέρωσε μια παράδοση μη-κομματισμού και ανεξαρτησίας για το αξίωμα και αποσύρθηκε από την πολιτική του κόμματός του. Αν και ήταν συμβολικός αρχηγός κράτους, ο Πρασάντ ενθάρρυνε την ανάπτυξη της εκπαίδευσης στην Ινδία και συμβούλεψε την κυβέρνηση Νεχρού σε αρκετές περιπτώσεις. Το 1957, ο Πρασάντ επανεξελέγη στην προεδρία και έγινε ο μόνος πρόεδρος που ολοκλήρωσε δύο πλήρεις θητείες[7] παραμένοντας στο αξίωμα για διάστημα περίπου 12 ετών. Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, παραιτήθηκε από το Κογκρέσο και έθεσε νέες κατευθυντήριες γραμμές για τους βουλευτές, οι οποίες εξακολουθούν να τηρούνται.

Παραπομπές

Επεξεργασία