Ροζάννα Καρτέρι
H Ροζάννα Καρτέρι (ιταλ. Rosanna Carteri, 14 Δεκεμβρίου 1930 – 25 Οκτωβρίου 2020) ήταν Ιταλίδα υψίφωνος, η σταδιοδρομία της οποίας διάρκεσε από το 1950 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
| Ροζάννα Καρτέρι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Rosanna Carteri (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 14 Δεκεμβρίου 1930[1] Βερόνα |
| Θάνατος | 25 Οκτωβρίου 2020[2] Μόντε Κάρλο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια όπερας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε στη Βερόνα[4] και μεγάλωσε στην Πάδοβα. Μελέτησε φωνητική με τον Φερρούτσιο Κουζινάτι[5] και άρχισε να τραγουδά σε συναυλίες από 12 ετών. Κέρδισε έναν διαγωνισμό τραγουδιού της RAI[6] το 1948. Σε όπερα πρωτοεμφανίσθηκε στη Ρώμη σε ηλικία 19 ετών στον ρόλο της Έλσας στον Λόενγκριν του Βάγκνερ. Συνέχισε με πρωταγωνιστικούς ρόλους διεθνώς με βάση τη Σκάλα του Μιλάνου, όπου έκανε το ντεμπούτο της το 1951 στον πρωταγωνιστικό ρόλο στη La buona figliuola του Νικκολό Πιτσίννι.[5] Το επόμενο έτος εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Δυσδαιμόνας στον Οθέλλο του Βέρντι, με μαέστρο τον Βίλχελμ Φούρτβενγκλερ. Αξιοσημείωτες ήταν οι ερμηνείες της στην Αρένα της Βερόνας με την Τουραντότ[6] (1958), στο Λονδίνο με τη Λα Μποέμ το 1960 και στο Παρίσι το 1961 στον ρόλο της Βιολέττας στην Τραβιάτα.[6]
Από ηχογραφήσεις η Καρτέρι πραγματοποίησε κάποιες στην αρχή της σταδιοδρομίας της για την εταιρεία Cetra (τον Γουλιέλμο Τέλλο, τη Σουόρ Αντζέλικα κ.ά.).[5][7] Αργότερα, το 1956, ηχογράφησε την Τραβιάτα[8], ενώ συμμετέσχε σε αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές της RAI, όπως ήταν Οι Γάμοι του Φίγκαρο, ο Οθέλλος και ο Φάλσταφ.
Η Καρτέρι τραγούδησε και σε κάποια σύγχρονά της έργα, όπως τον ομώνυμο ρόλο στην Ιφιγένεια (1950) του Ιλντεμπράντο Πιτσέττι, τόσο στην πρώτη εκτέλεση του έργου στο ραδιόφωνο της RAI, όσο και στην πρώτη παγκόσμια σκηνική πρεμιέρα του, στη Φλωρεντία το 1951.[5][6] Επίσης στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας Η Προσερπίνα και ο άγνωστος του συνθέτη Χουάν Χοσέ Κάστρο το 1952, της Il calzare d'argento (επίσης του Πιτσέττι) το 1961 και του Εμπόρου της Βενετίας του Μάριο Καστελνουόβο-Τεντέσκο[4][6].
Η Καρτέρι απεφάσισε να αποσυρθεί από την όπερα το 1966, σε ηλικία μόλις 36 ετών[6], προκειμένου να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.[9] Είχε παντρευτεί τον Φράνκο Γκροσόλι.[10]
Η Ροζάννα Καρτέρι απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών στο Μόντε Κάρλο.[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. carteri-rosanna.
- ↑ «Si è spenta a Monte-Carlo Rosanna Carteri. Aveva 89 anni».
- ↑ CONOR.SI. 164094563.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Si è spenta a Monte-Carlo Rosanna Carteri. Aveva 89 anni». Connessi all'Opera (στα Ιταλικά). 25 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Pennetier, Jean Michel (26 Οκτωβρίου 2020). «Décès de Rosanna Carteri». forumopera.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Kutsch, K.J.· Riemens, Leo (2012). Carteri, Rosanna. Großes Sängerlexikon (στα Γερμανικά) (4η έκδοση). Walter de Gruyter. σελ. 742. ISBN 978-3-59-844088-5.
- ↑ «Suor Angelica». norpete.com. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Verdi: La Traviata / Monteux, Carteri, Valletti, Warren». arkivmusic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Rosanna Carteri». Lyric Opera of Chicago. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Woolfe, Zachary (2020-11-12). «Rosanna Carteri, Soprano Who Retired at Her Peak, Dies at 89». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2020/11/12/arts/music/rosanna-carteri-dead.html. Ανακτήθηκε στις 2020-11-19.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Paolo Padoan: Rosanna Carteri / Il fascino di una voce, βιβλίο για την καλλιτέχνιδα με εικόνες και ερμηνείες
- Η άρια «Addio del passato» από την Καρτέρι (youtube.com)