Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)
Η Γ΄ Ρωσο-Βυζαντινή Συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ και του Ιγκόρ του Κιέβου συνομολογήθηκε το 944 ή το 945, ως αποτέλεσμα μίας ναυτικής αποστολής, που ανέλαβαν οι Ρως του Κιέβου εναντίον της Κωνσταντινούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 940. Οι όροι ήταν λιγότερο πλεονεκτικοί για τους Ρως από ακείνους της προηγούμενης συμφωνίας, της σχετιζόμενης με τον Όλεγκ, προκάτοχο του Ιγκόρ. Είναι μία από τις πρωιμότερες γραπτές πηγές της Παλαιάς Ρωσικής Νομοθεσίας.
Το κείμενο της συμφωνίας, όπως διατηρήθηκε στο Πρώτο Χρονικό, περιέχει έναν κατάλογο των πληρεξουσίων των Ρως· αναφέρονται περισσότεροι από 50. Η πλειονότητα των ονομάτων είναι Νορβηγικά. Ένα μέρος των αντιπροσώπων των Ρως ορκίστηκαν στους παγανιστές θεούς τους, ενώ άλλο μέρος επικαλείται το όνομα του Χριστιανικού Θεού, που δείχνει ότι ένα σημαντικό μέρος της ανώτερης τάξης των Ρως είχε εκχριστιανιστεί.
Εκτός από την Όλγα, σύζυγο του Ιγκόρ, αναφέρονται δύο άλλες αρχόντισσες: η Πρεσλάβα, σύζυγος του Ολοντίσλαβ και η Σπάνδρα, σύζυγος του Ούλεμπ. Δεν είναι σαφές αν αυτά τα ζεύγη ονομάτων (ένα Σλαβικό με ένα Νορβηγικό) αναφέρονται σε κάποιους Ρουρικίδες συγγενείς του Ιγκόρ ή εκπροσωπούν μία διαφορετική βασιλική οικογένεια.
Η συνθήκη του 944/45 επαναλαμβάνει αρκετές ρήτρες από προηγούμενους διακανονισμούς. Οι Ρως υπόσχονται να μην επιτεθούν στη Χερσόνησο, μία Ρωμαϊκή περιοχή στην Κριμαία περίκλειστη από Ρως (άρθρο 8). Το στόμιο του ποταμού Δνείπερου (Μπελομπερέζυε) θα εδιοικείτο από κοινού, αν και στους Ρως απαγορευόταν να διαχειμάζουν εκεί και να καταπιέζουν τους αλιείς από τη Χερσόνησο (άρθρο 12).
Το άρθρο 2 περιέχει νέες διατάξεις επί του ναυτικού δικαίου. Με σκοπό να διαχωριστούν οι ειρηνικοί έμποροι από τους επιδρομείς, κάθε πλοίο των Ρως επρεπε να φέρει ένα καταστατικό του πρίγκιπα του Κιέβου, που να εξηγεί πόσοι άνθρωποι και πόσα πλοία θα έπλεαν στην Κωνσταντινούπολη. Αλλιώς τα πλοία των Ρως μπορούσαν να συλληφθούν από τις Αυτοκρατορικές αρχές.
Πηγές Επεξεργασία
- Feldbrugge, Ferdinand J. M. (2008). Law in Medieval Russia. Martinus Nijhoff. ISBN 978-90-04-16985-2.