Σάντσο Ορδόνιεθ (κόμης)
Ο Σάντσο Ορδόνιεθ, ισπαν.: Sancho Ordóñez, (πριν από το 1042 [2] – π. 1080), ήταν ένας κόμης, που έζησε τον 11ο αι. Πατέρας του ήταν ο Oρδόνιο Βερμούδεθ, νόθος γιος του βασιλιά Bερμούδο Β΄ του Λεόν, και μητέρα του ήταν η Φρονίλδη Πελάεθ, [3] [4] [5] επίσης μέλος της υψηλής ευγένειας ως κόρη του κόμη Πελάγιο Ροδρίγεθ και της συζύγου του Γκοτίνα. Η Φερνάνδο Βερμούδεθ δε Σέα, κόρη του κόμη Φερνάνδο Βερμούδεθ δε Σέα και αδελφή της Χιμένας, μητέρας του βασιλιά Σάντσο Γκαρσές Γ΄ του Μεγάλου, και της Γιούστα Φερνάντεθ, παντρεμένης με τον κόμη Φλάιν Μούνιοθ.
| Σάντσο Ορδόνιεθ (κόμης) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Sancho Ordóñez (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 1080 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Λεόν Βασίλειο της Γαλικίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Fronilde Sánchez |
| Γονείς | Ορδόνιο Βερμούδεθ και Fronilde Peláez |
| Αδέλφια | Jimena Ordóñez |
| Οικογένεια | Οίκος των Αστουριών-Λεόν |
Βιογραφικό σκίτσο Επεξεργασία
Ονομάστηκε κόμης μεταξύ 1059 και 1061, όταν εμφανίζεται με τον τίτλο σε πολλές οικογενειακές συναλλαγές και βασιλικά καταστατικά, όπως ένα με ημερομηνία 1061 στη Μονή του Σάμος, όταν επιβεβαιώνει ως Sanctius proles Ordonii comes (Σάντσο, γιος του Oρδόνιo, κόμης). [6] Ο κόμης Σάντσο ήταν μέλος του Curia regis (συμβουλίου) των εξαδέλφων του, βασιλιά Φερνάνδου Α΄ και Σάντσα του Λεόν και το 1059 επιβεβαίωσε μία ιδιωτική συναλλαγή μεταξύ αυτών των μοναρχών και της Φρονίλδης Οβέκιθ. [4] [a] Εμφανίζεται επίσης σε καταστατικά, που εκδόθηκαν από τον βασιλιά Αλφόνσο ΣΤ', συμπεριλαμβανομένου ενός με ημερομηνία 1071, όταν επιβεβαιώνει ως ο Sancio Ordoniz comes [7] μία δωρεά, που έγινε από τον βασιλιά στον Βελάσκο Βέλα, και το 1073 στο Μοναστήρι του Σάμος, όταν ο βασιλιάς τον ονόμασε ως έναν από τους δικαστές, στους οποίους είχε ανατεθεί η επίλυση μίας διαφοράς μεταξύ του ηγούμενου του μοναστηριού και του Έρo Πελάεθ. Το 1077, ο κόμης Σάντσο δώρισε στον καθεδρικό ναό του Λεόν τα ακίνητα στο Βιλαρίν δε Κάμπος, που είχε κληρονομήσει από τον παππού του, κόμη Πελάγιο Ροδρίγεθ. [7]
Οικογένεια Επεξεργασία
Πριν από το 1082, ο κόμης Σάντσο νυμφεύτηκε την Oνέκα (εμφανίζεται επίσης ως Oνέγα) Oβέκιθ, [8] κόρη του κόμη Oβέκο Βερμούδεθ και της συζύγου του Eλβίρας Σουάρεθ, και αδελφή του κόμη Bερμούδo, του Βέλα και του Ροδρίγo Oβέκιθ. [5] Οι απόγονοι αυτού του γάμου ήταν:
- Οβέκο Σάντσεθ (απεβ. περί το 1116), κόμης, νυμφεύτηκε την Έλβo Άλβαρεθ πριν από το 1085, με τέκνα· [9]
- Bερμούδο Σάντσεθ, [10] που αναφέρεται από τη μητέρα και τον αδελφό του Βέλα σε ένα καταστατικό από τον καθεδρικό ναό του Λούγο.
- Βέλα Σάντσεθ (απεβ. πριν από το 1109). [7] [12]
- Φρονίλδη Σάντσεθ (απεβ. πριν από το 1108), [14] η σύζυγος του κόμη Nούνιο Βελάθκεθ. Ένας από τους γιους τους, ο Mελένδο Νούνιεθ, ήταν πατέρας του Νούνιο Μενένδεθ, του πρώτου συζύγου της βασίλισσας Ουρράκας Λόπεθ δε Άρo, και ο πρωτότοκος τους, ο κόμης Aλφόνσο Νούνιεθ, [15] ήταν ο πατέρας της Tερέσα Αλφόνσo, συζύγου του Έγας Mόνιθ, του διδασκάλου του βασιλιά Aλφόνσο Α΄ της Πορτογαλίας. Ήταν επίσης οι γονείς του Σάντσο Νούνιεθ, που παντρεύτηκε την infanta Σάντσα Ενρίκες, κόρη του Ερρίκου, κόμη της Πορτογαλίας. [16] [18]
- Χιμένα Σάντσεθ, [7] που εμφανίζεται στις 10 Αυγούστου 1093, ως μοναχή στο μοναστήρι των Κιστερκιανών του Σαν Σαλβάδορ στη Φερέιρα δε Παντόν. Η υποταγή της πιστοποιείται σε καταστατικό της 26ης Ιανουαρίου 1108, όταν δηλώνει κόρη του κόμη Σάντσο και εγγονή του Ορδόνιο Βερμούδεθ, και κάνει δωρεά μερικών από τα κτήματα της στη Σάρια, στο Λέμος και στην Άσμα, [3] που επιβεβαιώθηκε από τον βασιλιά Αλφόνσο ΣΤ΄ και από αρκετούς επισκόπους. [19]
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Sancho Ordóñez was a first cousin of Queen Sancha, both of them grandchildren of King Bermudo II, and a second cousin of King Fernando I, both being descendants of Urraca Fernández, a daughter of Fernán González, count of Castile.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Sánchez Candeira 1999, σελ. 315.
- ↑ He was already alive in 1042 when his parents, on September 18 of that year, appear with their children, mentioned as Bermudo, Sancho Fernando, and Jimena Ordoñez, making a donation to the Monastery of Santa María that they had founded in León.[1]
- ↑ 3,0 3,1 López Morán 2005, σελ. 88.
- ↑ 4,0 4,1 Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 117.
- ↑ 5,0 5,1 Salazar y Acha 1985, σελ. 43.
- ↑ Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 117 and n. 463.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 118.
- ↑ Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 118 y n. 468.
- ↑ Torres Sevilla-Quiñones de León 1999.
- ↑ Salazar y Acha 1985, σελ. 44.
- ↑ Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 118, n. 472.
- ↑ His siblings Oveco and Jimena appear in the Cathedral of León in 1109 making a donation in memory of their brother Ueila Sanxis.[11]
- ↑ Torres Sevilla-Quiñones de León 1999, σελ. 118, n. 471.
- ↑ In 1108, her brother Oveco made a donation to the Monastery of Samos for the soul of his sister domna Fronilli.[13]
- ↑ Salazar y Acha 1985, σελ. 49.
- ↑ López Morán 2005, σελ. 89.
- ↑ Fernández de Viana y Vieites 1994, σελίδες 23-24, doc. 6.
- ↑ On 15 July 1129, Sancho Núñez and his wife, together with his brother Melendo Núñez, sold several properties to the Monastery of Ferreira de Pantón.[17]
- ↑ Fernández de Viana y Vieites 1994.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Fernández de Viana y Vieites, José Ignacio (1994). Colección diplomática del Monasterio de Santa María de Ferreira de Pantón (στα Ισπανικά). Lugo: Excma. Diputación Provincial. ISBN 84-8192-061-4.
- López Morán, Enriqueta (2005). «El monacato femenino gallego en la Alta Edad Media (Lugo y Orense) (Siglos XIII al XV)» (στα ES). Nalgures (A Coruña: Asociación Cultura de Estudios Históricos de Galicia) (II): σελ. 49–142. ISSN 1885-6349. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-02-06. https://web.archive.org/web/20110206013713/http://www.estudioshistoricos.com/revista/nalgures2.pdf.
- Salazar y Acha, Jaime de (1985). Una Familia de la Alta Edad Media: Los Velas y su Realidad Histórica (en Estudios Genealógicos y Heráldicos) (στα Ισπανικά). Asociación Española de Estudios Genealógicos y Heráldicos. ISBN 84-398-3591-4.
- Sánchez Candeira, Alfonso (1999). Rosa Montero Tejada, επιμ. Castilla y León en el siglo X, estudio del reinado de Fernando I (στα Ισπανικά). Madrid: Real Academia de la Historia. ISBN 978-84-8951241-2.
- Torres Sevilla-Quiñones de León, Margarita Cecilia (1999). Linajes nobiliarios de León y Castilla: Siglos IX-XIII (στα Ισπανικά). Salamanca: Junta de Castilla y León, Consejería de educación y cultura. ISBN 84-7846-781-5.