Σέμιον Μογκίλεβιτς

Ρώσος γκάνγκστερ, επιχειρήματιας και απατεώνας

Ο Σέμιον Γιάντκοβιτς Μογκίλεβιτς[2] (ουκρανικά: Семе́н Ю́дкович Могиле́вич) (30 Ιουνίου 1946) είναι Ρώσος γκάνγκστερ, ο οποίος περιγράφεται από πρακτορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών ως «αφεντικό των αφεντικών» («Capo di tutti») των περισσότερων συνδικάτων Ρωσικής μαφίας στον κόσμο.[3] Ο Μογκίλεβιτς πιστεύεται πως διευθύνει μία τεράστια εγκληματική αυτοκρατορία και περιγράφεται από το FBI ως «ο πιο επικίνδυνος μαφιόζος στον κόσμο».[4][5] Έχει κατηγορηθεί από το FBI για «διακίνηση όπλων, συμβόλαια θανάτου, εκβιασμό, διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία σε διεθνή κλίμακα».[6]

Σέμιον Μογκίλεβιτς
Εικόνα του Σέμιον Μογκίλεβιτς που δημοσίευσε το FBI και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 6 Απριλίου 2022.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Семе́н Ю́дкович Могиле́вич
ΓέννησηΣέμιον Γιάντκοβιτς Μογκίλεβιτς
30 Ιουνίου 1946 (1946-06-30) (77 ετών)
Κίεβο, ΣΣΔ Ουκρανίας, Σοβιετική Ένωση
ΚατοικίαΜόσχα, Ρωσία
ΕθνικότηταΡώσος
ΨευδώνυμοΣέβα Μογκουίλεβιτς
Σέμον Γιάντκοβιτς Παλάγνιουκ
Σέμεν Γιάντκοβιτς Τέλες
Σίμεον Μογκίλεβιτς
Σίμον Μάκελβιτς
Σεργκέι Γιουρίεβιτς Σνάιτερ κ.ά.
ΠαρατσούκλιΔον Σέμιον
The Brainy Don
Ύψος168 cm (5 ft 6 in)
Βάρος130 kilograms (290 lb)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Λβιβ
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΑφεντικό Ρωσικής μαφίας, απατεώνας, επιχειρημαίας
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος
Ποινική κατάστασηΑφαιρέθηκε από τη λίστα του FBI με τους δέκα πιο καταζητούμενους (No. 494) (21 Οκτωβρίου 2009[1] - 17 Δεκεμβρίου 2015)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚαταλίν Παπ
Τέκνα3
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ανάμεσα στα παρατσούκλια του Μογκίλεβιτς συμπεριλαμβάνονται τα «Ντον Σέμιον» και «The Brainy Don» (ελεύθερη μετάφραση: Ο Κύριος Εγκέφαλος, λόγω του επιχειρηματικού του δαιμονίου).[7] Σύμφωνα με διπλωματικά τηλεγραφήματα των ΗΠΑ, λέγεται πως ο Μογκίλεβιτς ελέγχει την RosUkrEnergo,[α][8] μία εταιρία που εμπλέκεται ενεργά στις διενέξεις Ρωσίας-Ουκρανίας για το αέριο, και είναι συνέταιρος στην Τράπεζα Raiffeisen.

Σήμερα ζει ελεύθερα στη Μόσχα κι έχει τρία παιδιά. Είναι πιο στενά συνδεδεμένος με την εγκληματική ομάδα Σόλντσεβσκαγια Μπράτβα. Ο Μογκίλεβιτς έχει στενές συμμαχίες με πολιτικά πρόσωπα συμπεριλαμβανομένων των Γιούρι Λουζκόφ, πρώην Δημάρχου της Μόσχας, Ντμίτρο Φιρτάς και Λεόνιντ Ντίρκατς, πρώην επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφάλειας της Ουκρανίας.[9][10] Ο Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ, ο οποίος διορίστηκε ως προεδρεύων της Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2014, εμφανίστηκε στο δικαστήριο το 2010 για φερόμενη καταστροφή αρχείων που σχετίζονταν με τον Μογκίλεβιτς.[11] Ο Ρώσος λιποτάκτης, πρώην πράκτορας του FSB, Αλεξάντερ Λιτβινένκο, λίγο πριν τη δολοφονία του ισχυρίστηκε πως, από τη δεκαετία του 1990, ο Μογκίλεβιτς είχε μία «καλή σχέση» με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.[12][13]

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Μογκίλεβιτς γεννήθηκε το 1946 από οικογένεια με Εβραϊκή καταγωγή, στη γειτονιά Πόντιλ του Κιέβου.[14]

Η πρώτη σημαντική του περιουσία προήλθε από εξαπάτηση συντρόφων Ρώσων Εβραίων που αδημονούσαν να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Ο Μογκίλεβιτς έκανε συμφωνία μαζί τους να αγοράσει τα υπάρχοντά τους, στη συνέχεια να τα πωλήσει σε μια εύλογη αξία αγοράς και να τους προωθήσει τα κέρδη. Αντί αυτού, πώλησε τα υπάρχοντα και έβαλε στη τσέπη τα κέρδη. Εκτίησε δύο ποινές φυλάκισης, τριών και τεσσάρων χρόνων, για αδικήματα συναλλάγματος.[5]

Ξεκινώντας στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σύμφωνα με το FBI, ο Μογκίλεβιτς ήταν ο σύνδεσμος κλειδί στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος για τη Σόλντσεβσκαγια Μπράτβα.[15]

Ουγγαρία Επεξεργασία

Στις αρχές του 1991, ο Μογκίλεβιτς μετακόμισε στην Ουγγαρία και παντρεύτηκε την Ουγγαρέζα σύντροφό του, Καταλίν Παπ, αποκτώντας Ουγγρικό διαβατήριο. Με τη σύζυγό του απέκτησε τρία παιδιά. Διαμένοντας σε μία οχυρωμένη βίλα έξω από τη Βουδαπέστη, συνέχισε να επενδύει σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς του τοπικού εργοστάσιου εξοπλισμού, «Army Co-Op», το οποίο παρήγαγε αντιαεροπορικά όπλα.[16]

Το 1994, η ομάδα του Μογκίλεβιτς απέκτησε τον έλεγχο της Inkombank, μίας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες στη Ρωσία,[17] σε μία μυστική συμφωνία με τον Πρόεδρο της τράπεζας, Βλαντιμίρ Βινογκράντοφ, αποκτώντας απευθείας πρόσβαση στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Η τράπεζα κατέρρευσε το 1998 υπό τις υποψίες για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.[18]

Τσεχική επιδρομή Επεξεργασία

Τον Μάιο του 1995, έγινε επιδρομή από την Αστυνομία της Τσεχίας σε μία συνάντηση στην Πράγα μεταξύ του Μογκίλεβιτς και του Σεργκέι Μιχαΐλοφ, του επικεφαλής της Σόλντσεβσκαγια Μπράτβα. Η περίσταση της συνάντησης ήταν το πάρτι γενεθλίων ενός από τους αναπληρωτές μαφιόζους της ομάδας. Κατά την επιδρομή στο εστιατόριο «U Holubů», του οποίου ιδιοκτήτης ήταν ο Μογκίλεβιτς, τέθηκαν υπό κράτηση 200 παρευρισκόμενοι (συμπεριλαμβανομένων αρκετών ιερόδουλων) και 30 από αυτούς απελάθηκαν από τη χώρα.[19] Η Αστυνομία είχε πληροφορία πως η ομάδα Σόλντσεβο σχεδίαζε να εκτελέσει τον Μογκίλεβιτς κατά τη διάρκεια του πάρτι[20] εξαιτίας μίας αμφισβητούμενης πληρωμής $5 εκατομμυρίων. Ο Μογκίλεβιτς όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ στο πάρτι και πιστεύεται πως ένα ανώτερο στέλεχος της Τσεχικής Αστυνομίας, το οποίο συνεργαζόταν με τη Ρωσική μαφία, τον προειδοποίησε.[21] Σύντομα, ωστόσο, το Τσεχικό Υπουργείο Εσωτερικών επέβαλε στον Μογκίλεβιτς απαγόρευση εισόδου στη χώρα για δέκα χρόνια, ενώ η Ουγγαρική κυβέρνηση τον ανακήρυξε persona non grata και η Βρετανική του απαγόρευσε την είσοδο στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανακηρύσσοντάς τον ως «έναν από τους πιο επικίνδυνους άντρες στον κόσμο».[22]

Χρηματιστήριο του Τορόντο Επεξεργασία

Το 1997 και 1998, η παρουσία του Μογκίλεβις, του Μιχαΐλοφ και άλλων που σχετίζονταν με τη Ρωσική μαφία πίσω από μία δημόσια εμπορική εταιρία στο Χρηματιστήριο του Τορόντο (TSX), την YBM Magnex International Inc., εκτέθηκε από Καναδούς δημοσιογράφους. Στις 13 Μαΐου 1998, δεκάδες πράκτορες του FBI και αρκετών άλλων κυβερνητικών υπηρεσίων των ΗΠΑ έκαναν επιδρομή στα κεντρικά γραφίεα της YBM στο Νιούτον, Πενσυλβάνια. Οι μετοχές της εταιρίας, οι οποίες κοστολογούνταν $1 δισεκατομμύριο στο TSX, έμειναν χωρίς αξία μέσα σε μία νύχτα.[23]

Ξέπλυμα μαύρου χρήματος και φοροδιαφυγή Επεξεργασία

Μέχρι το 1998, οι τράπεζες Inkombank και Menatep συμμετείχαν μέσω της τράπεζας της Νέας Υόρκης (BNY Mellon) σε μία σκευωρία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος ύψους $10 δισεκατομμυρίων.[24][25][26][27] Ο Μογκίλεβιτς ήταν επίσης ύποπτος για συμμετοχή σε μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγή, όπου αφορολόγητο πετρέλαιο θέρμανσης πωλήθηκε ως υψηλής φορολογίας καύσιμο αυτοκινήτων – ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που ξέσπασαν γύρω στο 1990-1991. Υπολογίζεται πως μέχρι το ένα τρίτο των καυσίμων που πωλήθηκαν πέρασαν μέσω αυτής της σκευωρίας, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τεράστιες φορολογικές απώλειες για διάφορες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Πολωνία).[28] Στη Τσεχία υπολογίζεται πως το σκάνδαλο κόστισε στους φορολογούμενους περίπου 100 δισεκατομμύρια CZK (περίπου $5 δισεκατομμύρια)[29] και συμπεριλάμβανε, μεταξύ άλλων, δολοφονίες και την απόπειρα δολοφονίας ενός δημοσιογράφου που έγραφε για το πρόβλημα.[30]

Το 2003, το FBI πρόσθεσε τον Μογκίλεβιτς στη «Λίστα των Καταζητούμενων» για συμμετοχή στη σκευωρία εξαπάτησης επενδυτών στην καναδική εταιρία YBM Magnex International Inc. Απογοητευμένοι από τις προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειές τους να του προσάψουν κατηγορίες για διακίνηση όπλων και πορνεία, στηρίζονταν τώρα στις κατηγορίες μεγάλης κλίμακας απάτης ως την καλύτερή τους ελπίδα για να τον συλλάβουν. Θεωρείτο ωστόσο να είναι ο πιο ισχυρός Ρώσος μαφιόζος εν ζωή.[31] Σε μία συνέντευξη το 2006, ο πρώην τσάρος της διοίκησης κατά του οργανωμένου εγκλήματος της κυβέρνησης Κλίντον, Τζον Γουίνερ, είπε: «Μπορώ να σας πω πως ο Σέμιον Μογκίλεβιτς είναι τόσο σοβαρός στο οργανωμένο έγκλημα όσο έχω συναντήσει ποτέ και είμαι πεπεισμένος πως είναι υπεύθυνος για συμβόλαια θανάτου».[31]

Ο Μογκίλεβιτς συνελήφθη στη Μόσχα στις 24 Ιανουαρίου 2008 ως ύποπτος για φοροδιαφυγή.[32][33] Πληρώθηκε η εγγύησή του και αφέθηκε ελεύθερος στις 24 Ιουλίου 2009. Για την απελευθέρωσή του, το Ρωσικό Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε πως αφέθηκε ελευθερος επειδή οι κατηγορίες εναντίον του «δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρού χαρακτήρα».[34][35]

Λίστα του FBI με Δέκα πιο Καταζητούμενους Επεξεργασία

Στις 22 Οκτωβρίου 2009, το FBI τον ονόμασε ως τον 494ο φυγά που προστέθηκε στη λίστα με τους «Δέκα πιο Καταζητούμενους».[36] Αφαιρέθηκε από τη λίστα τον Δεκέμβριο του 2015 με το FBI να σημειώνει πως δεν πληρούσε πλέον τα κριτήρια για να παραμείνει στη λίστα, για λόγους που σχετίζονταν με τη διαμονή του σε μία χώρα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διατηρούν συμφωνία συνθήκης έκδοσης.[37]

Παρά τα εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδοθεί εναντίον του, σύμφωνα με το FBI ο Μογκίλεβιτς ζει ελεύθερα στη Μόσχα.[38] Όσο για τον ίδιο τον Μογκίλεβιτς, κυβερνητικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο είχαν από τότε προσπαθήσει να τον διώξουν για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά εκείνος, σύμφωνα με τα λόγια ενός δημοσιογράφου, «έχει την ικανότητα να μην βρίσκεται ποτέ στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή».[39]

Τόσο ο Μογκίλεβιτς όσο και ο συνεργός του Μιχαΐλοφ, έπαψαν να ταξιδεύουν στη Δύση από τα τέλη του 1990.[31]

Σημειώσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «New Top Ten - Global Con Artist». FBI. 21 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  2. «FBI puts crime boss Mogilevich on Ten Most Wanted list». RIANOVOSTI. 2009-10-23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-19. https://web.archive.org/web/20121019060112/http://en.rian.ru/world/20091023/156566239.html. Ανακτήθηκε στις 2014-03-29. 
  3. Glenny, Misha (2008). McMafia: A Journey Through the Global Criminal Underworld. New York: Alfred A. Knopf. σελίδες 72–73. ISBN 978-1-4000-4411-5. 
  4. Goldman, Marshall I. (2008). Petrostate: Putin, Power, and the New Russia. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-534073-0. 
  5. 5,0 5,1 Robert I. Friedman (26 Μαΐου 1998). «The Most Dangerous Mobster in the World». villagevoice.com. The Village Voice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2016. 
  6. Justin Peters (5 Αυγούστου 2013). «This Obese Mob Boss Is Twice the Villain Whitey Bulger Ever Was». Slate.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  7. «Fugitives Semion Mogilevich». America's Most Wanted. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2010. 
  8. Σύμφωνα με την Πρωθυπουργό της Ουκρανίας Γιούλια Τιμοσένκο «Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως ο άντρας με το όνομα Μογκίλεβιτς βρίσκεται πίσω από όλη την επιχείρηση που αποκαλείται RosUkrEnergo», δείτε: «The High Price of Gas». BBC News. 6 Νοεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.  Ο Μογκίλεβιτς έχει αρνηθεί μέσω δικηγόρου την όποια σύνδεσή του με τη RosUkrEnergo, δείτε: «Russia frees crime boss wanted by U.S.». Reuters. 27 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  9. Myroslav Demydenko (16 Σεπτεμβρίου 2008). «Ukraine, Vanco Energy and the Russian Mob». Eurasia Daily Mirror. The Jamestown Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  10. Mark Rachkevych (3 Δεκεμβρίου 2010). «U.S. Official: Austrian Bank's Ties to RosUkrEnergo Suspicious». Kyiv Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  11. Peter Byrne (10 Δεκεμβρίου 2010). «New and conflicting details emerge over Mogilevich's alleged involvement in nation». kyivpost.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  12. Lyndsey Telford· Edward Malnick· Claire Newell (23 Ιανουαρίου 2015). «Listen: Alexander Litvinenko's apparent warning before his death». The Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  13. «Litvinenko Ties Putin to Crime Lord From Beyond Grave». www.occrp.org. Organized Crime and Corruption Reporting Project. 27 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  14. Block, Alan A.· Weaver, Constance A. (2004). All Is Clouded by Desire: Global Banking, Money Laundering, and International Organized Crime. Westport: Greenwood Publishing Group. σελ. 1. ISBN 0-275-98330-7. 
  15. Craig Unger (13 Ιουλίου 2017). «Trump's Russian Laundromat; How to use Trump Tower and other luxury high-rises to clean dirty money, run an international crime syndicate, and propel a failed real estate developer into the White House». Newrepublic.com. The New Republic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  16. «Article about activities in Hungary». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-02. https://web.archive.org/web/20120302065332/http://www.budapestsun.com/full_story.asp?ArticleID=%7B6493A16274FB46438BE680B4A19AEE86%7D&From=News. Ανακτήθηκε στις 2006-10-07. 
  17. «New York court document, 2000». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  18. Emily Topol (2001-08-05). «Inkomban`fk Former Management May End Up Behind Bars». Moscow Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-09-23. https://web.archive.org/web/20200923120858/http://moscowtelegraph.com/mt050801.htm. Ανακτήθηκε στις 2020-10-03. 
  19. «Ruskojazyčný organizovaný zločin v České republice (jeho organizační struktura a trestná činnost)» (στα Τσεχικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  20. «Příběh muže, který otřásl rusko-americkými vztahy». volny.cz (στα Τσεχικά). Lidové Noviny. 18 Σεπτεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  21. Glenny (2008), Op. cit., pp 71–72.
  22. Glenny (2008), Op. cit., pp 75.
  23. «BBC Panorama's "The Billion Dollar Don"». Panorama (BBC News). 1999-12-06. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2004-07-17. https://web.archive.org/web/20040717075214/http://news.bbc.co.uk/hi/english/static/events/panorama/transcripts/transcript_06_12_99.txt. Ανακτήθηκε στις 2020-10-03. 
  24. «Overview of the money laundering schemes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  25. «A Scheme for Ducking Taxes May Be a Key In Russia Money Probe». The Wall Street Journal. 1999-09-05. 
  26. «Testimony of Thomas Renyi, CEO of the bank, 1999». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  27. «Senior manager of BoNY indicted, 2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  28. «Overview of fuels scandal». Lidové Noviny (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2006. 
  29. Pavel Blažek (30 Σεπτεμβρίου 2004). «Podvody s LTO zřejmě přišly stát na 100 miliard» (στα Τσεχικά). novinky.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  30. «Nelegální obchody s LTO přinesly daňové úniky i vraždy». epravo.cz (στα Τσεχικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2010. 
  31. 31,0 31,1 31,2 Glenny (2008), Op. cit., pg 77.
  32. Guy Faulconbridge (2008-01-25). «Russia detains crime boss wanted by FBI». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-22. https://web.archive.org/web/20151222182311/http://www.reuters.com/article/us-russia-businessman-arrest-idUSL2537376820080126. Ανακτήθηκε στις 2014-03-29. 
  33. Nico Hines (25 Ιανουαρίου 2008). «Semyon Mogilevich, the 'East European mafia boss', captured in Moscow». timesonline.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2008. 
  34. «Suspects in Arbat Prestige case released with travel ban». rian.ru. 27 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2009. 
  35. «Russia frees crime boss wanted by U.S.». Reuters. 27 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  36. «FBI — New Top Ten - Global Con Artist». FBI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2010. 
  37. Emily Babay (17 Δεκεμβρίου 2015). «Philly fugitive bumped off FBI 'Most Wanted' list». Philadelphia Inquirer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  38. «FBI — SEMION MOGILEVICH». FBI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2012. 
  39. Glenny (2008), Op. cit., pg 76.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία