Συντεταγμένες: 41°53′18.85″N 12°27′59.44″E / 41.8885694°N 12.4665111°E / 41.8885694; 12.4665111

Ο Άγιος Πέτρος στο Μοντόριο (Ιταλικά: San Pietro in Montorio) είναι μία εκκλησία στη Ρώμη, που στην αυλή του περιέχει τον Ναΐσκο (Tempietto), ένα μικρό μαρτύριο (κυκλικό κτήριο) του Ντονάτο Μπραμάντε σε ανάμνηση του σημείου που μαρτύρησε ο Άγιος Πέτρος. O ναός βρίσκεται δυτικά του Τίβερη και η αυλή είναι στη βόρεια πλευρά του.

Σαν Πιέτρο ιν Μοντόριο
Χάρτης
Είδοςεκκλησία[1]
Αρχιτεκτονικήμπαρόκ αρχιτεκτονική
Διεύθυνσηpiazza San Pietro in Montorio, 2[2]
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°53′19″N 12°27′59″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός[3]
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Ελάσσονων Αδελφών
Θρησκευτική υπαγωγήρωμαιοκαθολική επισκοπή της Ρώμης
Διοικητική υπαγωγήΡώμη
ΤοποθεσίαΤραστέβερε
ΧώραΙταλία[1][2]
Έναρξη κατασκευής15ος αιώνας
ΑρχιτέκτοναςΝτονάτο Μπραμάντε
Προστασίαιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

Η εκκλησία κτίστηκε στην τοποθεσία μίας προϋπάρχουσας, του 9ου αι., εκκλησίας αφιερωμένης στον Άγιο Πέτρο στον Ιανίκουλο λόφο της Ρώμης. Λειτουργεί ως ιερός τόπος, καθώς υποτίθεται ότι ειναι το σημείο, που σταυρώθηκε ο Άγιος Πέτρος.

Τον 15ο αι. τα ερείπια δόθηκαν στους μοναχούς Αμάντιστ, έναν μεταρρυθμιστικό κλάδο των Φραγκισκανών, που ιδρύθηκε ως ομολογία στον πάπα Σϊξτο Δ΄, από το 1472. Την κατασκευή του ναού παρήγγειλαν ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας και η Ισαβέλλα Β΄ της Καστίλης. Είναι μία επίτιμη (titular) εκκλησία, δηλ. έχει καρδινάλιο-ιερέα.

Το εσωτερικό Επεξεργασία

Η εκκλησία είναι διακοσμημένη με έργα τέχνης από εξέχοντες διδασκάλους του 16ου και 17ου αι.

Το πρώτο παρεκκλήσιο στα δεξιά περιέχει τα έργα του Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο Μαστίγωση και Μεταμόρφωση (1516-24). Ο Μιχαήλ-Άγγελος, που υποστήριξε τον ντελ Πιόμπο στη Ρώμη, του έδωσε σχέδια, που ενσωματώθηκαν στη Μαστίγωση.

Στο 2ο παρεκκλήσιο υπάρχει μία νωπογραφία του Νικολό Τσιρτσινιάνι (1654), μερικές Αναγεννησιακές νωπογραφίες από τη Σχολή του Πιντουρίκκιο και μία κομψή Σίβυλλα και Αρετή, που αποδίδεται στον Μπαλτντασάρε Περούτσι.

Το 4ο παρεκκλήσιο έχει μία οροφογραφία του Τζιόρτζιο Βαζάρι. Αν και δεν υπάρχει το όνομα στον τάφο, η παράδοση αναφέρει ότι η Μπεατρίτσε Τσέντσι -που αποκεφαλίστηκε το 1599 για τον φόνο του βάναυσου πατέρα της και έγινε διάσημη, μεταξύ άλλων, από τον Πέρσι Σέλλεϋ- έχει ταφεί εδώ.

Η οροφή του 5ου παρεκκλησίου περιέχει μία άλλη νωπογραφία, τη Μεταστροφή του Αγ. Παύλου από τον Βαζάρι. Ο πίνακας του βωμού αποδίδεται στον Τζούλιο Ματσόνι, ενώ το ταφικό μνημείο του πάπα Ιουλίου Γ΄ (Τζοβάννι Μαρία ντελ Μόντε) και αυτό του Ρομπέρτο Νόμπιλι είναι έργα του Μπαρτολομέο Αμμαννάτι. Επίσης εδώ τάφηκε ο σκανδαλώδης καρδινάλιος Ιννοτσέντσο Τσόκι ντελ Μόντε, που είχε υιοθετηθεί από τον αδελφό τού πάπα και μάλλον έγινε εραστής του Ιουλίου Γ΄.

Η Μεταμόρφωση, το τελευταίο αριστούργημα του Ραφαήλ ήταν εδώ ως το 1797 στον βωμό· τώρα βρίσκεται στην Πινακοθήκη του Βατικανού. Ο βωμός έχει τώρα ένα αντίγραφο της Σταύρωσης του Αγ. Πέτρου του Γκουίντο Ρένι. Το αντίγραφο έκανε ο Βιντσέντσο Καμουτσίνι, ενώ το πρωτότυπο βρίσκεται επίσης στο Μουσείο του Βατικανού.

Στο τελευταίο παρεκκλήσιο στα αριστερά βρίσκεται η Βάπτιση του Χριστού και αποδίδεται στον Ντανιέλε ντα Βολτέρα. Επίσης υπάρχουν εδώ γύψινα ανάγλυφα και οροφογραφίες του Τζούλιο Ματσόνι.

Ένας μαθητής του Αντονιάτσο Ρομάνο ζωγράφισε το τρίτο παρεκκλήσιο με την νωπογραφία Αγ. Άννα, Παρθένος και Παιδί.

Ο Ντιρκ φαν Μπάμπουρεν, κεντρική μορφή των Ολλανδών Καραβατζιστών της Ουτρέχτης, ζωγράφισε την Ταφή του Χριστού για το παρεκκλήσιο της Πιετά και το έκανε με υπόδειγμα το αντίστοιχο έργο του Καραβάτζιο. Ο Μπάμπουρεν εργάστηκε με έναν άλλον Ολλανδό καλλιτέχνη, τον Ντάβιντ ντε Χάεν στο εδώ παρεκκλήσιο. Οι δύο άλλοι πίνακες, ο Διαμοιρασμός των Ιματίων και η Αγωνία στον Κήπο αποδίδονται σε έναν από αυτούς ή και στους δύο.

Το 2ο παρεκκλήσιο στα αριστερά, των Ραϊμόντι (1640), σχεδιάστηκε από τον Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι. Περιλαμβάνει το έξεργο του Φραντσέσκο Μπαράττα ο Άγ.Φραγκίσκος σε Έκσταση και γλυπτά των Αντρέα Μπόλτζι και Νικολό Σάλε.

Πηγές Επεξεργασία

  • Freiberg, Jack (2014), "Bramante's Tempietto, the Roman Renaissance, and the Spanish Crown", New York, Cambridge University Press, 2014.
  • Fortunato, Giuseppe (2010) "The Role of Architectural Representation in the Analysis of the Building: The 3d Survey of San Pietro in Montorio's Temple in Rome", atti del "X Congreso Internacional expresiòn gràphica aplicada a la edificacìon, Alicante, Editorial Marfil", S.A., ISBN 978-84-268-1528-6.
  • Satellite Photo The Tempietto is the circular dome in the center, enclosed tightly by the cloister of San Pietro in Montorio. Just west is the white hemicircle of the Acqua Paola.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10780. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 dati.beniculturali.it.
  3. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2021.