Ο Σιμόβιτ, πολων. Siemowit bytomski (1292 - μετά τις 1 Ιουλίου 1342) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν δούκας του Μπύτομ (1312-15) και του Γκλιβίτσε (από το 1340).

Σιεμόβιτ του Μπύτομ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1292
Θάνατος14ος αιώνας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΚαζιμίρ του Μπύτομ
ΑδέλφιαΜπολέσλαφ του Τόσεκ
Γεώργιος του Μπύτομ
ΟικογένειαΟίκος των Πιάστ και Οίκος των Πιαστ-Σιλεσίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο τρίτος γιος του Καζιμίρ δούκα του Μπύτομ, Οπόλε και της Ελένης, ίσως κόρης του Λέοντα Α΄ της Γαλικίας.

Ο πρωτότοκος Μπολέσλαφ έγινε αρχιεπίσκοπος του Έστεργκομ. Δεν γνωρίζουμε γιατί ο Καζιμίρ άφησε στον Σιεμόβιτ το μεγαλύτερο μέρος του δουκάτου, το Μπύτομ. Ο Καζιμίρ απεβίωσε το 1312, αλλά ήδη από το 1311 τον είχε κάνει συγκυβερνήτη. Εγκαθίδρυσε επαφές με την Αυλή του Βλάντισλαφ Α΄ του Βραχύ, βασιλιά της Πολωνίας, στο κάστρο Βάβελ. Η διακυβέρνησή του δεν ήταν σημαντική. Μπόρεσε να διατηρήσει την εξουσία του μόνο τέσσερα έτη: το 1316 ο δευτερότοκος Βλάντισλαφ, για άγνωστους λόγους, ανέλαβε τη εξουσία του δουκάτου.

Το 1327 ο Σιεμόβιτ, μαζί με τον Βλάντισλαφ και τον τεταρτότοκο Γεώργιο, δήλωσαν υποτέλεια στον Ιωάννη της Βοημίας, στην Οπάβα. Αυτό σημαίνει πως, παρά το ότι ο Βλάντισλαφ τον είχε εκτοπίσει, οι αδελφοί είχαν συμφιλιωθεί. Ο Σιεμόβιτ αναφέρεται ξανά το 1340 σε έγγραφο του Πσέκλαφ του Πογκοσέλι, επισκόπου του Βρόκλαφ, όπου τον ονομάζει δούκα του Γκλιβίτσε. Αυτή είναι η τελευταία αναφορά στο πρόσωπό του.

Απεβίωσε το 1342-55, μάλλον πιο κοντά στο 1342. Ήταν άγαμος και το Γκλιβίτσε επεστράφη στο δουκάτο του Μπύτομ.

  • Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Piast". Genealogy.EU.

Cawley, Charles, SILESIA, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy.