Σικελική άμυνα (βαριάντα Αλαπίν)

Σικελική άμυνα
(βαριάντα Αλαπίν)
7	7
6	6
5	5
4	4
3	3
2	2
1	1
Κινήσεις	1.ε4 γ5 2.γ3
ECO	B22
Ονομασία	Σεμιόν Αλαπίν
Γονέας	Σικελική άμυνα

Στο σκάκι, η βαριάντα Αλαπίν είναι μία απάντηση στην Σικελική άμυνα που χαρακτηρίζεται από τις κινήσεις (σε αλγεβρική σημειογραφία):

1. ε4 γ5

2. γ3

Η βαριάντα πήρε το όνομά της από τον Ρώσο Μαιτρ Σεμιόν Αλαπίν (1856–1923). Για πολλά χρόνια δεν έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, μέχρι που θεωρήθηκε ότι το 2...δ5 επιτρέπει στα μαύρα μια εύκολη ισότητα στην παρτίδα.^[1]^[2]

Σήμερα, η Αλαπίν θεωρείται μια από τις πιο σταθερές και σεβαστές Αντί-Σικελικές και την υπερασπίστηκαν πολλοί γκρανμαίτρ όπως ο Ευγκένι Σβέσνικοβ, ο Εδουάρδος Ροζεντάλις, ο Σεργκέι Τιβιάκοβ και ο Ντράζεν Σέρμεκ. Έχει παιχτεί από Παγκόσμιους Πρωταθλητές όπως ο Βισβανάθαν Άναντ, ο Γκάρι Κασπάροβ, ο Ανατόλι Κάρποβ, ο Βέσελιν Τοπάλοφ και ο Βλαντιμίρ Κράμνικ.

Η Αλαπίν εμφανίζεται μερικές φορές μετά από μεταθέσεις σε αναβαλλόμενη μορφή, ιδιαίτερα εάν τα μαύρα επιλέξουν μια ασυνήθιστη δεύτερη κίνηση μετά από την 2.Ιζ3. Για παράδειγμα, μετά από 2.Ιζ3 α6 ή 2.Ιζ3 Βγ7, εμφανίζεται συχνά η 3.γ3, διότι ούτε η ...α6 ούτε ή ...Βγ7 είναι ιδιαίτερα χρήσιμες κινήσεις ενάντια στην Αλαπίν.

Κύριες βαριάντεςΕπεξεργασία

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Βαριάντα Αλαπίν 2...Ιζ6

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Βαριάντα Αλαπίν 2...δ5

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Βαριάντα Αλαπίν 2...δ6

2...Ιζ6Επεξεργασία

Η κύρια συνέχεια στην τρέχουσα πρακτική της 2...Ιζ6 είναι 3.ε5 Ιδ5 και τα λευκά έχουν μια σειρά από επιλογές συμπεριλαμβανομένων των 4.δ4, 4.Ιζ3, 4.η3 and 4.Αγ4. Μπορεί επίσης να προκύψει εάν τα λευκά προσφέρουν και τα μαύρα δεν αποδεχτούν, το Σμιθ-Μόρρα Γκαμπί:

1.ε4 γ5 2.δ4 γ:δ4 3.γ3 Ιζ6 4.ε5 Ιδ5

2...δ5Επεξεργασία

Αυτή είναι η κύρια εναλλακτική λύση αντί της 2...Ιζ6 για τα μαύρα. Η συνήθης συνέχεια είναι 3.ε:δ5 Β:δ5, μια γραμμή γνωστή ως "Άμυνα Μπάρμεν".^[3] Η κίνηση 3.ε5 μπορεί να κάνει μεταφορά της παρτίδας στην "Προχωρημένη βαριάντα" της Γαλλικής Άμυνας, εάν τα μαύρα απαντήσουν 3...ε6, αλλά τα μαύρα έχουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις. Μετά από την 3.ε:δ5, είναι πιθανή η κίνηση 3...Ιζ6, αλλά δεν είναι σαφές εάν τα μαύρα λαμβάνουν επαρκή αποζημίωση για το πιόνι.

Οι κύριες επιλογές περιστρέφονται γύρω από:

4.δ4 Ιγ6 και τώρα 5.δ:γ5 ή 5.Ιζ3
4.δ4 Ιζ6 5.Ιζ3 έτσι μετά από 5...ε6 ή 5...Αη4 τα λευκά μπορούν να δοκιμάσουν μια σειρά από διαφορετικές κινήσεις.

2...δ6Επεξεργασία

Η 2...δ6 θεωρείται ως απότομη απόκριση. Τα μαύρα συνεχίζουν συχνά με ένα γκαμπί:

3.δ4 Ιζ6 4.δ:γ5 Ιγ6 (4...Ι:ε4?? 5.Βα4+) 5.γ:δ6 Ι:ε4

Τα λευκά, ωστόσο, μπορούν αντ' αυτού να παίξουν ήσυχα με 3.δ4 Ιζ6 4.Αδ3, καταλαμβάνοντας το κέντρο και τη διατήρηση ενός πλεονεκτήματος χώρου.

2...ε6Επεξεργασία

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Βαριάντα Αλαπίν 2...ε6

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Βαριάντα Αλαπίν 2...ε5

Η κίνηση 2...ε6 είναι η πιο σταθερή απάντηση των μαύρων, λόγω της προετοιμασίας της 3...δ5. Είναι στενά συνδεδεμένη με τη Γαλλική άμυνα, στην οποία συχνά μεταφέρεται το παιχνίδι. Τα λευκά μπορούν να μεταφερθούν στην "Προχωρημένη βαριάντα" της Γαλλικής άμυνας με 3.δ4 δ5 4.ε5. Εναλλακτικά, τα λευκά μπορούν να μεταφερθούν στη βαριάντα "Τάρρας" της Γαλλικής με 3.δ4 δ5 4.Ιδ2, ή προσπαθούν να κερδίσουν ένα μικρό πλεονέκτημα με 3.δ4 δ5 4.ε:δ5 ε:δ5 5.Αε3.

Άλλες συνέχειεςΕπεξεργασία

2...ε5Επεξεργασία

Μετά από 2...ε5 το παιχνίδι συνήθως συνεχίζει 3.Ιζ3 Ιγ6 4.Αγ4, με μια σταθερή ακμή για τα λευκά.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

↑ Tarrasch (1938), σελ. 322: Ο Τάρρας έγραψε με χρήση περιγραφικής σημειογραφίας: "To 2.P-QB3? Black can advantageously reply with 2...P-Q4!".
↑ Korn (1972), σελ. 148: Ο Κορν, όπως και ο Τάρας, απέρριψε την Αλαπίν με "2...P-Q4!=" (σε περιγραφική σημειογραφία).
↑ «David Howell vs. Wang Yue (2012)». chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2014.

ΠηγέςΕπεξεργασία

Rozentalis, Eduardas· Harley, Andrew (2002). Play the 2.c3 Sicilian. UK: Gambit Publications. ISBN 1-901983-56-0.
Collins, Sam (2007). Chess Explained: The c3 Sicilian. UK: Gambit Publications. ISBN 978-1904600718.
Tarrasch, Siegbert (1994) [1938]. The Game of Chess. Hays Publishing [David McKay]. ISBN 978-1-880673-94-2.
Korn, Walter (1972). Modern Chess Openings (MCO-11) (11η έκδοση). Pitman Publishing. ISBN 0-273-41845-9.

Περαιτέρω ανάγνωσηΕπεξεργασία

Chandler, Murray (1997). The Complete c3 Sicilian. Intl Chess Enterprises. ISBN 1879479508.
Emms, John (2008). Starting Out: The c3 Sicilian. Everyman Chess. ISBN 1-85744-570-8.
Sveshnikov, Evgeny (2010). The Complete C3 Sicilian: The Alapin Variation by Its Greatest Expert. New in Chess. ISBN 9056913298.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Αγγλόφωνα βικιβιβλία: Chess Opening Theory: Alapin Variation
Chess openings Sicilian, Alapin (B22)
An Interesting Idea in the Alapin Sicilian

[1] Tarrasch (1938), σελ. 322: Ο Τάρρας έγραψε με χρήση περιγραφικής σημειογραφίας: "To 2.P-QB3? Black can advantageously reply with 2...P-Q4!".

[2] Korn (1972), σελ. 148: Ο Κορν, όπως και ο Τάρας, απέρριψε την Αλαπίν με "2...P-Q4!=" (σε περιγραφική σημειογραφία).

[3] «David Howell vs. Wang Yue (2012)». chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2014.

[1]

[2]

[3]