Σουζάν Βαλαντόν
Η Σουζάν Βαλαντόν (Suzanne Valadon, 1865-1938) ήταν διάσημο μοντέλο των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, μητέρα του Ουτριλό, ερωμένη του Ερίκ Σατί αλλά και η ίδια σημαντική ζωγράφος.[13]
| Σουζάν Βαλαντόν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Suzanne Valadon (Γαλλικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 23 Σεπτεμβρίου 1865[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Bessines-sur-Gartempe |
| Θάνατος | 7 Απριλίου 1938[1][2][3][5][6][7][8][9][10] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Παριζιάνικο Κοιμητήριο του Σαιντ-Ουέν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[11] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος, καλλιτεχνικό μοντέλο, μοντέλο και σκιτσογράφος[12] |
| Σύζυγος | André Utter (1914–1938) |
| Σύντροφος | Ερίκ Σατί (από 1893), Miquel Utrillo (1889–1893) και André Utter (1919–1914) |
| Τέκνα | Μορίς Ουτριλό |
| Κίνημα | Μεταϊμπρεσιονισμός και Συμβολισμός |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Μεταϊμπρεσιονισμός και Συμβολισμός |
| Σημαντικά έργα | La Couturière και Portraits de famille |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της ως μπαλαρίνα. Αργότερα εργάστηκε ως μοντέλο διαφόρων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων και οι Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ και Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ. Ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε δεκτή στην Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Γαλλίας. Κόρη μιας φτωχής πλύστρας, ξεκίνησε να δουλέψει σε τσίρκο αλλά η καριέρα της έληξε άδοξα μετά από ένα ατύχημα. Έτσι, έγινε μοντέλο ζωγράφων.
Τέλος, ασχολήθηκε με επιτυχία με τη ζωγραφική και η τεχνική της ήταν επηρεασμένη από εκείνη του Πωλ Γκωγκέν. Έμαθε την τέχνη ποζάροντας σε σπουδαίους ζωγράφους και παρατηρώντας τις τεχνικές τους. Από τους πρώτους που τη ζωγράφισαν ήταν ο Λωτρέκ, που της έκανε μάλιστα και μαθήματα ζωγραφικής. Η Βαλαντόν ήταν γυναίκα που ζούσε με μποέμ και καλλιτεχνικό τρόπο. Σύχναζε σε ταβέρνες και μπαρ και έτσι την απαθανάτισε ο Λωτρέκ.
Η Βαλαντόν θεωρείται σημαντική ζωγράφος και έγινε στενή φίλη του Εντγκάρ Ντεγκά.
Το 1909 παντρεύτηκε τον ζωγράφο Αντρέ Ουτέρ. Τα έργα της είναι κυρίως γυμνά, προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις. Πίνακές της υπάρχουν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, και σε διάφορες πινακοθήκες γαλλικών επαρχιακών πόλεων. Κατά καιρούς πήρε μέρος σε διάφορες εκθέσεις.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11944910f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Suzanne Valadon». RKDartists. 78974.
- ↑ 3,0 3,1 «Suzanne Valadon». (Αγγλικά) CLARA. 8332.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Suzanne-Valadon. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά) SNAC. w6r49xtc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 9001153. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00187677. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 8,0 8,1 FemBio. 27622. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Discogs. 2726315. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 10,0 10,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. valadon-suzanne. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 6055. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 35045. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «The Hangover - huntingspirits.tv | huntingspirits.tv». www.huntingspirits.tv (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017.