Σουχάρτο
Ο Σουχάρτο (Soeharto, 8 Ιουνίου 1921 - 27 Ιανουαρίου 2008) ήταν Ινδονήσιος στρατιωτικός και πολιτικός, που διετέλεσε 2ος Πρόεδρος της ασιατικής χώρας από το 1967 ως την παραίτησή του, το 1998, έπειτα από λαϊκή εξέγερση.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Κεμουσούκ της Ιάβας, στις 8 Ιουνίου του 1921 και, όπως πολλοί κάτοικοι της Ιάβας, είχε ένα μόνο όνομα. Έλαβε μέρος στον πόλεμο για την ανεξαρτησία της Ινδονησίας από τους Ολλανδούς. Το 1960 έγινε αναπληρωτής αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Άνοδος στην εξουσία
ΕπεξεργασίαΟργάνωσε πραξικόπημα το 1965 και με το στρατό περικύκλωσε την πρωτεύουσα, ενώ ανέλαβε την αρχηγία του Γενικού Επιτελείου και το υπουργείο Στρατιωτικών. Καταδίωξε τους κομμουνιστές σκοτώνοντας και κάνοντας εγκλήματα εναντίον τους την περίοδο 1965-66[8]και κήρυξε έκπτωτο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σουκάρνο. Πάνω από 300.000 άνθρωποι υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν κατά τους διωγμούς του 1965.
Στις 18 Οκτωβρίου του 1965 κήρυξε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας. Ο στρατός εξαπέλυσε διωγμούς σε βάρος όχι μόνο των κομμουνιστών αλλά και των Κινέζων, όπως επίσης και εναντίον του έκπτωτου Προέδρου Σουκάρνο.[9]. Στις 12 Μαρτίου του 1967 ανέλαβε την προεδρία και τη διακυβέρνηση της χώρας και εξελέγη επίσημα στις 21 Μαρτίου 1968 για την πρώτη μιας σειράς προεδρικών θητειών.
Επεδίωξε και πέτυχε την ειρήνευση με τη Μαλαισία, διέκοψε τις σχέσεις της χώρας του με τη Σοβιετική Ένωση και ανέπτυξε καλές σχέσεις με τα κράτη της Δύσης και τις ΗΠΑ. Από το 1968 κατείχε το αξίωμα του Προέδρου. Το 1975 η εισβολή της χώρας του στο Ανατολικό Τιμόρ και η παράνομη προσάρτηση και κατοχή του, που συνοδεύτηκε από καταγγελίες για γενοκτονία του εκεί πληθυσμού, αμαύρωσαν περαιτέρω την εικόνα του Σουχάρτο. Το 1987 διεξήχθησαν εκλογές και το κόμμα «Γκολκάρ», του οποίου ηγούνταν, κέρδισε την πλειοψηφία. Το κόμμα αυτό ήρθε πρώτο και στις εκλογές του 1992.
Παραίτηση
ΕπεξεργασίαΟ Σουχάρτο επανεξελέγη το 1993 για την έκτη πενταετή θητεία του στην προεδρία της χώρας και το 1998 για έβδομη πενταετή θητεία. Η εφαρμογή, όμως, μέτρων λιτότητας από τον ίδιο ενδυνάμωσε τη δυσαρέσκεια του λαού προς το πρόσωπό του. Στις 21 Μαΐου 1998 παραιτήθηκε υπέρ του αντιπροέδρου Γιουσούφ Χαμπίμπι, έπειτα από εβδομάδες πολύνεκρων εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στην Τζακάρτα. Τον Μάιο του 2000 τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό για λόγους ασφαλείας, λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων της αστυνομίας με τους φοιτητές, που ζητούσαν την άμεση προσαγωγή του σε δίκη για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας, στο κέντρο της Τζακάρτας. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου προσέφυγε στη δικαιοσύνη με αίτημα να παύσει η διεξαγωγή έρευνας σε βάρος του για διαφθορά και να αρθούν τα περιοριστικά μέτρα που του είχαν επιβληθεί. Μάλιστα, σύμφωνα με την Οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», ο Σουχάρτο διασπάθισε δημόσιο χρήμα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη στον κόσμο. Στη διάρκεια της 32ετούς κυριαρχίας του, διασπάθισε 15-35 δισ. δολάρια ΗΠΑ.[10]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΤα τελευταία χρόνια μετά την αποχώρησή του από το προεδρικό αξίωμα η υγεία του επιδεινώθηκε. Ο Σουχάρτο νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση τον Ιανουάριο του 2008. Με καρδιακά και στομαχικά προβλήματα, τις επόμενες ημέρες παρουσίασε αναιμία. Στις 11 Ιανουαρίου από τους θεράποντες ιατρούς του ανακοινώθηκε η ραγδαία επιδείνωση της υγείας του άλλοτε ηγέτη[11]Δυο ημέρες μετά οι γιατροί του έδιναν πιθανότητα 50-50 να επιζήσει, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ινδονήσιοι ισχυρίζονταν ότι ο Σουχάρτο, επειδή είναι μυστικιστής, δεν πεθαίνει εύκολα.[12]
Η υγεία του άλλοτε κραταιού ηγέτη της Ινδονησίας επιδεινώθηκε κι άλλο στις 15 Ιανουαρίου, οπότε και παρουσίασε[13]σηψαιμία. Στις 20 Ιανουαρίου η κατάσταση της υγείας του, σύμφωνα με ιατρικό ανακοινωθέν, παρουσίασε[14]«θεαματική βελτίωση».
Ο Σουχάρτο πέθανε σε ηλικία 86 ετών στις 27 Ιανουαρίου του 2008 και στη χώρα κηρύχθηκε εθνικό πένθος. Οι ΗΠΑ τον χαρακτήρισαν [15]«ιστορική φυσιογνωμία».
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Επιστήμη και Ζωή.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Suharto. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ news
.bbc .co .uk /2 /hi /asia-pacific /7211565 .stm. - ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022.
- ↑ BOE-A-1981-13458.
- ↑ web
.archive .org /web /20150118121247 /http: //www .v1 .sahistory .org .za /pages /artsmediaculture /culture%20&%20heritage /national-orders /1997 .htm. - ↑ Robert Cribb (2002). «Unresolved Problems in the Indonesian Killings of 1965-1966». Asian Survey 42 (4): 550–563. http://links.jstor.org/sici?sici=0004-4687%28200207%2F08%2942%3A4%3C550%3AUPITIK%3E2.0.CO%3B2-J.
- ↑ «Army in Jakarta Imposes a Ban on Communists». New York Times. 19 Οκτωβρίου 1965.
- ↑ «Suharto tops corruption rankings». BBC News. 25 Μαρτίου 2004. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/3567745.stm. Ανακτήθηκε στις 04-02-2006.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2008.
- ↑ «Yahoo! News, Doctor gives Suharto "only 50-50 chance"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2008.
- ↑ news in.gr, Εν συντομία[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Για θεαματική βελτίωση στην υγεία του Σουχάρτο μιλούν οι ιατροί του, in.gr ανακτήθηκε, 20/1/2008». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2008.
- ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-01-29 στο Wayback Machine. «Ιστορική φυσιογνωμία» για τις ΗΠΑ ο εκλιπών δικτάτορας Σουχάρτο, 27 Ιανουαρίου 2008, ανακτήθηκε 28 Ιανουαρίου 2008.