Σοφία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ

Η Σοφία, γερμ.: Sophie von Welfen on Braunschweig-Lüneburg (30 Οκτωβρίου 1563 - 14 Ιανουαρίου 1639) του Οίκου των Γουέλφων ήταν κόρη του μαργράβου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Με τον γάμο της έγινε μαργραβίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ, του Bρανδεμβούργου-Κούλμπαχ και δούκισσα του Kρνοφ (γερμ.: Γιάγκερντορφ).

Σοφία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sophie von Braunschweig-Lüneburg (Γερμανικά)
Γέννηση30  Οκτωβρίου 1563 ή 30  Οκτωβρίου 1563[1]
Τσέλε
Θάνατος14  Ιανουαρίου 1639
Νυρεμβέργη
Τόπος ταφήςSt. Lorenz
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓεώργιος Φρειδερίκος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (1579–1603)[2]
ΓονείςΓουλιέλμος ΣΤ΄ του Λύνεμπουργκ[3] και Δωροθέα της Δανίας[3]
ΑδέλφιαΜαργαρίτα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Δωροθέα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Σίβυλλα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Ερνέστος Β΄ του Μπράουνσβαϊγκ
Χριστιανός του Μπράουνσβαϊγκ
Γεώργιος του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Αύγουστος του Μπράουνσβαϊγκ
Φρειδερίκος Δ΄ του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος των Γουέλφων
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η αναγεννησιακή πύλη του κάστρου του Βύλτσμποργκ με τα οικόσημα της Σοφίας και του συζύγου της.

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Γουλέλμου ΣΤ΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (1535–1592) από το γάμο του με τη Δωροθέα των Όλντενμπουργκ, κόρη του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας.

 
Ταφικό μνημείο στην εκκλησία του St. Lorenz, στη Νυρεμβέργη.

Στις 3 Μαΐου 1579 παντρεύτηκε τον Γεώργιο-Φρειδερίκο μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ-Κούλμπαχ (1539-1603) στη Δρέσδη. [4] Ο Γεώργιος-Φρειδερίκος ήταν ο τελευταίος ενός υποκλάδου της κύριας γραμμής των Χόεντσολερν (της "Φραγκονίας") και ταυτόχρονα ήταν ο μάργραβος του πριγκιπάτου του Άνσμπαχ και του Κούλμπαχ, δούκας του Κρνοφ Σιλεσίας και επίτροπος (διοικητής) του δουκάτου της Πρωσίας. Ως εκ τούτου ήταν μια ισχυρή μορφή της εποχής του. Η πρώτη του σύζυγος Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου-Κυστρίν, είχε αποβιώσει το 1578 και ο δεύτερος γάμος (όπως και ο πρώτος) τού Γεωργίου-Φρειδερίκου παρέμεινε άτεκνος· γι' αυτό η κληρονομιά του έπρεπε να ρυθμιστεί, πράγμα που έγινε με τη Συνθήκη της Γέρας. Η ατεκνία της Σοφίας παρακίνησε τον σύζυγό της να αυξήσει το ενδιαφέρον του για την πολιτική τού ευρύτερου Οίκου των Χόεντσολερν. [5]

Όταν ο σύζυγός της απεβίωσε το 1604, η Σοφία επέστρεψε στην οικογένειά της. [6] Επιβίωσε του συζύγου της κατά 36 έτη. Η Σοφία έμεινε συχνά στη Νυρεμβέργη με τις αδελφές της Κλάρα κόμισσα του Σβάρτσμπουργκ και Σίβυλλα δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Ντάνενμπεργκ. [7] Απεβίωσε στη Νυρεμβέργη το 1639 και τάφηκε στην εκκλησία του Σανκτ Λόρεντς εκεί. [8]

Η αναγεννησιακή πύλη του κάστρου του Βύλτσμπουργκ δείχνει το οικόσημο του Γεωργίου-Φρειδερίκου δίπλα σε αυτό της Σοφίας. [9]

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το 1579 τον Γεώργιο-Φρειδερίκο μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ-Κούλμπαχ. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 p214.htm#i2137.
  2. p214.htm#i2137. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Adolph Friedrich Riedel: Codex diplomaticus Brandenburgensis: Collection of documents, chronicles and other documentary sources for the history of the Mark Brandenburg and its rulers, Volume 1, F.H. Morin, 1867, p. 243
  5. Andrea Baresel-Brand: Grave monuments of northern European royal houses in the Age of the Renaissance 1550-1650, volume 9 of Construction + Art, Verlag Ludwig, 2007, p. 145
  6. Erik Margraf: The marriage sermon of the early modern period, Herbert Utz Verlag, 2007, p. 274
  7. Franz von Soden: War and moral history of the city of Nuremberg, Bläsing, 1860, pp. 11, 64, 478
  8. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  9. Daniel Burger: The rural fortresses of the Hohenzollerns in Franconia and Brandenburg in the Age of the Renaissance, Beck's Publishing House, 2000, p. 132