Στον αγώνα!

μαοϊκή οργάνωση του Κεμπέκ

Το Στον αγώνα! (γαλλικά: En lutte !) ήταν καναδική μαρξιστική-λενινιστική, δηλ. μαοϊκή, ομάδα (η οποία, ωστόσο, αναπτύχθηκε κυρίως στο Κεμπέκ) η οποία υφίστατο από το 1972, έτος έκδοσης της μπροσούρας Για το προλεταριακό κόμμα (γαλλικά: Pour le parti prolétarien) από τον Σαρλ Γκανιόν (1939-2005) και τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας της οργάνωσης, έως το 1982, οπότε και διέκοψε απότομα τη λειτουργία της.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Η ομάδα ιδρύθηκε από τον Γκανιόν, πρώην μέλος του Μετώπου Απελευθέρωσης του Κεμπέκ, κεμπεκιώτικης αποσχιστικής ομάδας. Όταν ο μακροχρόνιος συνεργάτης του, Πιερ Βαλιέρ, αποφάσισε να ενταχθεί στο Παρτί Κεμπεκουά, σταματώντας, ως αποτέλεσμα, τον ένοπλο αγώνα με στόχο της επίτευξη της ανεξαρτησίας και του σοσιαλισμού, μέσω της επιλογής της εκλογικής οδού, ο Γκανιόν αποφάσισε να εγκαταλείψει την στράτευσή του υπέρ του εθνικού αγώνα, προκειμένου να αφοσιωθεί στον αγώνα της πανκαναδικής προλεταριακής επανάστασης.

Η νέα οργάνωση, της οποίας ο Γκανιόν ήταν γενικός γραμματέας, είχε ως πηγή έμπνευσης την κινεζική Πολιτιστική Επανάσταση. Μαχόταν ενάντια στον αναθεωρητισμό, τον αναρχισμό, καθώς και άλλες μαρξιστικές οργανώσεις, όπως η Κομμουνιστική Ένωση (Μαρξιστική-Λενινιστική) του Καναδά (LC(m-l)C). Η ομάδα εξέδιδε, επίσης, εφημερίδα, η οποία, στο απόγειό της, κυκλοφορούσε 10.000 αντίτυπα, την En lutte!.[2]

Οργάνωση Επεξεργασία

Στο απόγειό της, προς το 1980, η Στον αγώνα! φέρεται να διέθετε περίπου 400 μέλη.[3] Ήταν πολύ καλά οργανωμένη, καθώς διέθετε τέσσερα βιβλιοπωλεία (σε Μόντρεαλ, Κεμπέκ, Τορόντο και Βανκούβερ). Το 1980, φέρεται να διέθετε ετήσιο προϋπολογισμό της τάξεως των 800.000 δολαρίων.[3] H οργάνωση διαλύθηκε το Μάιο του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου με συμμετοχή 224 ατόμων. Το γεγονός αιφνιδίασε τον Γκανιόν, ο οποίος προανήγγειλε τη δημοσίευση κειμένων για την αναδημιουργία της οργάνωσης, κάτι που ωστόσο δε συνέβη ποτέ.[1]

Σημαντικά μέλη Επεξεργασία

Στην οργάνωση υπήρξαν μέλη ονόματα γνωστά από τη θέση τους στην πολιτική ζωή του Κεμπέκ, τις τοπικές ενώσεις και συλλόγους, καθώς και το πανεπιστήμιο.[1] Ανάμεσα σε αυτά ήταν:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • (Γαλλικά) Gendron, Louise (1998). «Les sous des communistes». L'Actualité 23 (τχ. 20: 15 Δεκεμβρίου): σελ. 62. 

Πρόσθετη ανάγνωση Επεξεργασία

  • (Γαλλικά) Valiquette, André (2004). «Introduction historique au groupe En lutte !». Bulletin d’histoire politique (AQHP) 13,1 (Φθινόπωρο): σελ. 37-42.