Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων (γερμ. Dreikaiserbund), ήταν μία συμμαχία που συνάφθηκε το 1873 μεταξύ των αυτοκρατόρων της Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ρωσίας, των τριών μεγαλύτερων δυνάμεων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης εκείνη την εποχή. Είναι γενικά αποδεκτό ότι στόχος της ήταν η αντίσταση εναντίον των φιλελεύθερων μορφών κυβέρνησης που επικρατούσαν στη Δύση και ο ειρηνικός διακανονισμός των εδαφικών τους διαφορών (τόσο η Ρωσία όσο και η Αυστροουγγαρία διεκδικούσαν τα Βαλκάνια).
Εκείνη την εποχή η Γερμανία κυβερνούνταν από τον Γουλιέλμο Α΄, η Αυστροουγγαρία από τον Φραγκίσκο-Ιωσήφ και η Ρωσία από τον Αλέξανδρο Β΄. Αυτοί οι συντηρητικοί ηγέτες έρχονταν σε εμφανή αντίθεση με τους φιλελεύθερους ηγέτες της Δυτικής Ευρώπης. Έτσι η Λίγκα κατέτασσε το σοσιαλισμό και το φιλελευθερισμό ως «μεγάλα δεινά». Η Λίγκα αποτελούσε μέρος του σχεδίου του Ότο φον Μπίσμαρκ να κρατήσει τη Γαλλία απομονωμένη διπλωματικά και να διατηρήσει τη Ρωσία και την Αυστροουγγαρία στο πλευρό της Γερμανίας.
Η διάλυση της Λίγκας επήλθε το 1878, ως αποτέλεσμα του συνεδρίου του Βερολίνου. Η Λίγκα δημιουργήθηκε και πάλι το 1881, αφού ο Μπίσμαρκ έπεισε μυστικά τη Ρωσία να επανέλθει, εν αγνοία της Αυστροουγγαρίας. Μετά την παραίτηση του Μπίσμαρκ, ο διάδοχος του Λέο φον Καπρίβι απέρριψε την πρόταση της Ρωσίας για ανανέωση της συμφωνίας, γεγονός που απογοήτευσε τόσο τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών όσο και τον ίδιο τον Μπίσμαρκ. Η απομονωμένη Ρωσία θα στρεφόταν σταδιακά στη Γαλλία για να αντιμετωπίσει την απειλή της Διπλής Συμμαχίας της Γερμανίας και της Αυστοουγγαρίας.