Συνθήκη της Βαρσοβίας (1970)
Η Συνθήκη της Βαρσοβίας (γερμανικά: Warschauer Vertrag, πολωνικά: Układ PRL-RFN) ήταν συνθήκη μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας. Υπεγράφη από τον Καγκελάριο Βίλλυ Μπραντ και τον Πρωθυπουργό Γιούζεφ Τσιρανκιέβιτς στο Προεδρικό Παλάτι στις 7 Δεκεμβρίου 1970 και επικυρώθηκε από τη Δυτικογερμανικό Μπούντεσταγκ στις 17 Μαΐου 1972.
| Υπογραφή | 7 Δεκεμβρίου 1970 |
|---|---|
| Τοποθεσία | Βαρσοβία, Πολωνία |
| Υπογράφοντες | Δυτική Γερμανία, Πολωνία |
| Γλώσσες |
Στη συνθήκη, και οι δύο πλευρές δεσμεύτηκαν στη μη βία και αποδέχθηκαν τα υπάρχοντα σύνορα - τη Γραμμή Όντερ-Νάισσε, η οποία επιβλήθηκε στη Γερμανία από τις Συμμαχικές δυνάμεις στη Διάσκεψη του Πότσδαμ το 1945 μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Αυτό ήταν ένα αρκετά ευαίσθητο θέμα από τότε, καθώς η Πολωνία ανησυχούσε ότι μια γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να επιδιώξει να διεκδικήσει εκ νέου ορισμένα από τα πρώην ανατολικά εδάφη. Από την πολωνική σκοπιά, η μεταφορά αυτών των περιοχών θεωρήθηκε ως αντιστάθμιση για την πρώην πολωνική επικράτεια ανατολικά της Γραμμής Κάρζον (Κρέσι), η οποία είχε προσαρτηθεί από τη Σοβιετική Ένωση το 1939.
Στη Δυτική Γερμανία, ο Μπραντ επικρίθηκε έντονα από τη συντηρητική αντιπολίτευση Χριστιανοδημοκρατική Ένωση/Χριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας, η οποία χαρακτήρισε την πολιτική του ως προδοσία των εθνικών συμφερόντων. Την εποχή που υπογράφηκε η συνθήκη, οι Δυτικογερμανοί σχολιαστές προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι αυτή δεν θα μπορούσε να είναι μια οριστική διευθέτηση του ζητήματος των πολωνικών συνόρων, επειδή το άρθρο IV αυτής της συνθήκης όριζε ότι προηγούμενες συνθήκες όπως η Συμφωνία του Πότσνταμ δεν αντικαταστάθηκαν από αυτήν την τελευταία συμφωνία, οπότε θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι οι διατάξεις αυτής της συνθήκης θα μπορούσαν να αλλάξουν με μια τελική συνθήκη ειρήνης μεταξύ της Γερμανίας και των Συμμάχων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου — όπως προβλεπόταν στη Συμφωνία του Πότσνταμ.[2] Στην πραγματικότητα, αυτές οι επιφυλάξεις ήταν για εσωτερική πολιτική κατανάλωση, καθώς οι όροι της συνθήκης θα είχαν αναμφίβολα θεωρηθεί δεσμευτικοί για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία και τους διαδόχους της σε οποιοδήποτε δικαστήριο διεθνούς δικαίου.
Η Συνθήκη της Βαρσοβίας ήταν ένα σημαντικό στοιχείο της Οστπολιτίκ, που προτάθηκε από τον καγκελάριο Μπραντ και υποστηρίχθηκε από το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας. Στον απόηχο της Συνθήκης του 1990 για τη τελική ρύθμιση όσον αφορά τη Γερμανία, η Γραμμή Όντερ-Νάισσε επιβεβαιώθηκε χωρίς καμία επιφύλαξη με τη Συνθήκη Συνόρων Γερμανίας-Πολωνίας, που υπογράφηκε στις 14 Νοεμβρίου 1990 από την επανενωμένη Γερμανία και την Πολωνία.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «The Treaty of Warsaw (7 December 1970)» (PDF). cvce.eu (PDF).
- ↑ Johnson, Edward Elwyn. International law aspects of the German refunification alternative answers to the German question Αρχειοθετήθηκε 2007-10-09 στο Wayback Machine.. Σελίδα 18 και υποσημείωση 35 με παραθέσεις του Ludwig Gelberg, The Warsaw Treaty of 1970 and the Western Boundary of Poland, at 125–127; Jochen Abr. Frowein, The Reunification of Germany, 86 Am. J. Int'l L. 152, 156 (1992), at 156.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- [1] Αρχείο PDF, (γερμανικά)