Τίτος Τάτιος
Σύμφωνα με τους Ρωμαϊκούς μύθους της ίδρυσης της Ρώμης ο Τιτος Τάτιος ήταν βασιλεύς των Σαβίνων που έγινε μερικά χρόνια συγκυβερνήτης στο Ρωμαϊκό Βασίλειο.[1] Την εποχή που ήταν πρώτος Βασιλιάς της Ρώμης ο Ρωμύλος ο Τίτος Τάτιος ανακήρυξε πόλεμο στους Ρωμαίους σαν απάντηση στην Αρπαγή των Σαβίνων Γυναικών.[2] Αφού κυρίευσε το οχυρό στην κορυφή του Καπιτωλίνου λόφου με την προδοσία της Ταρπείας ακολούθησε σκληρή μάχη με τους Ρωμαίους μέχρι την εποχή που οι αρπαγμένες γυναίκες των Σαβίνων έκαναν επέμβαση για ειρήνη. Οι δύο βασιλείς συμφιλιώθηκαν και κυβέρνησαν μαζί μέχρι τη δολοφονία του Τίτου Τάτιου πέντε χρόνια αργότερα. Το κράτος λεγόταν Ρώμη και οι πολίτες Ρωμαίοι αλλά οι Σαβίνοι είχαν τοπικά το όνομα Κουιρίτες.[1] Οι Σαβίνοι ενσωματώθηκαν στο Ρωμαϊκό κράτος αλλά ο Τίτος Λίβιος δεν καταγράφεται στους επτά πρώτους βασιλείς της Ρώμης. Ο Τίτος Τάτιος είχε μια κόρη την Τατία την οποία παντρεύτηκε ο διάδοχος του Ρωμύλου Νουμάς Πομπίλιος και έναν γιο που έγινε γενάρχης της Οικογένειας των Πατρικίων Τάτιων.
Τίτος Τάτιος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | T. Tatius (Λατινικά) |
Γέννηση | 8ος αιώνας π.Χ. Cures |
Θάνατος | 8ος αιώνας π.Χ. Λαβίνιο |
Εθνικότητα | Σαβίνοι |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Τατία |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μονάρχης (άγνωστη τιμή) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς έγραψε ότι μετά από έναν χρόνο προετοιμασίας και μερικές αψιμαχίες ακολούθησαν οι δύο μεγάλες μάχες. Σε δύο μέρες μετά την πρώτη μάχη ακολούθησε η δεύτερη μάχη στους δύο μεγάλους λόφους της Ρώμης αλλά χωρίς νικητή.[3] Στο τέλος της ημέρας οι Σαβίνοι οπισθοχώρησαν στην Ακρόπολη αλλά οι Ρωμαίοι δεν τους πίεσαν περισσότερο. Πριν το τέλος της μάχης έφτασαν οι γυναίκες των Σαβίνων με νεκρικά ενδύματα και με τα παιδιά στα χέρια πιέζοντας έντονα τους δυο βασιλείς να συμφιλιωθούν. Οι δύο βασιλείς άκουσαν τις εκκλήσεις και υπέγραψαν ειρήνη, τα δύο έθνη ενώθηκαν σε ένα βασίλειο με δύο βασιλείς μέχρι τον θάνατο του Τίτου Τάτιου. Οι δύο βασιλείς συνεργάστηκαν μαζί για την επέκταση της Ρώμης, τις κατακτήσεις και την οικοδόμηση κτιρίων. Η πρώτη προστριβή ήταν τον έκτο χρόνο της βασιλείας τους όταν κάτοικοι από το Λαύρεντο ξυλοκοπήθηκαν από συγγενείς του Τίτου Λίβιου, ο ίδιος απαγόρευσε στον Ρωμύλο να τους τιμωρήσει. Η δεύτερη προστριβή ήρθε όταν Σαβίνοι έριξαν σε παγίδα απεσταλμένους της Ρώμης, μερικοί δραπέτευσαν, άλλοι συνελήφθησαν αλλά ο Τίτος Τάτιος έβαλε τον Ρωμύλο να τους ελευθερώσει με τη βία. Τα αντίποινα ήρθαν όταν ο Τίτος Τάτιος δολοφονήθηκε ενώ βρισκόταν στο Λαβίνιο και προετοιμαζόταν για θυσία.[3] Ο Διονύσιος σημειώνει ότι ο Τίτος Τάτιος πήγε στο Λαβίνιο για να παρακαλέσει από τα θύματα του να τον συγχωρέσουν. Τα θύματα είδαν ότι δεν έφερε μαζί του τους υπεύθυνους των αδικημάτων όπως του ζήτησε ο Ρωμύλος και τον λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου.[3]
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Dionysius of Halicarnassus (1937). "Roman Antiquities"