Τετροξειδάνιο
Το τετροξειδάνιο[2] (αγγλικά: tetraoxidane) είναι η ανόργανη χημική ένωση υδρογόνου και οξυγόνου με μοριακό τύπο Η2Ο4, αλλά χρησιμοποιήθηκαν γι' αυτό και οι τύποι H[O4]H και H(μ-O4)Η. Αποτελεί το τέταρτο μέλος των οξειδάνιων, δηλαδή των πολυοξειδανίων του υδρογόνου με γενικό τύπο H2Ov. Τα τρία πρώτα είναι το νερό [(μον)οξειδάνιο], το υπεροξείδιο του υδρογόνου (διοξειδάνιο) και το τριοξειδάνιο. Το τετροξειδάνιο είναι σαφώς ασταθέστερο από τα προηγούμενα οξειδάνια. Η ρίζα που προκύπτει από την απόσπαση ενός ατόμου υδρογόνου από το τετροξειδάνιο ονομάζεται «υδροτετροξειδανύλιο» (HO4•). Ο όρος τετροξειδάνιο επεκτείνεται και πέραν της «μητρικής» ένωσης, σε μια σειρά «θυγατρικές» ενώσεις γενικού τύπου R2O4, όπου τα όχι απαραίτητα ίδια R παριστάνουν άτομα υδρογόνου, αλογόνου ή διάφορες ανόργανες και οργανικές μονοσθενείς ρίζες. Τα δύο R μαζί μπορούν να αντικατασταθούν με μια δισθενή ρίζα, οπότε υπάρχουν και ετεροκυκλικά τετροξειδάνια.
| Τετροξειδάνιο | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | Τετροξειδάνιο | ||
| Άλλες ονομασίες | Τετροξείδιο του διυδρογόνου | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | H2O4 | ||
| Μοριακή μάζα | 65,995308 amu[1] | ||
| SMILES | ΟΟOO | ||
| ChemSpider ID | 4417295 | ||
| Δομή | |||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Πυκνότητα | 1.800±100 kg/m³ | ||
| Δείκτης διάθλασης , nD |
1,391 | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Παραγωγή Επεξεργασία
Παράγεται με χημική αντίδραση ανάμεσα σε υδροϋπεροξυ ρίζες (HO2•) σε χαμηλές θερμοκρασίες:[3]
Ιονισμός Επεξεργασία
Το τετροξειδάνιο, όπως και τα υπόλοιπα οξειδάνια, αυτοϊονίζεται, όταν βρίσκεται σε υγρή μορφή:
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Διαδικτυακός τόπος Chemspider
- ↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
- ↑ Levanov, Alexander V.; Sakharov, Dmitri V.; Dashkova, Anna V.; Antipenko, Ewald E.; Lunin, Valeri V. (2011). «Synthesis of Hydrogen Polyoxides H2O4 and H2O3 and Their Characterization by Raman Spectroscopy». European Journal of Inorganic Chemistry: 5144–5150. doi:.