Τεφνάκτ

Τεφνάκτ
	Ο Τεφνάκτ από τη στήλη που ανήγειρε το 8ο έτος της βασιλείας του.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	8ος αιώνας π.Χ.;
Θάνατος	8ος αιώνας π.Χ.;
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Αίγυπτος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κυβερνητικός υπάλληλος
Οικογένεια
Τέκνα	Βόκχορις
Οικογένεια	εικοστή τέταρτη δυναστεία Φαραώ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Φαραώ; High Priests of Amun
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Τεφνάκχτ, στις αρχαίες ελληνικές πηγές γνωστός ως Τνεφαχθός, ήταν πρίγκιπας της Σαΐδας και ιδρυτής της σύντομης 24ης δυναστείας της Αιγύπτου· εξελίχθηκε σε Επόπτη της πόλης του Μα. Θεωρείται ότι βασίλευσε περίπου 732-725 π.Χ., δηλ. 7 έτη. Ο Τεφνάκτ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του πρώτα ως Μέγας Επόπτης της Δύσης και πρίγκιπας της Σαΐδας και ήταν σύγχρονος τού τέλους της βασιλείας τού τελευταίου φαραώ της 22ης δυναστείας Σοσένκ Ε΄. Ήταν ο δεύτερος κυβερνήτης της Σαΐδας, καθώς υπήρχε πιο πριν ο Οσορκόν Γ΄, ο οποίος πιστοποιείται από αρκετά έγγραφα, που αναφέρονται σε αυτόν ως Επόπτη της πόλης Μα και Αρχηγό τού Στρατού, σύμφωνα με τον Κένεθ Κίτσεν. Ως Μεγάλος Επόπτης της Δύσης είχε προηγούμενο έναν άνδρα ονόματι Ανκχόρ. Ένα άγαλμα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, αφιερωμένο από τον Τεφνάκτ στον Αμούν-Ρε, δείνει σημαντικές λεπτομέρειες για την προσωπική του καταγωγή. Το κείμενο τού αγάλματος δηλώνει πως ο Τεφνάκτ ήταν γιος κάποιου Γκεμνεφσουτκαπού και εγγονός τού Μπάσα, ιερέα τού Αμούν κοντά στη Σαΐδα. Συνεπώς ο Τεφνάκτ δεν ήταν απόγονος από τους Επόπτες της Μα ή τού Λίμπου, όπως παραδοσιακά επιστεύετο, αλλά μάλλον προήλθε από μία οικογένεια ιερέων και οι πρόγονοί του ήταν πιθανότερα Αιγύπτιοι παρά Λίβυοι.

Ο Τεφνάκτ είναι απών από τον κατάλογο τού Μανέθωνα, ίσως λόγω της συνεπτυγμένης μορφής των Αιγυπτιακών που έφθασε σε εμάς, ή ίσως διότι ο Τεφνάκτ εθεωρείτο σφετεριστής.

Πηγές Επεξεργασία

Dan'el Kahn, Did Tefnakht I rule as king?, GM 173 (1999), pp. 123-125
Dan'el Kahn, The Transition from Libyan to Nubian Rule in Egypt: Revisiting the Reign of Tefnakht. In: G. P. F. Broekman, R. J. Demarée and O. E. Kaper (eds), The Libyan Period in Egypt (Egyptologische Uitgaven, vol. 23), 139-148. Leiden 2009: Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten; Leuven: Peeters.