Ο Οσορκόν Γ΄ ήταν φαραώ της 22ης δυναστείας της Αιγύπτου[2] τον 8ο αι. π.Χ. Με την ενθρόνισή του έλαβε το επίθετο Ουσερμαατρέ Σετεπενανμούν· επίσης είχε το επίθετο Σι-Εσέ (Ίσιδος υιός). Είναι το ίδιο πρόσωπο με τον διάδοχο και ανώτερο ιερέα τού Αμούν Οσορκόν Β΄, γιο του Τακελότ Β΄ από τη μεγάλη βασιλική σύζυγό του Καρομάμα Β΄.

Οσορκόν Γ΄
Ο Οσορκόν Γ΄ γονυπετής, προσφέρει ένα ομοίωμα ιστιοφόρου στον θεό Σεκέρ. Βρεθηκε στο Καρνάκ.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος758 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αίγυπτος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνητικός υπάλληλος
Οικογένεια
ΤέκναΣεπενουπέτ Α΄
Ρουνταμούν
Τακελότ Γ΄
ΓονείςΤακελότ Β΄ και Καρομάμα Β΄[1]
Οικογένειαεικοστή τρίτη δυναστεία Φαραώ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΦαραώ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο πριγκιπας Οσορκόν Β΄ τεκμηριώνεται καλά από το Χρονικό του, που αποτελείται από μία σειρά από επιγραφές για τις δραστηριότητές του στις Θήβες, στην Πύλη της Βούβαστης, στο Καρνάκ. Βασίλευσε αργότερα ως Οσορκόν Γ΄ στην Άνω Αίγυπτο για 28 έτη, αφού νίκησε τις αντίπαλες δυνάμεις τού Πεντουμπάστ Α΄/Σοσένκ ΣΤ΄, που είχαν προφανώς αντισταθεί στην εξουσία του πατέρα του εκεί. Ο Οσορκόν Γ΄ είχε τα πέντε τελευταία έτη της εξουσίας του συμβασιλιά τον γιο του Τακελότ Γ΄, όπως μας αναφέρει η επιγραφή Νο.13 στο Νειλόμετρο του Καρνάκ. Ο επίσημος τίτλος του ήταν μακρύς και επιτηδευμένος: Ουσερμαατρέ, Σετεπεναμούν, Οσορκόν Σι-Εσέ Μερυαμούν, Νετζέρ-Εκά-ουασέτ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2016.
  2. Bagnall, Roger S, επιμ. (21 Ιανουαρίου 2013). The Encyclopedia of Ancient History (1 έκδοση). Wiley. ISBN 978-1-4051-7935-5. 
  • Caminos, Ricardo Augusto (1958). The Chronicle of Prince Osorkon. Roma: Pontificium Institutum Biblicum.
  • von Beckerath, Jürgen (1966). "The Nile Record Level Records at Karnak and Their Importance for the History of the Libyan Period (Dynasties XXII and XXIII)". Journal of the American Research Center in Egypt. 5: 43–55. doi:10.2307/40000171. JSTOR 40000171.
  • Redford, Donald B. (1978). "Osorkho... called Herakles". JSSEA. 9: 33–36.
  • Leahy, M. Anthony (1990). "Abydos in the Libyan Period". In M. Anthony Leahy (ed.). (ed.). Libya and Egypt c1300–750 BC. London: School of Oriental and African Studies, Centre of Near and Middle Eastern Studies, and The Society for Libyan Studies. pp. 155–200.