Τζεμίλα

αρχαιολογικός χώρος στην Αλγερία

Συντεταγμένες: 36°19′14.02″N 5°44′12.01″E / 36.3205611°N 5.7366694°E / 36.3205611; 5.7366694

Ο αρχαιολογικός χώρος της Τζεμίλα (Djémila) (Αραβικά: جميلة‎, Πανέμορφη) βρίσκεται στην Αλγερία σε υψόμετρο 900 μέτρα πάνω από τη θάλασσα.[1] Βρίσκεται 50 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης Σετίφ και 80 χιλιόμετρα δυτικά της Κωνσταντίνης. Είναι γνωστή και με το προγενέστερο όνομά της, Cuicul.[2] Έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1982. Αποτελεί ένα κλασσικό δείγμα Ρωμαϊκής πόλης προσαρμοσμένης σε μία ορεινή περιοχή, που περιβάλλεται από βουνά. Η πόλη βρίσκεται στη συμβολή δύο ξεροπόταμων.[3][4][5] Ο αρχαιολογικός χώρος της Τζεμίλα δεν κινδυνεύει από τον τουρισμό αλλά από άλλα αίτια, όπως σεισμοί, ξηρασία, βανδαλισμοί, κλοπές, παράνομη βόσκηση, κ.α.[4]

Τζεμίλα
جميلة‎‎
Χάρτης
Είδοςαρχαιολογική θέση και ρωμαϊκή πόλη
Γεωγραφικές συντεταγμένες36°19′14″N 5°44′12″E
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Σετίφ
ΧώραΑλγερία
ΠροστασίαΜνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1982)
Commons page Πολυμέσα

Ιστορική αναδρομή Επεξεργασία

Η πόλη της Τζεμίλα κατοικήθηκε αρχικά από βετεράνους Ρωμαίους στρατιώτες.[6] Η ίδρυση της πόλης ανάγεται στην περίοδο της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρβα (96-98 μ.Χ.).[7][8] Σύντομα στην πόλη εγκαταστάθηκαν οικογένειες από την Καρθαγένη και άλλες πόλεις της βόρειας Αφρικής. Η αφθονία των πηγών, τα γόνιμα εδάφη, η εύκολη επικοινωνία με άλλες πόλεις οδήγησαν στην ταχεία ανάπτυξη της πόλης.[9] Κατά το 2ο και 3ο αιώνα επεκτάθηκε η πόλη σταδιακά. Στον 4ο αιώνα η πόλη αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο με τη δημιουργία χριστιανικής συνοικίας. Έχουν ανακαλυφθεί δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές, ένα μεγάλο βαπτιστήριο και η επισκοπική κατοικία. Υπήρχε έδρα επισκόπου στην Τζεμίλα ήδη από τον 3ο αιώνα μ.Χ. Το 256 ο επίσκοπος Πουντεντιανός συμμετείχε στη Σύνοδο της Κύπρου, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα της εγκυρότητας του βαπτίσματος των αιρετικών και σχισματικών. Μετά την αποκατάσταση των Δονατιστών από τον Ιουλιανό το 362, υπήρχαν δύο χριστιανικές κοινότητες στην πόλη με ξεχωριστό επίσκοπο η καθεμιά. Ο επίσκοπος Cresconius εκπροσώπησε την Καθολική εκκλησία στη σύνοδο της Καρθαγένης το 411. Ο Χριστιανισμός παρέμεινε στην περιοχή μέχρι την πρώιμη Βυζαντινή περίοδο. Είναι γνωστό ότι επίσκοποι της πόλης συμμετείχαν στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553.[5] Στον 4ο αιώνα δημιουργήθηκαν μεγάλες κατοικίες, που διέθεταν μωσαϊκά. Το 430-442 η πόλη καταλήφθηκε από τους Βανδάλους. Μετά επέστρεψε υπό τον έλεγχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.[10] Η πόλη παράκμασε μετά τον 5ο αιώνα. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη σταδιακά τον 5ο και 6ο αιώνα. Οι μουσουλμάνοι κυριάρχησαν στην περιοχή και μετονόμασαν την πόλη σε Djemila.[11]

Mνημεία Επεξεργασία

Στα αρχαιολογικά ευρήματα συγκαταλέγεται η Αγορά της δυναστείας των Σεβήρων στο νότιο άκρο της πόλης. Ένα αρχαίο Ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 3000 θεατών χτίστηκε βόρεια έξω από τα τείχη της πόλης, γιατί δεν επαρκούσε ο χώρος μέσα στα τείχη της πόλης. Κοντά στο θέατρο υπήρχε μια αψίδα θριάμβου, που τοποθετήθηκε μετά το 169 μ.Χ. Υπάρχουν επίσης η παλιά Αγορά, σιντριβάνια, το Καπιτώλιο, Ναοί εκ των οποίων ένας είναι αφιερωμένος πιθανόν στον Βάκχο, ένας στην οικογένεια των Σεβήρων (229 μ.Χ.)[12] και ένας άλλος στη θεά Αφροδίτη.[9] Στη χριστιανική συνοικία έχουν ανακαλυφθεί δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές (4ος αιώνας),[2] ένα μεγάλο βαπτιστήριο (τέλη 4ου- αρχές 5ου αιώνα),[13] λουτρά και η επισκοπική κατοικία.[3] Οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές διαθέτουν δάπεδο με μωσαϊκό. Στον cardo maximus (δρόμο βόρειου–νότιου προσανατολισμού) είχαν κατασκευαστεί μεγάλες κατοικίες με περιστύλια και δάπεδα με μωσαϊκά. Στη εποχή της δυναστείας των Σεβήρων δημιουργήθηκε μία μεγάλη πλατεία. Επί Καρακάλλα χτίστηκε μία αψίδα στο δρόμο, που οδηγούσε στην πόλη Σετίφ. Έχουν βρεθεί πολλά αγάλματα, ανάγλυφα και επιγραφές.[5]

Εικόνες Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Internet Archive (2011). World heritage sites : a complete guide to 911 UNESCO world heritage sites. Richmond Hill, Ont. : Firefly Books. ISBN 978-1-55407-827-1. 
  2. 2,0 2,1 Internet Archive (2006). 501 must-visit destinations. London : Bounty Books. ISBN 978-0-7537-1342-6. 
  3. 3,0 3,1 «Djémila - World Heritage Site - Pictures, Info and Travel Reports». www.worldheritagesite.org. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  4. 4,0 4,1 Centre, UNESCO World Heritage. «Djémila». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, CUICUL (Djemila) Algeria». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  6. Clayton, Peter A. (1986). Treasures of ancient Rome. London : Bison Books. ISBN 978-0-86124-242-9. 
  7. Owens, E. J. (1991). The city in the Greek and Roman world. London ; New York : Routledge. ISBN 978-0-415-01896-8. 
  8. Davidson, Basil (1991). Africa in history : themes and outlines. New York : Collier Books : Maxwell Macmillan International. ISBN 978-0-684-82667-7. 
  9. 9,0 9,1 Grimal, Pierre (1983). Roman Cities. Univ of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-08934-4. 
  10. Finney (2017). The Eerdmans Encyclopedia of Early Christian Art and Archaeology. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 978-0-8028-9016-0. 
  11. cie, G. Massiot &. «Roman ruins at Djemila: Triumphal arch, Djemila». curate.nd.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. Sear, Frank (1983). Roman architecture. Ithaca, N.Y. : Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-1591-3. 
  13. Cioffi, Paul L. (Ιούνιος 1983). «Djemila Baptistery Outer Ambulatory with Niches». repository.library.georgetown.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία