Ιταλική παρτίδα

Η Ιταλική παρτίδα είναι σκακιστικό άνοιγμα της κατηγορίας ανοιχτών ανοιγμάτων με βασικές κινήσεις, τις (σε αλγεβρική σκακιστική γραφή):

Ιταλική παρτίδα

α β γ δ ε ζ η θ 8 8 7 7 6 6 5 5 4 4 3 3 2 2 1 1 α β γ δ ε ζ η θ
Κινήσεις	1.ε4 ε5 2.Ιζ3 Ιγ6 3.Αγ4
ECO	C50–C59
Προέλευση	Χ/Γ 15ου ή 16ου αιώνα
Ονομασία	Ιταλία
Γονέας	Ανοικτή παρτίδα

1. ε4 ε5

2. Ιζ3 Ιγ6

3. Αγ4

Η παρτίδα αυτή είναι πολύ παλαιό σκακιστικό άνοιγμα με αναφορά της ακόμα και στα ιταλικά χειρόγραφα του 15ου αιώνα. Αργότερα, τον 18ο αιώνα γνώρισε μεγάλες δόξες, όμως στη συνέχεια απώλεσε την προτίμηση των μεγάλων παικτών που δεν τη χρησιμοποιούσαν με την ίδια συχνότητα στις παρτίδες τους. Στη σημερινή εποχή εμφανίζεται σπανιότατα στα διάφορα τουρνουά.

Στην Ιταλική Παρτίδα ο λευκός με την κίνηση Αγ4 σκοπεύει σε ολότελα διαφορετικά οφέλη από εκείνα της Ισπανικής παρτίδας. Ενώ στην Ισπανική Παρτίδα, με την κίνηση Αβ5 ο λευκός αρχίζει τη διαμάχη για την κατοχή και έλεγχο του κέντρου, στην Ιταλική Παρτίδα σκοπεύει άμεσα κατά του τετραγώνου ζ7, το οποίο τετράγωνο αποτελεί ένα από τα πιο ευάλωτα σημεία στην αμυντική διάταξη κάθε παίχτη, καθώς ο μόνος που μπορεί να το υπερασπιστεί στην αρχή του παιχνιδιού είναι ο ίδιος ο βασιλιάς. Με την κίνηση Αγ4 ο λευκός ελέγχει επίσης και το τετράγωνο δ5 στο κέντρο της σκακιέρας, προσθέτοντας ένα όπλο στη φαρέτρα του στην κρίσιμη μάχη κάθε σκακιστή για την κατοχή του κέντρου.

Προβληματισμοί

Η αδυναμία της Ιταλικής Παρτίδας έγκειται στο γεγονός ότι η κίνηση Αγ4 ελέγχει μεν το τετράγωνο δ5, όχι όμως αποτελεσματικά. Ο μαύρος, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με την κίνηση του την κατάλληλη στιγμή δ7-δ5, επιτυγχάνει τη διάσπαση του λευκού κέντρου (με ταυτόχρονη απειλή κατά του αξιωματικού στο γ4 και του πιονιού στο ε4).

Στο άνοιγμα αυτό διακλαδώνονται οι επόμενες βασικές συνέχειες (βαριάντες):

• η Βαριάντα Γκρέκο, με δυνατότητα καλύτερου παιχνιδιού για τα λευκά
• η Βαριάντα Μέλλερ, που συνήθως οδηγεί σε ισοπαλία με την προϋπόθεση ο μαύρος να κάνει τις ορθολογικές αμυντικές κινήσεις
• η Βαριάντα Μίζες, με πολύ μεγάλη την πιθανότητα ρεμί (ισοπαλίας) λόγω των ανόμοιων αξιωματικών
• η Βαριάντα Μότσκο, με τα μαύρα να στέκονται καλά στην σκακιέρα

Τζουόκο πιάνο

Μετά και από την κίνηση 3...Αγ5, που χαρακτηρίζει τη βαριάντα "Τζουόκο πιάνο" (ήρεμη παρτίδα), ο λευκός έχει πολλές συνέχειες, με τις βασικές να είναι 4.γ3 ή και 4.δ3. Η κίνηση 4.0-0 (μικρό ροκέ) συνήθως οδηγεί με διαφορετική σειρά των κινήσεων, σε μια από τις άλλες βαριάντες ή επιτρέπει στα μαύρα να ισορροπήσουν γρηγορότερα το παιχνίδι.

Τζουόκο πιανίσιμο

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Η εικόνα στη σκακιέρα μετά από 9...α6

Η κίνηση 4.δ3 χαρακτηρίζει τη βαριάντα "Τζουόκο πιανίσιμο" (ηρεμότερη παρτίδα). Η συνολική εικόνα του ανοίγματος είναι ως εξής σε αυτή την περίπτωση:

1. ε4 ε5

2. Ιζ3 Ιγ6

3. Αγ4 Αγ5

4. δ3 δ6

5. Ιγ3 Ιζ6

6. Αη5 θ6

7. Α:ζ6 Β:ζ6

8. Ιδ5 Βδ8

9. γ3 α6

Οι θέσεις είναι ισόπαλες με τον λευκό να έχει περισσότερο έδαφος, τον μαύρο όμως να διατηρεί τους δύο αξιωματικούς.

Βαριάντα Γκρέκο

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Η εικόνα στη σκακιέρα μετά από 6...Αβ4+

Η κίνηση 4.γ3 χαρακτηρίζει τη "Βαριάντα Γκρέκο" που πήρε το όνομά της από τον Ιταλό σκακιστή Τζοακίνο Γκρέκο. Η συνολική εικόνα του ανοίγματος είναι ως εξής σε αυτή την περίπτωση:

1. ε4 ε5

2. Ιζ3 Ιγ6

3. Αγ4 Αγ5

4. γ3 Ιζ6!

5. δ4 ε:δ4

6. γ:δ4 Αβ4+

Πηγές

• Τριαντάφυλλου Σιαπέρα, Το Σκάκι-Πλήρης Ανάπτυξις της Θεωρίας και η Πρακτική της Εφαρμογή, Τόμος 1, εκδόσεις Αποσπερίτης, Αθήνα, σελ. 234-237, (πρώτη έκδοση του βιβλίου: 1967)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Αγγλόφωνα βικιβιβλία: Chess_Opening_Theory: Italian Game