Τζούλι Χάγκεν-Σβαρτς
Η Τζούλι Βιλελμίνε Χάγκεν-Σβαρτς (γερμανικά: Julie Wilhelmine Hagen-Schwarz,15/ 27 Οκτωβρίου 1824 - 7/ 20 Οκτωβρίου 1902[1]) ήταν Γερμανίδα ζωγράφος που έγινε γνωστή κυρίως για τις προσωπογραφίες της. Υπήρξε μια από τις πρώτες γυναίκες καλλιτέχνιδες της Ρωσικής Αυτοκρατορίας που έγιναν δεκτές ως ακαδημαϊκοί.
| Τζούλι Χάγκεν-Σβαρτς | |
|---|---|
,_Julie_Wilhelmine_Hagen-Schwarz,_TKM_TR_5023_M_829.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Julie Wilhelmine Emilie Hagen-Schwarz (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 15/27 Οκτωβρίου 1824 |
| Θάνατος | 7/20 Οκτωβρίου 1902 |
| Χώρα πολιτογράφησης | ρωσική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Τάρτου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λούντβιχ Σβαρτς |
| Τέκνα | Eduard Emil August Schwarz |
| Γονείς | Άουγκουστ Ματίας Χάγκεν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Τζούλι Βιλελμίνε Χάγκεν-Σβαρτς γεννήθηκε το 1824 στο νησί Πράνγκλι που βρίσκεται στον Φινλανδικο κόλπο, σε μικρή απόσταση από τις εσθονικές ακτές και το οποίο τότε αποτελούσε τμήμα της τσαρικής Ρωσίας. Ήταν κόρη του επίσης ζωγράφου Άουγκουστ Ματίας Χάγκεν[1] και ανήκε στη γερμανική μειονότητα της Βαλτικής[2][3]. Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον πατέρα της και το 1846 μετέβη για περαιτέρω σπουδές στη Γερμανία, πρώτα στη Λειψία όπου υπήρξε μαθήτρια του Φρίντριχ Γκόνε και έπειτα - το 1848 - στο Μόναχο υπό τους Γιόχαν Μόριτζ Ρούγκεντας και Γιόζεφ Μπέρνχαρντ. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές της στη Ρώμη υπό τον Α. Χ. Ρίεντελ ως υπότροφος της Ακαδημίας Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης[1] και το 1858 συνέθεσε μαζί με τη Ναταλία Μακούκχινα το δίδυμο των πρώτων γυναικών που έγιναν δεκτές ως μέλη της Ακαδημίας Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης[4].
Πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στη Δυτική Ευρώπη, ενώ μέχρι το τέλος της ζωής της ζούσε στο Τάρτου[3], όπου απεβίωσε[1] στις 7/20 Οκτωβρίου του 1902. Ήταν παντρεμένη από το 1854 με τον αστρονόμο Λούντβιχ Σβαρτς[1], τον οποίο συνόδευσε στις εξερευνήσεις του στη Σιβηρία[5].
Αποτίμηση Επεξεργασία
Ασχολήθηκε κυρίως με την προσωπογραφία και το έργο της είχε ιδιαίτερη απήχηση στην υψηλή κοινωνία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Χαρακτηρίζεται ως σχετικά συντηρητική στις δημουργίες της, ενώ υπολογίζεται πως μεταξύ των ετών 1872 και 1898 φιλοτέχνησε περισσότερα από 500 πορτραίτα, από τα οποία όμως έχουν διασωθεί ελάχιστα[6]. Παράλληλα ζωγράφισε εικονοστάσια, τοπιογραφίες και απεικονίσεις νεκρής φύσης.
Η Χάγκεν-Σβαρτς τιμάται στη σημερινή Εσθονία ως η πρώτη, χρονικά, Εσθονή καλλιτέχνιδα, ενώ το 1988 πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Τέχνης του Τάρτου η πρώτη αναδρομική έκθεση έργων της[3].
Πίνακες Επεξεργασία
-
Ιταλίδα κόρη καθοδόν για τη Ρώμη (ελαιογραφία, 30 x 50 εκ., περ. 1850). -
Πορτραίτο νεαρής κοπέλας (πριν το 1880). -
Πορτραίτο του Λούντβιχ Σβαρτς (1870). -
Βραχώδες τοπίο (ελαιογραφία, 35 x 52 εκ., περ. 1870 - 1880).
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ulrich Thieme, Fred. C. Willis (επιμ.), Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker, E. A. Seemann, Leipzig 1922, τόμος 15, σελ. 465.
- ↑ A. Aarna, Eesti nõukogude entsüklopeedia, τόμος 2, Valgus 1970, σελ. 492.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Julie Hagen-Schwarz. The First Estonian Female Artist». tartmus.ee. Tartu Art Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2018.
- ↑ Wendy Rosslyn,Alessandra Tosi, Women in Nineteenth-Century Russia. Lives and Culture[νεκρός σύνδεσμος], Open Book Publishers, 2012, σελ. 104.
- ↑ Baltische Maler und Bildhauer des XIX. Jahrhunderts. Biographische Skizzen mit den Bildnissen der Knstler und Reproductionen nach ihren Werken, Graphischen Kunstanstalten v. A. Grosset, 1902, σελ. 104 -105.
- ↑ Rosslyn, Tosi, 2012, σελ. 104 - 105.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Baltische Maler und Bildhauer des XIX. Jahrhunderts. Biographische Skizzen mit den Bildnissen der Knstler und Reproductionen nach ihren Werken, Graphischen Kunstanstalten v. A. Grosset, 1902.
- A. Aarna, Eesti nõukogude entsüklopeedia, τόμος 2, Valgus 1970.
- Ulrich Thieme, Fred. C. Willis (επιμ.), Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker, E. A. Seemann, τόμος 15, Leipzig 1922.
- Wendy Rosslyn, Alessandra Tosi, Women in Nineteenth-Century Russia. Lives and Culture, Open Book Publishers, 2012.