Βικιπαίδεια

Τζόναθαν Μίλλερ

Ο Τζόναθαν Πέκαμ Μίλερ - (Jonathan Peckham Miller) (1797 – 1847) υπήρξε Αμερικανός φιλέλληνας στρατιωτικός που υπηρέτησε ως Συνταγματάρχης στον πρώιμο ελληνικό στρατό, ήταν πολιτικός των Η.Π.Α, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των έγχρωμων και των γυναικών. Διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη συμβολή του στη λειτουργία του υπόγειου σιδηρόδρομου βοηθώντας με αυτό τον τρόπο να σωθούν δεκάδες ζωές έγχρωμων σκλάβων. [1]

Jonathan Miller
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jonathan Peckham Miller (Αγγλικά)
Γέννηση1797
Randolph
Θάνατος1847
Μονπελιέ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Βερμόντ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΤέκναΛουκάς Μ. Μίλλερ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βερμόντ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα


Ο Μίλερ γεννήθηκε στο Ράντολφ του Βερμόντ το 1797 και έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812 . Εντάχθηκε στον στρατό των ΗΠΑ το 1817 και παρακολούθησε το κολέγιο στο Μπέρλινγκτον . Ο Ελληνικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε το 1821 και ο Μίλερ απάντησε στις εκκλήσεις για βοήθεια ερχόμενος στην Ελλάδα το 1824. Η πίστη του στο σκοπό της ανεξαρτησίας της Ελλάδας, εξακολούθησε να υπάρχει και μετά την επιστροφή του στην Αμερική, αφού συγκέντρωσε χιλιάδες δολάρια και προμήθειες βοήθειας. [2] Ο Μίλερ επέστρεψε στο Βερμόντ το 1827. [3], έχοντας μαζί του, τον Λουκά Μιλτιάδη (Lucas Miltiades Miller), έναν τετράχρονο Έλληνα πρόσφυγα, τον οποίο υιοθέτησε. [4] Ο Μίλερ παντρεύτηκε τη Σάρα Αρμς στις 26 Ιουνίου 1828 και μαζί της ξεκίνησε να βοηθάει στη διαφυγή των έγχρωμων σκλάβων από τις πολιτείες του Νότου όπου δραπέτευαν μέσω του «Υπόγειου Σιδηροδρόμου». Οι Μίλερ βοήθησαν οικονομικά τον σιδηρόδρομο και μετέφεραν τους δραπέτες χρησιμοποιώντας βαγονάκια. [5]

Το 1831 έθεσε υποψηφιότητα και για το νομοθετικό σώμα του Βερμόντ [6] και όταν εκλέχθηκε, ζήτησε με ψήφισμά του, την καταπολέμηση της δουλείας. [7] [8]

Το Βερμόντ εκείνη την εποχή ήταν η πιο προοδευτική πολιτεία των Η.Π.Α., σε θέματα που σχετίζονταν με τη δουλεία. Μάλιστα, το 1840 η Πολιτεία προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση που έδινε το δικαίωμα σε δίκη από ενόρκους, για τους σκλάβους που είχαν διαφύγει και καταζητούνταν. Αν και αυτός ο νόμος δεν επικυρώθηκε από το Ανώτατο ομοσπονδιακό Δικαστήριο, η Πολιτεία του Βερμόντ συνέχιζε να υπερασπίζεται την πολιτική της κατάργησης της δουλείας. [9]

Ο Μίλερ στάλθηκε στην Αγγλία προκειμένου να παρευρεθεί στο Παγκόσμιο Συνέδριο κατά της Δουλείας που έλαβε χώρα στο Λονδίνο, τον Ιούνιο του 1840. [10] Η διαμάχη που ξέσπασε στους κόλπους του Συνεδρίου, με την απαγόρευση συμμετοχής γυναικών στις εργασίες του, ανάγκασε τον Μίλερ, να δηλώσει την υποστήριξή του για την αναγνώριση των γυναικών ως μέλη με πλήρη δικαιώματα και να ζητήσει να τους επιτραπεί η είσοδος. Χαρακτηριστικά, δήλωσε «οι γυναίκες ήταν μεταξύ των αρχέγονων υπερμάχων μας για την κατάργηση της δουλείας», καθώς είχαν «καθιερώσει ένα πρότυπο ελευθερίας» που ακολουθούσαν οι σύζυγοί τους. [11] Ο Μίλερ είχε μιλήσει με τόλμη, αλλά οι μετριοπαθείς δεν πείστηκαν και παρόλο που επετράπη στις γυναίκες να εισέλθουν στο συνέδριο, έπρεπε να καθίσουν χωριστά και δεν τους επιτρεπόταν να μιλήσουν. Ο Μίλερ πήρε τη θέση που του είχε ανατεθεί στη συνέλευση [12] ενώ ένας άλλος Αμερικανός εκπρόσωπος Γουίλιαμ Άνταμ αποφάσισε να καθίσει με τις γυναίκες. [13]

Υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών είχε τοποθετηθεί εξάλλου και στην ανάλογη συζήτηση που είχε διεξαχθεί στην Αμερικανική Εταιρεία κατά της Δουλείας, και κατέληξε στην αναγνώριση και θεσμοθέτηση της συμμετοχής των γυναικών στο κίνημα. [14]


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ https://www.huffingtonpost.gr/entry/jonathan-peckham-miller-amerikanos-filellenas-sentaymatarches-ston-elleniko-strato-anthropistes-politikos_gr_5f40ef76c5b697824f990ab9
  2. ↑ Michelle Arnosky Sherburne (2013). Abolition and the Underground Railroad in Vermont. The History Press. σελ. 93. ISBN 978-1-62619-038-2. 
  3. ↑ Jonathan P.Miller, Appletons Encyclopedia, Retrieved 4 August 2015
  4. ↑ "Daniel Pierce Thompson" History of the Town of Montpelier From the Time it was First Chartered in 1781 to the Year 1860 Montpelier: E.P. Walton, Printer 1860: p. 258
  5. ↑ Mary Ellen Snodgrass (26 Μαρτίου 2015). The Underground Railroad: An Encyclopedia of People, Places, and Operations: An Encyclopedia of People, Places, and Operations. Taylor & Francis. σελ. 1206. ISBN 978-1-317-45415-1. 
  6. ↑ Journal of the General Assembly of Vermont. Montpelier, Vermont, October 18, 1830, pg. 3, 5
  7. ↑ Michelle Arnosky Sherburne (2013). Abolition and the Underground Railroad in Vermont. The History Press. σελ. 93. ISBN 978-1-62619-038-2. 
  8. ↑ Abolition and the Underground Railroad in Vermont. The History Press. p. 93. ISBN 978-1-62619-038-2.
  9. ↑ Paul Finkelman (6 Απριλίου 2006). Encyclopedia of African American History, 1619–1895: From the Colonial Period to the Age of Frederick Douglass. Oxford University Press. σελ. 2. ISBN 978-0-19-516777-1. 
  10. ↑ Delegate list, World Anti-Slavery Convention, Retrieved 3 August 2015
  11. ↑ Blackwell, Marilyn S.. «'Women were among our primeval abolitionists': Women and Organized Antislavery in Vermont, 1834–1848». Vermont Historical Society. ISSN 0042-4161. https://vermonthistory.org/journal/82/VHS8201WomenWereAmong.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 August 2015. 
  12. ↑ Blackwell, Marilyn S.. «'Women were among our primeval abolitionists': Women and Organized Antislavery in Vermont, 1834–1848». Vermont Historical Society. ISSN 0042-4161. https://vermonthistory.org/journal/82/VHS8201WomenWereAmong.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 August 2015. 
  13. ↑ Hill, Andrew. «William Adam:A noble Specimen» (PDF). Canadian UU History Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  14. ↑ Michelle Arnosky Sherburne (2013). Abolition and the Underground Railroad in Vermont. The History Press. σελ. 93. ISBN 978-1-62619-038-2. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζόναθαν_Μίλλερ&oldid=9469729"