Τοπική Κοινότητα Δολιανών Αρκαδίας
Η Τοπική Κοινότητα Δολιανών Αρκαδίας αποτελεί τοπική κοινότητα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας στην Αρκαδία.
Πληροφορίες και ιστορικό
ΕπεξεργασίαΛόγω των ιδιαίτερων γεωγραφικών και κλιματικών συνθηκών, αλλά και της ποιμενικής ιστορίας της, η Κυνουρία έχει κατά παράδοση πολυάριθμους διπλούς οικισμούς. Έτσι λοιπόν και στα Δολιανά, πολλοί κάτοικοι είχαν σπίτια σε δύο χωριά, ένα για το καλοκαίρι στα βουνά και ένα για το χειμώνα στα πεδινά.[1] Με την πάροδο των ετών, οι ορεινοί οικισμοί άρχισαν να εγκαταλείπονται κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, ενώ κάποιοι εγκαταλείφθηκαν ακόμα και οριστικά.
Οι κάτοικοι των Δολιανών ζούσαν στα Άνω Δολιανά και κάποιοι στον οικισμό Κούβλη, μέχρι τη συγκομιδή καστάνου που ολοκληρωνόταν στις αρχές Νοεμβρίου και στη συνέχεια μετακόμιζαν με την εικόνα του προστάτη Αγίου Γεωργίου για τον χειμώνα στα Κάτω Δολιανά και στους μικρότερους γύρω οικισμούς, για να επιστρέψουν πάλι στον ορεινό οικισμό την άνοιξη και συγκεκριμένα κοντά στην ημέρα του Αγίου Γεωργίου.[2] Η πρακτική αυτή εγκαταλείφθηκε σταδιακά, με τους περισσότερους κατοίκους της κοινότητας να ζουν πλέον στα Κάτω Δολιανά όλο το χρόνο και να επισκέπτονται τον ορεινό οικισμό μόνο για λίγες ημέρες το χρόνο, ειδικά -και κατά παράδοση- κατά τις ημέρες της γιορτής της Παναγίας τον δεκαπενταύγουστο.[3][4] Ένας μικρός αριθμός κατοίκων, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, διαμένει στον ορεινό οικισμό για μεγαλύτερο διάστημα, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η κοινότητα έχει συνολική έκταση 60,091 τ.χμ., μέση πυκνότητα πληθυσμού 17,59 κατοίκους ανά τ.χμ. και μέσο σταθμικό υψόμετρο 234 μέτρα.[5]
Πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΣτην απογραφή, καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 1940 ξεχωριστοί αριθμοί πληθυσμού για τα δύο κεφαλοχώρια και τους γύρω οικισμούς. Η απογραφή του 1940 πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου, όταν οι οικιστές ακόμα βρίσκονταν στον ορεινό οικισμό, ενώ του 1951 πραγματοποιήθηκε στις 7 Απριλίου και του 1971 στις 14 Μαρτίου, όταν οι κάτοικοι βρίσκονταν στον πεδινό. Κατά τη διάρκεια εκείνων των δεκαετιών όμως συντελέστηκε παράλληλα και η αλλαγή χρήσης των οικισμών ως προς το ποιος είναι ο βασικός. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη αντιστροφή πληθυσμών στις απογραφές από το 1951 και έπειτα.
Έτος | 1828 | 1829 | 1834 | 1848 | 1851 | 1856 | 1861 | 1870 | 1879 | 1889 | 1896 | 1907 | 1920 | 1928 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
160 οικογένειες | 676 | 893 (186 οικογένειες) | 1305 | 1373 | 1421 | 1336 | 1323 | 1682 | 1577 | 1649 | 1627 | 1849 | 1672 |
Οικισμός | Κωδικός απογραφής | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Άνω Δολιανά | 4002000701 | 1594 | 66 | 12 | 6 | 19 | 69 | 80 | 90 | 62 |
Δραγούμι | 4002000702 | 29 | 15 | 8 | 8 | |||||
Καμινάρι | 4002000703 | - | 122 | 105 | 28 | - | 2 | 0 | 0 | 0 |
Κάτω Δολιανά | 4002000704 | 82 | 1246 | 1081 | 1099 | 1075 | 933 | 780 | 595 | 503 |
Κούβλης | 4002000705 | 27 | 26 | 59 | 84 | 57 | 57 | 52 | ||
Προσήλια | 4002000706 | 4 | 216 | 208 | 192 | 143 | 145 | 144 | 88 | 89 |
Ρουναίικα | 4002000707 | 64 | 53 | 42 | 21 | 21 | 8 | 9 | ||
Σύνολο | 40020007 | 1680 | 1650 | 1497 | 1404 | 1338 | 1283 | 1097 | 846 | 723 |
Διοικητικές μεταβολές
ΕπεξεργασίαΟι διοικητικές μεταβολές που έχουν λάβει χώρα από το 1835 κι έπειτα, έχουν ως εξής:[6][7]
Δήμος Δολιανών
ΕπεξεργασίαΦΕΚ 16Α - 24/05/1835
Επεξεργασία- Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Δολιανά.
ΦΕΚ 5Α - 08/03/1841
Επεξεργασία- Ο οικισμός Βέρβαινα αποσπάται από το δήμο Βερβαίνων και προσαρτάται στο δήμο.
- Ο οικισμός Κούτρουφα αποσπάται από το δήμο Βερβαίνων και προσαρτάται στο δήμο.
- Ο οικισμός Πηγαδάκι αποσπάται από το δήμο Βερβαίνων και προσαρτάται στο δήμο.
- Ο οικισμός Μαυρίκι αποσπάται από το δήμο Βερβαίνων και προσαρτάται στο δήμο.
ΦΕΚ 34Α - 01/12/1844
Επεξεργασία- Ο οικισμός Βέρβαινα αποσπάται από το δήμο και ορίζεται έδρα του δήμου Βερβαίνων.
- Ο οικισμός Κούτρουφα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Βερβαίνων.
- Ο οικισμός Πηγαδάκι αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Βερβαίνων.
- Ανακαλείται η αναγνώριση του δήμου Βερβαίνων στο δήμο.
ΦΕΚ 252Α - 24/08/1912
Επεξεργασία- Ο οικισμός Δολιανά αποσπάται από το δήμο και ορίζεται έδρα της κοινότητας Δολιανών.
- Ο δήμος καταργείται.
Κοινότητα Δολιανών
ΕπεξεργασίαΤοπική Κοινότητα Δολιανών Αρκαδίας | |
Τοπική Κοινότητα | |
Χώρα | Ελλάδα |
Έδρα | Άνω Δολιανά |
Οικισμοί | 7 |
Ίδρυση | 24 Αυγούστου 1912 (ως Κοινότητα) |
Διοίκηση | |
Διοικητική υπαγωγή | |
• Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
• Δημοτική Ενότητα | Βόρειας Κυνουρίας |
Διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Αρκαδίας |
ΦΕΚ 252Α - 24/08/1912
Επεξεργασία- Σύσταση της κοινότητας με την απόσπαση του οικισμού Δολιανά από το δήμο Δολιανών και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας.
16/10/1940
- H έδρα της κοινότητας μεταφέρεται από τον οικισμό Δολιανά στον οικισμό Άνω Δολιανά.
- Ο οικισμός Δολιανά της κοινότητας καταργείται.
- Αναγνώριση του οικισμού Άνω Δολιανά και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
- Αναγνώριση του οικισμού Κάτω Δολιανά και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
- Αναγνώριση του οικισμού Καμινάριον και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
- Αναγνώριση του οικισμού Αρτσίνα και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
ΦΕΚ 54Α - 05/03/1955
Επεξεργασία- Ο οικισμός Αρτσίνα της κοινότητας μετονομάζεται σε Προσήλια.
19/03/1961
- Αναγνώριση του οικισμού Ρουναίικα και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
- Αναγνώριση του οικισμού Κούβλης και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
17/03/1991
- Αναγνώριση του οικισμού Δραγούμι και προσάρτησή του στην κοινότητα Δολιανών.
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997
Επεξεργασία- Ο οικισμός Δραγούμι αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Κάτω Δολιανά αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Ρουναίικα αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Άνω Δολιανά αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Προσήλια αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Κούβλης αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Ο οικισμός Καμινάριον αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
- Η κοινότητα καταργείται.
Διατελέσαντες πρόεδροι της κοινότητας Δολιανών
ΕπεξεργασίαΜεταπολιτευτικά
Επεξεργασία- 1975-1978 Ιωάννης Μητρομάρας†
- 1978-1982 Γεώργιος Κωλέττης†
- 1982-1994 Γεώργιος Λαλιώτης† (19;;-26/9/1995)[8]
- 1995-1996 Αγγελής Αγγελίδης† (1944-5/3/2024)
- 1996-1998 Παναγιώτης Μπουζιόπουλος† (;-2023)
- 1998-2006 Σταύρος Δεληγιάννης
- 2006-2010 Ιωάννης Σπανός† (1969-2015)
- 2011-2014 Ιωάννης Κοντογιαννόπουλος
- 2014-2019 Δημήτριος Καζάς
- 2019-2023 Δημήτριος Μεγκλής
- 2024-σήμερα Στυλιανός Ανδριανίδης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Παναγιώτης Β. Φάκλαρης: Αρχαία Κυνουρία. Ανθρώπινη, δραστηριότητα και περιβάλλον. Δημοσιεύματα του Αρχαιολογικού Δελτίου. Τεύχος 43, Αθήνα 1990, ISBN 960-214-105-0, σελ. 222–225.
- ↑ «Δολιανά». Κεντρικός Πατριωτικός Σύλλογος, Δολιανά Κυνουρίας. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Κάτω Δολιανά». Οδηγός Περιφέρειας Πελοποννήσου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Άνω Δολιανά». Οδηγός Περιφέρειας Πελοποννήσου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Ελληνική Στατιστική Αρχή - Απογραφή Πληθυσμού-Kατοικιών 2011 - Μ24. Μόνιμος πληθυσμός, επιφάνεια και πυκνότητα του πληθυσμού, με διάκριση σε αστικές και αγροτικές περιοχές καθώς, και σε πεδινές, ημιορεινές και ορεινές περιοχές. Μέσος σταθμικός των υψομέτρων.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ - Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α. - Νομός Αρκαδίας - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ - Δ. Δολιανών (Αρκαδίας)». ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2024.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ - Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α. - Νομός Αρκαδίας - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ - Δολιανά (Αρκαδίας)». ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2024.
- ↑ εφ. Η Καθημερινή, Ψήφισμα Κοινοτικού Συμβουλίου για το θάνατο του Γιώργου Λαλιώτη, 27 Σεπτεμβρίου 1995, δημοσίευση στις 29 Σεπτεμβρίου 1995, σελ. 14.