Βικιπαίδεια

Τουρκική κατοχή της βόρειας Συρίας

Από τον Αύγουστο του 2016 οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο σύμμαχός τους ο Συριακός Εθνικός Στρατός έχουν καταλάβει [1][2] περιοχές της βόρειας Συρίας, κατά τη διάρκεια του Συριακού εμφυλίου πολέμου.

Οι περιοχές της Συρίας που ελέγχονται από τους Τούρκους περιλαμβάνουν μια περιοχή 8.835 τετραγωνικών χιλιομέτρων που περιλαμβάνει περισσότερους από 1000 οικισμούς, συμπεριλαμβανομένων πόλεων όπως τις Αφρίν, αλ Μπαμπ, Αζάζ, Ράκα, Ταλ Αμπυάντ και Ρας αλ-Αυν. Η πλειονότητα αυτών των οικισμών είχε καταληφθεί από το ΙΣΙΣ και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, οι οποίες και οι δύο έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές οργανώσεις από την τουρκική κυβέρνηση, αν και ορισμένες πόλεις, συμπεριλαμβανομένου του Αζάζ, ήταν υπό τον έλεγχο της συριακής αντιπολίτευσης πριν από την τουρκική επέμβαση. Η συριακή προσωρινή κυβέρνηση μετακόμισε στα εδάφη που ελέγχονται από την Τουρκία και άρχισε να επεκτείνει την μερική εξουσίας της εκεί, συμπεριλαμβανομένης της παροχής εγγράφων σε Σύρους πολίτες. Αυτές οι περιοχές αναφέρονται ως "ασφαλείς ζώνες" από τις τουρκικές αρχές.[3] Η κατοχή έχει οδηγήσει σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ορισμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εθνοκάθαρσης.[4][5][6][7]

Ιστορικό Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Τουρκική εμπλοκή στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας

Οι προτάσεις της Τουρκίας για την «Ασφαλή Ζώνη» Επεξεργασία

 
Η κατάσταση το 2014. Η Τουρκία πρότεινε τη δημιουργία μιας ασφαλούς ζώνης στη Συρία μεταξύ Κομπάνι (ροζ) και Αφρίν (γαλάζιο) για αρκετά χρόνια.

Η Τουρκία και η συριακή αντιπολίτευση πρότειναν μια ζώνη ασφαλείας που περιλαμβάνει ορισμένες περιοχές της βόρειας Συρίας, ωστόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα άλλα δυτικά κράτη δεν ήταν πρόθυμα να αποδεχθούν αυτά τα σχέδια.[8][9] Μετά τις σημαντικές προόδους εδαφικής επέκτασης του ΙΣΙΣ στο Ιράκ, η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες διαπραγματεύτηκαν μια «ασφαλή ζώνη», ενώ οι ΗΠΑ αποδέχθηκαν τη «ζώνη χωρίς ΙΣΙΣ», οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ήταν απρόθυμοι να δεχτούν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.[10][11]

Ευρωπαϊκές θέσεις Επεξεργασία

Μετά τις επιθέσεις του ΙΣΙΣ στη Συρία, δεκάδες χιλιάδες μη Σουνίτες, Χριστιανοί και Γιαζίντι κατέφυγαν στην Τουρκία. Στις αρχές του 2015, πρόσφυγες άρχισαν να διασχίζουν τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, διαφεύγοντας σε ευρωπαϊκές χώρες σε τεράστιους αριθμούς. Η τεράστια προσφυγική ροή είχε ως αποτέλεσμα να επανεξεταστεί η δημιουργία μιας ασφαλούς ζώνης για τους αμάχους στη Συρία.[12]Τον Φεβρουάριο του 2016, η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε: «Στην τρέχουσα κατάσταση θα ήταν χρήσιμο εάν υπήρχε μια τέτοια περιοχή όπου κανένα από τα μέρη δεν επιτρέπεται να εξαπολύει αεροπορικές επιθέσεις – δηλαδή, ένα είδος ζώνης απαγόρευσης πτήσεων».[13]

Στις 14 Οκτωβρίου 2019, ο Ισπανός Υπουργός Εξωτερικών Ζοζέπ Μπορέλ (Ύπατος Εκπρόσωπος Εξωτερικών Υποθέσεων και Πολιτικής Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) σε συνέντευξή του δήλωσε ότι τα 28 ευρωπαϊκά κράτη μέλη «αποφάσισαν ομόφωνα να καταδικάσουν...με έντονο τρόπο αυτό που τελικά αποδείχθηκε ότι είναι στρατιωτική επίθεση».[14] Συμφωνώντας επίσης να περιοριστούν οι εξαγωγές όπλων λόγω της επίθεσής της στη βόρεια Συρία, την οποία η Τουρκία απέρριψε πλήρως και καταδίκασε τις αποφάσεις που έλαβε η ΕΕ σχετικά με το θέμα.[15]

Διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Τουρκίας Επεξεργασία

 
Τούρκοι στρατιώτες και μαχητές του Εθνικού Στρατού της Συρίας στο κτίριο στο Αφρίν που φιλοξένησε την κυβέρνηση της περιοχής του Αφρίν, 18 Μαρτίου 2018

Η δημιουργία της ασφαλούς ζώνης απέτυχε στις αρχές του 2016 λόγω διαφωνιών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των τουρκικών κυβερνήσεων, κυρίως ως προς το ποιος παράγοντας (ΙΣΙΣ ή Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις) πρέπει να εξουδετερωθεί πρώτος. Ενώ η Τουρκία ήθελε η συριακή κυβέρνηση να ανατραπεί το συντομότερο δυνατό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν προτεραιότητα στον πόλεμο κατά του ΙΣΙΣ. Οι ΗΠΑ φοβήθηκαν επίσης ότι η συριακή Πολεμική Αεροπορία θα βομβάρδιζε την περιοχή, γεγονός που θα καθιστούσε ανέφικτη την ιδέα μιας ασφαλούς ζώνης. Η κυβέρνηση απέρριψε την ασφαλή ζώνη επειδή ήταν ένα ασφαλές καταφύγιο τόσο για τους αμάχους όσο και για τους αντάρτες.[εκκρεμεί παραπομπή]

Στις 7 Οκτωβρίου 2019, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ διέταξε την απόσυρση των αμερικανικών στρατιωτικών στρατευμάτων που σταθμεύαν στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Ωστόσο αυτή η κίνηση αποδοκιμάστηκε από το Πενταγώνο και την υπηρεσία πληροφοριών των ΗΠΑ.[16][17] Ο πρόεδρος των ΗΠΑ διέταξε την απόσυρση των στρατιωτικών στρατευμάτων με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία δεν θα εισβάλει στην περιοχή που κατέχεται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις.[16] Ωστόσο η Τουρκία επιτέθηκε στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις εντός δύο ημερών από την αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή.[18]

Τρίτη επίθεση Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Τουρκική επίθεση στη βορειοανατολική Συρία 2019

Στις 30 Μαρτίου 2018, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία είχε ξεκινήσει προετοιμασίες για να εκκαθαρίσει τις περιοχές, Αΐν αλ Άραμπ, Ρας αλ-Αΐν, Τελλ Αμπΐαντ και Αλ-Χασάκα της βόρειας Συρίας από μαχητές (αναφερόμενος στις κυρίως Κουρδικές δυνάμεις του YPG) μέχρι τα σύνορα του Ιράκ, προσθέτοντας ότι θα εκκαθαρίσει επίσης μαχητές από το Ιράκ (αυτή τη φορά αναφέρονταν στην κουρδική ένοπλη οργάνωση PKK).[19]

Στις 14 Οκτωβρίου 2019, μετά την επίθεση της Τουρκίας, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε μια ανακοίνωση τύπου καταδικάζοντας τη στρατιωτική δράση της Τουρκίας και κάλεσε την Τουρκία να σταματήσει τη «μονομερή» στρατιωτική της δράση στη βορειοανατολική Συρία. Υπενθύμισε και πάλι προηγούμενες δηλώσεις των κρατών μελών να σταματήσουν τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία και επίσης υπενθύμισε ότι δεν θα παράσχει "σταθεροποίηση ή αναπτυξιακή βοήθεια όπου τα δικαιώματα των τοπικών πληθυσμών αγνοούνται ή παραβιάζονται".[20][21]

Εθνοκάθαρση και απαγωγή γυναικών Επεξεργασία

Όταν οι δυνάμεις υπό την ηγεσία της Τουρκίας κατέλαβαν την Περιφέρεια Αφρίν στις αρχές του 2018, άρχισαν να εφαρμόζουν μια πολιτική επανεγκατάστασης μεταφέροντας κυρίως Άραβες μαχητές τους[22] και πρόσφυγες από τη νότια Συρία[23] στα άδεια σπίτια που ανήκαν στους εκτοπισμένους ντόπιους.[24] Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες, οι περισσότεροι Κούρδοι ή Γιαζίντι, συχνά εμποδίζονταν να επιστρέψουν στο Αφρίν.[22][23] Αν και ορισμένες κουρδικές πολιτοφυλακές του Συριακού Εθνικού Στρατού και τα πολιτικά συμβούλια που υποστηρίζονται από την Τουρκία αντιτάχθηκαν σε αυτές τις πολιτικές επανεγκατάστασης, οι περισσότερες μονάδες του Εθνικού Στρατού τις υποστήριξαν πλήρως.[23] Πρόσφυγες από την Ανατολική Γούτα της Δαμασκού, ανέφεραν ότι ήταν μέρος «μιας οργανωμένης δημογραφικής αλλαγής» που λέγεται ότι θα αντικαταστήσει τον κουρδικό πληθυσμό του Αφρίν με την αραβική πλειοψηφία.[22] Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν την περιοχή Αφρίν κατά τη διάρκεια της τουρκικής επέμβασης μέχρι τον Μάρτιο του 2018,[25] ενώ 458.000 εκτοπισμένοι από άλλες περιοχές της Συρίας εγκαταστάθηκαν στο Αφρίν μετά την τουρκική επέμβαση.[26]

Αναφέρθηκε ότι οι Γιαζίντι και άλλες Κούρδες γυναίκες και κορίτσια απήχθησαν από τον Συριακό Εθνικό Στρατό από την έναρξη της κατοχής του Αφρίν στις αρχές του 2018, είτε για απόσπαση χρημάτων, για βιασμό, ή και εξαναγκασμό γάμου, είτε λόγω υποτιθέμενων δεσμών με το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης.[27][28] Υποστηρίχτηκε ότι πολλοί από αυτούς σκοτώθηκαν αργότερα. [29][30]Αυτή η δραστηριότητα έχει ερμηνευθεί ως μέρος μιας ισλαμιστικής πολιτικής αποθάρρυνσης των γυναικών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να τις απομακρύνουν από την πολιτική δραστηριότητα στην οποία είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετάσχουν υπό την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας,[29] καθώς και μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για την αποθάρρυνση της επιστροφής των Γιαζίντι και άλλων Κούρδων προσφύγων που έφυγαν από το Αφρίν το 2018.[31][32]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Sirwan Kajjo (2 Μαρτίου 2017). «Skirmishes Mar Fight Against IS in Northern Syria». Voice of America. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2017. Turkish occupation "is an existential threat to the Assad government's ability to reclaim the entirety of its territory, which is a key argument that regime loyalists make in their support of Bashar al-Assad's government," Heras said. 
  2. ↑ Robert Fisk (29 Μαρτίου 2017). «In northern Syria, defeated Isis fighters leave behind only scorched earth, trenches – and a crucifixion stand». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. You can’t mistake the front line between the Syrian army and Turkey’s occupation force east of Aleppo. 
  3. ↑ «Safe zone 'crucial for Turkmen in Syria'». www.aa.com.tr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  4. ↑ Rudaw (20 Απριλίου 2020). «Afrin, Syria: Kurdish population more than halved since 2018 Turkish invasion». genocidewatch (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  5. ↑ «NYT accused of whitewashing Turkey's Afrin occupation». The Jerusalem Post | JPost.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  6. ↑ «'Nothing is ours anymore': Kurds forced out of Afrin after Turkish assault». the Guardian (στα Αγγλικά). 7 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  7. ↑ Iddon, Paul (2020-03-19). «Turkey’s actions in Syria’s Afrin amount to ethnic cleansing - Kurdish analysts» (στα αγγλικά). Ahval. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-11-04. https://web.archive.org/web/20211104114358/https://ahvalnews.com/afrin/turkeys-actions-syrias-afrin-amount-ethnic-cleansing-kurdish-analysts. Ανακτήθηκε στις 2021-11-04. 
  8. ↑ «Turkey PM 'will support' Syria no-fly zone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  9. ↑ «Syrian opposition calls for no-fly zone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  10. ↑ Tisdall, Simon (27 Ιουλίου 2015). «Syrian safe zone: US relents to Turkish demands after border crisis grows». TheGuardian.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  11. ↑ «DIPLOMACY - US and Turkey agree to forge 'ISIL-free zone' in Syria, official confirms». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  12. ↑ «Solution to refugee crisis is to end Syria's civil war, UN official says». The Globe and Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  13. ↑ Wintour, Patrick (16 Φεβρουαρίου 2016). «Turkey revives plan for safe zone in Syria to stem flow of refugees». TheGuardian.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  14. ↑ Brzozowski, Alexandra (14 Οκτωβρίου 2019). «EU condemns Turkey's military action, stops short of common arms embargo». www.euractiv.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «EU governments limit arms sales to Turkey but avoid embargo» (στα αγγλικά). Reuters. 2019-10-14. https://www.reuters.com/article/us-syria-security-eu-france-idUSKBN1WT0M4. Ανακτήθηκε στις 2021-11-07. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «US begins troop withdrawal from northeastern Syria ahead of Turkish offensive». Deutsche Welle (στα Αγγλικά). 7 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2021. 
  17. ↑ Barnes, Julian E.; Schmitt, Eric (2019-10-13). «Trump Orders Withdrawal of U.S. Troops From Northern Syria» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/10/13/us/politics/mark-esper-syria-kurds-turkey.html. Ανακτήθηκε στις 2021-07-30. 
  18. ↑ «Turkey unleashes airstrikes against Kurds in north-east Syria». the Guardian (στα Αγγλικά). 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2021. 
  19. ↑ «Turkey Started Preparations for Further Operations in Northern Syria: Erdoğan, New York Times, March 30th, 2018». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2018. 
  20. ↑ «North East Syria: Council adopts conclusions». www.consilium.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  21. ↑ «Foreign Affairs Council, 14 October 2019». www.consilium.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 Patrick Cockburn (18 Απριλίου 2018). «Yazidis who suffered under Isis face forced conversion to Islam amid fresh persecution in Afrin». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Ammar Hamou· Barrett Limoges (1 Μαΐου 2018). «Seizing lands from Afrin's displaced Kurds, Turkish-backed militias offer houses to East Ghouta families». SYRIA:direct. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018. 
  24. ↑ «Syria's war of ethnic cleansing: Kurds threatened with beheading by Turkey's allies if they don't convert to extremism». The Independent. 12 March 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 June 2019. https://web.archive.org/web/20190605203754/https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/syria-civil-war-assad-regime-turkey-afrin-kurds-eastern-ghouta-us-allies-militia-a8252456.html. Ανακτήθηκε στις 16 December 2018. 
  25. ↑ "More than 200,000 people fled Syria's Afrin, have no shelter: Kurdish official Αρχειοθετήθηκε 2018-11-25 στο Wayback Machine.". Reuters. 19 March 2018.
  26. ↑ «Afrin: Kurdish population more than halved since 2018 offensive, says rights group». Rudaw. 20 April 2020. https://www.rudaw.net/english/middleeast/syria/20042020. Ανακτήθηκε στις 6 May 2020. 
  27. ↑ Hagedorn, Elizabeth (2 Ιουνίου 2020). «'An insult to women' everywhere: Afrin kidnappings prompt calls for investigation of Turkey-backed rebels». Al-Monitor. 
  28. ↑ «Abuses against Kurdish women in Afrin under Turkish Parliament radar». Syrians for Truth & Justice. 31 Δεκεμβρίου 2020. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Kurdish woman reportedly murdered in Turkish-occupied Afrin». The Jerusalem Post | JPost.com. 
  30. ↑ «Rights Groups Concerned About Continued Abuses in Afrin | Voice of America - English». www.voanews.com. 
  31. ↑ «Patrick Cockburn: Erdogan's ethnic cleansing of the Kurds is still happening now – and we have Trump to thank». The Independent. 15 Νοεμβρίου 2019. 
  32. ↑ «The looming genocide against the Kurds: history should not repeat itself». openDemocracy. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τουρκική_κατοχή_της_βόρειας_Συρίας&oldid=9501230"