Το θαύμα της Άννι Σάλιβαν

Το θαύμα της Άννι Σάλιβαν (πρωτότυπος τίτλος: The Miracle Worker) είναι δραματική ταινία παραγωγής 1962 σε σκηνοθεσία Άρθουρ Πεν. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του Γουίλιαμ Γκίμπσον, ο οποίος εμπνεύστηκε από το μυθιστόρημα της Έλεν Κέλερ Η ιστορία της ζωής μου για τη συγγραφή του. Η ταινία χάρισε το Όσκαρ Α' και Β' γυναικείου ρόλου στις πρωταγωνιστριές της Αν Μπάνκροφτ και Πάτι Ντιουκ αντιστοίχως.

Το θαύμα της Άννι Σάλιβαν
The Miracle Worker
ΣκηνοθεσίαΆρθουρ Πεν
ΠαραγωγήΦρεντ Κόου
ΣενάριοΓουίλιαμ Γκίμπσον
Βασισμένο σεΗ ιστορία της ζωής μου (βιογραφία)
ΠρωταγωνιστέςΑν Μπάνκροφτ
Πάτι Ντιουκ
ΜουσικήΛόρενς Ρόζενθαλ
ΜοντάζAram Avakian
Εταιρεία παραγωγήςUnited Artists
ΔιανομήUnited Artists και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 28/7/1962
Κυκλοφορία1962
Διάρκεια106 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η νεαρή Έλεν Κελερ (Πάτι Ντιούκ) είναι εκ γεννετής τυφλή, κουφή και μουγκή κι έτσι ανίκανη να επικοινωνήσει με τους γύρω της, γενονός που την κάνει να φέρεται βίαια και παράλογα. Οι απεγνωσμένοι γονείς της ζητούν βοήθεια από την μισότυφλη δασκάλα Άννι Σάλιβαν (Αν Μπάνκροφτ). Με την επιμονή και την αγάπη της, αλλά κυρίως με το πείσμα της, η Άννι καταφέρνει να εισχωρήσει στον μοναχικό κόσμο της Έλεν και να την διδάξει πώς να επικοινωνεί με το περιβάλλον της.

Πληροφορίες Παραγωγής

Επεξεργασία

Η πραγματική ιστορία της κωφάλαλης και τυφλής Έλεν Κέλερ και η προσπάθεια της δασκάλας της Αν Σάλιβαν να την κάνει να επικοινωνήσει με το περιβάλλον ενέπνευσε τον Γουίλιαμ Γκίμπσον να γράψει το θεατρικό έργο The Miracle Worker που έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1959 με πρωταγωνίστριες την Αν Μπάνκροφτ στον ρόλο της Σάλιβαν την Πάτι Ντιουκ στον ρόλο της μικρής Έλεν Κέλερ. Όταν η United Artists αγόρασε τα δικαιώματα του θεατρικού από τον Γκίμπσον, πρότειναν για το ρόλο της Σάλιβαν αρχικά την Ίνγκριντ Μπέργκμαν κι έπειτα τις Όντρεϊ Χέπμπορν και Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Μόνο ο Άρθουρ Πεν πίστευε ότι το καταλληλότερο άτομο για το ρόλο ήταν η Αν Μπάνκροφτ που στο μεταξύ είχε καταφέρει να κερδίσει Βραβείο Τόνυ για την ερμηνεία της. Η United artists προσέλαβε την Μπάνκροφτ μειώνοντας τον προϋπολογισμό της ταινίας και κατ' επέκταση προσέλαβαν και την Πάτι Ντιουκ για το ρόλο της Κέλερ (παρόλο που η Ντιουκ ήταν 15 χρονών κι η Κέλερ στο θεατρικό 7).

Γυρίσματα

Επεξεργασία

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Νιου Τζέρσεϊ και οι δυο πρωταγωνίστριες φορούσαν ενισχυμένα κοστούμια για να αποφύγουν πιθανούς τραυματισμούς στη σκηνή στην οποία η Σάλιβαν προσπαθεί να καθησυχάσει την Κέλερ. Η σκηνή αυτή χρειάστηκε τρεις κάμερες και πέντε μέρες γυρισμάτων[1].

Υποδοχή της ταινίας και Βραβεύσεις

Επεξεργασία

Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία μετα την προβολή της συγκινώντας τόσο το κοινό όσο και τους κριτικούς. Η ακαδημία των όσκαρ την πρότεινε για 5 βραβεία όσκαρ και κέρδισε δύο, ένα για την Μπάνκροφτ κι ένα για την Ντιουκ. Η Μπάνκροφτ βρέθηκε συνυποψήφια με δύο ιερά τέρατα του κινηματογράφου την Μπέτι Ντέιβις, η οποία θεωρούνταν φαβορί για το Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (Whatever Happened To Baby Jane?), και την Κάθριν Χέπμπορν για το Μακρύ ταξίδι μέσα στη νύχτα (Long Day's Journey Into The Night). Η Μπάνκροφτ πιστεύοντας ότι δεν είχε καμία τύχη προτίμησε να παραμείνει στο Μπρόντγουεϊ όπου εμφανιζόταν στο θεατρικό του Μπέρτολντ Μπρεχτ Μάνα κουράγιο. Η Τζόαν Κρόφορντ που ήθελε να σαμποτάρει τη συμπρωταγωνίστριά της στο Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν, Μπέτι Ντέιβις, είχε προτείνει στην Μπάνκροφτ να παραλάβει εκείνη το όσκαρ για λογάριασμό της. Όταν το όνομα της νικήτριας ανακοινώθηκε από το μεγάφωνο η Κρόφορντ παραμέρισε την σαστισμένη Ντέιβις και παρέλαβε το όσκαρ για λογαριασμό της Μπάνκροφτ λέγοντας: Η Αν μου έδωσε το εξής σημείωμα: "Αγαπητή Τζόαν οι λόγοι για τους οποίους κέρδισα είναι τρεις: ο Φρεντ Κόου, ο Άρθουρ Πεν κι ο Γουίλιαμ Γκίμπσον. 'Ετσι η Αν Μπάνκροφτ η οποία είχε προσπαθήσει, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να κατακτήσει το Χόλιγουντ τη δεκαετία του '50 έγινε σταρ και έκανε τεράστια καριέρα στον κινηματογράφο τα χρόνια που ακολούθησαν.

Βράβευση:

Υποψηφιότητα:

Επανεκτελέσεις

Επεξεργασία

Το Θαύμα της Άννι Σάλιβαν γυρίστηκε άλλες δυο φορές για την τηλεόραση. Η πρώτη επανεκτέλεση έγινε το 1979 κι η δεύτερη το 2000.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία