Περιστατικό των Τσάρλυ Μπράουν και Φραντς Στίγκλερ

Το περιστατικό των Τσάρλυ Μπράουν και Φραντς Στίγκλερ συνέβη στις 20 Δεκεμβρίου 1943, όταν, μετά από μια επιχείρηση βομβαρδισμού στη Βρέμη, το B-17 Flying Fortress του ανθυποσμηναγού Charles "Charlie" Brown της Αμερικανικής Αεροπορίας υπέστη σοβαρές ζημιές από γερμανικά μαχητικά. Ο πιλότος της Luftwaffe Φραντς Στίγκλερ (Franz Stigler), είχε την ευκαιρία να καταρρίψει το χτυπημένο βομβαρδιστικό, αλλά δεν το έκανε, αλλά αντίθετα το συνόδευσε πέρα από τα κατεχόμενα από τους Γερμανούς εδάφη για να το προστατεύσει. Μετά από εκτεταμένη αναζήτηση από τον Μπράουν, οι δύο πιλότοι συναντήθηκαν 50 χρόνια αργότερα και ανέπτυξαν μια φιλία που κράτησε μέχρι τον θάνατο του Στίγκλερ, τον Μάρτιο του 2008. Ο Μπράουν πέθανε μόλις λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.

Οι πιλότοι

Ο ανθυποσμηναγός Charles L. "Charlie" Brown ("ένα αγροτόπαιδο από το Weston της Δυτικής Βιρτζίνια ", με τα δικά του λόγια) ήταν πιλότος σε B-17F της Αεροπορίας του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (USAAF) Δύναμη, που στάθμευε στην Αγγλία. Ο Franz Stigler, πρώην πιλότος της αεροπορικής εταιρείας Lufthansa από τη Βαυαρία, ήταν βετεράνος πιλότος μαχητικού της Luftwaffe.

Η αποστολή της Βρέμης

Η αποστολή ήταν η πρώτη του πληρώματος του Μπράουν και είχε στόχο την εγκατάσταση παραγωγής αεροσκαφών Focke-Wulf 190 στη Βρέμη. Οι άνδρες της 527ης Μοίρας Βομβαρδισμού ενημερώθηκαν σε ενημέρωση πριν από την αποστολή ότι ενδέχεται να συναντήσουν εκατοντάδες γερμανικά μαχητικά. Η Βρέμη φυλασσόταν από περισσότερα από 250 πυροβόλα. Στο πλήρωμα του Μπράουν ανατέθηκε να πετάξει στο λεγόμενο "Purple Heart Corner", ένα σημείο στην άκρη του σχηματισμού που θεωρείτο ιδιαίτερα επικίνδυνο επειδή οι Γερμανοί στόχευαν τα άκρα, αντί να πυροβολήσουν κατευθείαν στη μέση του σχηματισμού. Ωστόσο, δεδομένου ότι τρία άλλα βομβαρδιστικά έπρεπε να γυρίσουν πίσω λόγω μηχανικών προβλημάτων, ο Μπράουν κλήθηκε να ανέβει στο μπροστινό μέρος του σχηματισμού.

Η επιχείρηση βομβαρδισμού

Το B-17 του Μπράουν ξεκίνησε τη δεκάλεπτη επιχείρηση βομβαρδισμού στα 8,320 metres (27,300 ft) με εξωτερική θερμοκρασία αέρα −60 °C (−76 °F) . Προτού το βομβαρδιστικό απελευθερώσει τις βόμβες του, μια βολή αντιαεροπορικού έσπασε τη μύτη από πλεξιγκλάς, χτύπησε τον κινητήρα #2 και προκάλεσε περαιτέρω ζημιά στον κινητήρα #4, ο οποίος ήταν ήδη σε αμφίβολη κατάσταση. Η ζημιά επιβράδυνε το βομβαρδιστικό, ο Μπράουν δεν μπόρεσε να παραμείνει στον σχηματισμό του και έμεινε πίσω σε μια θέση όπου δέχτηκε συνεχείς εχθρικές επιθέσεις.

Ο Φραντς Στίγκλερ

Το χτυπημένο βομβαρδιστικό του Μπράουν εντοπίστηκε από Γερμανούς στο έδαφος, συμπεριλαμβανομένου του Φραντς Στίγκλερ (τότε ήταν άσος με 27 νίκες), ο οποίος ανεφοδιαζόταν και επανεξοπλιζόταν σε ένα αεροδρόμιο. Σύντομα απογειώθηκε με το Messerschmitt Bf 109 G-6 και έφτασε γρήγορα το αεροπλάνο του Brown. Μέσω των ανοιγμάτων που είχαν ανοίξει στο πλαίσιο του κατεστραμμένου βομβαρδιστικού από τα αντιαεροπορικά, ο Στίγκλερ μπόρεσε να δει το τραυματισμένο και εξουδετερωμένο πλήρωμα. Το ουραίο πολυβόλο του B-17 δεν αντέδρασε, και διακρινόταν νεκρός ο πολυβολητής. Προς έκπληξη του Αμερικανού πιλότου, ο Γερμανός δεν άνοιξε πυρ στο ανάπηρο βομβαρδιστικό. Αντίθετα, ο Στίγκλερ θυμήθηκε τα λόγια ενός από τους διοικητές του από τη μονάδα Jagdgeschwader 27, του Gustav Rödel, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βόρεια Αφρική: "Αν σας δω ή ακούσω ποτέ να πυροβολείτε έναν άνδρα με αλεξίπτωτο, θα σας πυροβολήσω ο ίδιος." Ο Στίγκλερ αργότερα σχολίασε: «Για μένα ήταν σαν να ήταν σε αλεξίπτωτο. Τους είδα και δεν μπορούσα να τους καταρρίψω».

Ο Στίγκλερ, που ήταν πιστός Χριστιανός, έφερε το χέρι του στην τσέπη του όπου φύλαγε ένα κομποσκοίνι προσευχής (ροζάριο). Δύο φορές προσπάθησε να πείσει τον Μπράουν να προσγειώσει το αεροπλάνο του σε ένα γερμανικό αεροδρόμιο και να παραδοθεί ή να εκτραπεί στην κοντινή ουδέτερη Σουηδία, όπου αυτός και το πλήρωμά του θα λάμβαναν ιατρική περίθαλψη και θα παρέμεναν αιχμάλωτοι για το υπόλοιπο του πολέμου. Ωστόσο, ο Μπράουν και το πλήρωμα του Β-17 δεν κατάλαβαν τι προσπαθούσε να τους πει ο Στίγκλερ με χειρονομίες, και έτσι συνέχισαν να πετούν. Ο Στίγκλερ είπε αργότερα στον Μπράουν ότι προσπαθούσε να τους κάνει να πετάξουν στη Σουηδία. Στη συνέχεια πέταξε κοντά στο πλάι του αεροπλάνου του Μπράουν, έτσι ώστε οι γερμανικές αντιαεροπορικές μονάδες να μην το στοχεύουν, και συνόδευσε το κατεστραμμένο Β-17 μέχρι να φτάσουν στην ανοιχτή θάλασσα. Ο Μπράουν, ακόμα αβέβαιος για τις προθέσεις του Στίγκλερ, διέταξε τον πυροβολητή του ραχιαίου πυργίσκου του να στοχεύσει τα όπλα του στον Στίγκλερ αλλά να μην ανοίξει πυρ, για να τον προειδοποιήσει. Κατανοώντας το μήνυμα και βέβαιος ότι το βομβαρδιστικό ήταν τελικά εκτός γερμανικού εναέριου χώρου, ο Στίγκλερ αναχώρησε με ένα χαιρετισμό.

Προσγείωση

Ο Μπράουν κατάφερε να πετάξει 250 miles (400 km) πάνω από τη Βόρεια Θάλασσα και να προσγειώνει το αεροπλάνο του στη Βρετανία. Εκεί ενημέρωσε τους αξιωματικούς του για το πώς ένας Γερμανός πιλότος μαχητικού τον άφησε να φύγει. Του είπαν να μην το επαναλάβει αυτό στην υπόλοιπη μονάδα, ώστε να μην δημιουργήσει κανένα θετικό συναίσθημα για τους εχθρικούς πιλότους, μήπως άλλα κατεστραμμένα βομβαρδιστικά συγκρατήσουν τα πυρά τους εναντίον εχθρικών αεροπλάνων ελπίζοντας να διασωθούν. Ο Μπράουν σχολίασε: «Κάποιος αποφάσισε ότι δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος και να πετάς σε ένα γερμανικό πιλοτήριο». Ο Στίγκλερ δεν είπε τίποτα για το περιστατικό στους διοικητές του, γνωρίζοντας ότι κινδύνευε με στρατοδικείο . Ο Μπράουν συνέχισε να μετέχει σε μάχες. Ο Φραντς Στίγκλερ αργότερα υπηρέτησε ως πιλότος αεροσκάφους Messerschmitt Me 262 μέχρι το τέλος του πολέμου.

Μεταπολεμική συνάντηση των πιλότων

Μετά τον πόλεμο, ο Μπράουν επέστρεψε στη Δυτική Βιρτζίνια και πήγε στο κολέγιο, επιστρέφοντας στη νεοσύστατη Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ το 1949 και υπηρετώντας μέχρι το 1965. Αργότερα, ως αξιωματικός του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, έκανε πολλά ταξίδια στο Λάος και το Βιετνάμ . Το 1972 αποσύρθηκε από την υπηρεσία.

Ο Στίγκλερ μετακόμισε στον Καναδά το 1953 και έγινε επιτυχημένος επιχειρηματίας.

Το 1986 ο συνταξιούχος επισμηναγός Μπράουν κλήθηκε να μιλήσει σε μια εκδήλωση επανένωσης πιλότων μάχης στην Αλαμπάμα . Κάποιος τον ρώτησε αν είχε αξιομνημόνευτες αποστολές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. σκέφτηκε για ένα λεπτό και θυμήθηκε την ιστορία της συνοδείας και του χαιρετισμού του Στίγκλερ. Στη συνέχεια, ο Μπράουν αποφάσισε ότι έπρεπε να προσπαθήσει να βρει τον άγνωστο Γερμανό πιλότο.

Μετά από τέσσερα χρόνια μάταιης αναζήτησης σε αμερικανικά και γερμανικά αρχεία ο Μπράουν δεν κατάφερε να βρεί κάτι. Στη συνέχεια έγραψε μια επιστολή σε ένα ενημερωτικό δελτίο της ένωσης πιλότων μάχης. Λίγους μήνες αργότερα έλαβε ένα γράμμα από τον Στίγκλερ, ο οποίος ζούσε πλέον στον Καναδά. «Ήμουν αυτός», έλεγε. Όταν μίλησαν στο τηλέφωνο, ο Στίγκλερ περιέγραψε το αεροπλάνο του, τη συνοδεία και τον χαιρετισμό, επιβεβαιώνοντας όλα όσα χρειαζόταν να ακούσει ο Μπράουν για να βεβαιωθεί ότι ήταν ο Γερμανός πιλότος μαχητικού που ενεπλάκη στο περιστατικό.

Μεταξύ 1990 και 2008, οι δύο πιλότοι έγιναν στενοί φίλοι και παρέμειναν έτσι μέχρι τον θάνατό τους το 2008

Το περιστατικό καταγράφηκε αργότερα από τον Άνταμ Μάκος (Adam Makos) στο βιογραφικό μυθιστόρημα A Higher Call (κυκλοφόρησε το 2012). Το σουηδικό συγκρότημα Power Metal Sabaton έγραψε ένα τραγούδι για το άλμπουμ τους Heroes, το δεύτερο κομμάτι "No Bullets Fly".

Βιβλιογραφία

• Makos, Adam· Alexander, Larry (2012). A Higher Call: An Incredible True Story of Combat and Chivalry in the War-Torn Skies of World War II (1st έκδοση). New York: Berkley Caliber. σελ. 127. ISBN 978-0-425-25286-4. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Video of Franz Stigler and Charlie Brown discussing their encounter during their first reunion στο YouTube
• The Stigler-Brown Incident Animation στο YouTube