Το υδραυλικό πιεστήριο είναι ένας υδραυλικός μηχανισμός που επιτρέπει την εφαρμογή μιας μεγάλης δύναμης ανύψωσης ή συμπίεσης. Εφευρέτης του είναι ο βρετανός μηχανικός Joseph Bramah (μερικές φορές το υδραυλικό πιεστήριο περιγράφεται με τον όρο πιεστήριο του Bramah). Τα υδραυλικά πιεστήρια αποτελούν την πιο διαδεδομένη μορφή πιεστηρίων στις μέρες μας.

Αρχή λειτουργίας Επεξεργασία

 
Η αρχή λειτουργίας του υδραυλικού πιεστηρίου

Ο τρόπος που δουλεύει ένα υδραυλικό πιεστήριο σχετίζεται με την Αρχή του Πασκάλ: Η πίεση σε όλα τα σημεία ενός κλειστού συστήματος μεταδίδεται ομοιόμορφα σε όλα τα σημεία του. Ανεξάρτητα λοιπόν από τον τελικό σχεδιασμό ενός υδραυλικού πιεστηρίου, το βασικό μοτίβο είναι κοινό: δύο σωλήνες διαφορετικής διαμέτρου (Α1 και Α2 στο διπλανό σχήμα) είναι ενωμένοι μέσω μιας δεξαμενής που περιέχει κάποιο ρευστό (π.χ. νερό, λάδι ή κάποιο αέριο). Σε καθέναν από τους 2 σωλήνες εφαρμόζεται ένα έμβολο.

Σύμφωνα με την αρχή του Πασκάλ, όση πίεση εφαρμόζεται στο πρώτο έμβολο μεταδίδεται και στο δεύτερο. Δηλαδή:

 

Όμως η πίεση ορίζεται ως το πηλίκο της ασκουμένης δύναμης (F) σε μια επιφάνεια δια του εμβαδού (A) της επιφάνειας αυτής:

 

Συνεπώς, η δύναμη που ασκείται στο δεύτερο έμβολο (F2) θα εξαρτάται από τη σχέση ανάμεσα στα δύο εμβαδά Α1 και Α2:

 

Αυτό σημαίνει ότι αν, για παράδειγμα, η δεύτερη επιφάνεια έχει πενταπλάσιο εμβαδό από την πρώτη, τότε μπορεί κανείς ασκώντας στο πρώτο έμβολο μία δύναμη 10 Ν, να μεταφέρει στο δεύτερο έμβολο πενταπλάσια δύναμη (F2 = 50 Ν).