Υπερείδης
Ο Υπερείδης (περί το 390 π.Χ. - 322 π.Χ.) ή Υπερίδης, ήταν διάσημος Αθηναίος ρήτορας.[1] Ο "Αλεξανδρινός Κώδικας" που συνέθεσαν τον 3ο αιώνα π.Χ. ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος και ο Αρίσταρχος ο Σαμόθραξ περιείχε τον Κανόνα των Δέκα Αττικών Ρητόρων, στον οποίο ο Υπερείδης ήταν ένας από τους δέκα μνημονευόμενους ρήτορες. Ο Υπερείδης ήταν ένας από τους ηγέτες της Αθηναϊκής αντίστασης μαζί με τον Λυκούργο και τον Δημοσθένη την εποχή που έκαναν στην πόλη εισβολή ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας και ο Αλέξανδρος ο Μέγας. Ο Φειδιππίδης της Παιανίας που ήταν γνωστός για τα φιλομακεδονικά του αισθήματα και εξέδωσε διάταγμα για να τιμήσει τον Μέγα Αλέξανδρο εκδιώχθηκε.[2]
| Υπερείδης | |
|---|---|
 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 389 π.Χ., Αθήνα |
| Θάνατος | 322 π.Χ. (67 ετών) Αίγινα |
| Επάγγελμα | Πολιτικός, ρήτορας, στρατιωτικός |
| Αξίωμα | στρατηγός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΔεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του πέρα από το γεγονός ότι καταγράφεται ως γιος του Γλαυκίππου από τον Δήμο του Κολλυτού, ο Ισοκράτης τον δίδαξε Λογογραφία. Ο Υπερείδης καταδίωξε τον Αυτοκλή με την κατηγορία της προδοσίας (360 π.Χ.).[3] Την εποχή που ξέσπασε ο Πρώτος Συμμαχικός Πόλεμος (358 π.Χ.-355 π.Χ.) κατηγορήθηκαν ο επιφανής Αθηναίος Αριστοφών για διαφθορά και ο Φιλοκράτης για εσχάτη προδοσία (343 π.Χ.).[4] Αρχικά συνεργάστηκε με τον Δημοσθένη αλλά όταν κατηγορήθηκε για την υπόθεση του Άρπαλου απέσυρε την υποστήριξη του. Μετά την εξορία του Δημοσθένη ο Υπερείδης έγινε ο ηγέτης του Αθηναϊκού πατριωτικού κόμματος (324 π.Χ.).[5] Με τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Υπερείδης έγινε φανατικός οπαδών όσων έλεγαν ότι πρέπει να αποτινάξουν από την Αθήνα την κυριαρχία των Μακεδόνων. Οι λόγοι του Υπερείδη στάθηκαν αιτία να ξεσπάσει ο Λαμιακός Πόλεμος (323 π.Χ.-322 π.Χ.) με συμμαχία εναντίον των Μακεδόνων στην οποία συμμετείχαν η Αθήνα, η Αιτωλία και η Θεσσαλία. Μετά την ήττα των Αθηναίων στη Μάχη της Κραννώνας, ο Υπερείδης κατέφυγε στο ιερό του Αιακού στην Αίγινα, όπου και τον συνέλαβαν. Η παράδοση λέει ότι έκοψε τη γλώσσα του με τα δόντια του για να μην αναγκαστεί να προδώσει. Ο σπουδαιότερος λόγος του ήταν ο Επιτάφιος[6] για κείνους που έπεσαν στο Λαμιακό πόλεμο. Μετά την ήττα των Αθηναίων στο Λαμιακό πόλεμο τον συνέλαβε και εκτέλεσε ο Αρχίας ο Θούριος υπό τις διαταγές του Αντίπατρου (322 π.Χ.).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Mackey and Mackey, The Pronunciation of 10,000 Proper Names, New York, 1922, σ. 138, John Walker, Critical Pronouncing Dictionary, New York, 1828, σ. 61, John Hogg in The Gentleman's Magazine, 1857, σ. 423
- ↑ Worthington, Ian (2001). Dinarchus, Hyperides & Lycurgus. Austin, Texas: University of Texas
- ↑ Friedrich Blass, frags. 55–65
- ↑ Friedrich Blass, frags. 40–44
- ↑ Chisholm 1911
- ↑ Υπερείδης το αρχαίο κείμενο με αντικριστή μετάφραση
Πηγές
Επεξεργασία- Herrman, Judson (ed., trans. comm.). Hyperides. Funeral oration. Oxford, Oxford University Press, 2009. xiv, 148 p. (American Philological Association. American Classical Studies, 53).
- Whitehead, David (2000). Hypereides: The Forensic Speeches. Oxford University Press.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αρχαίο Αθηναίο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |