Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963
Η Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963 (Δεκέμβριος 1963 - Φεβρουάριος 1964) σχηματίστηκε προκειμένου να οδηγήσει την χώρα σε βουλευτικές εκλογές.
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου αν και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή (Ενωση Κέντρου, ΕΔΑ και ανεξάρτητοι βουλευτές), εξασφαλίζοντας κυβέρνηση πλειοψηφίας με 167 ψήφους υπέρ, ωστόσο, επιθυμώντας την αυτοδυναμία, κατέθεσε στον βασιλιά στις 24 Δεκεμβρίου, την παραίτηση της κυβέρνησής του καθώς και το αίτημα για διενέργεια εκλογών.[1] Ο βασιλιάς όπως ορίζει η συνταγματική διαδικασία, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό της ΕΡΕ, Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος φυσικά, την επέστρεψε άπρακτος και ο βασιλιάς τελικά, ανακοίνωσε την διάλυση της Βουλής, την διενέργεια εκλογών στις 16 Φεβρουαρίου 1964 και τον διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης υπό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο.
Οι εκλογές παρά τους φόβους της Ένωσης Κέντρου που επιθυμούσε τον διορισμό που απόλυτα επιτυχημένου πρώην υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, Στυλιανού Μαυρομιχάλη,[2] εξελίχτηκαν χωρίς προβλήματα, και η Ένωση Κέντρου πέτυχε μια άνευ προηγουμένου εκλογική νίκη, με το πρωτόγνωρο για ελληνικές εκλογές, 52,72%.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 31 Δεκεμβρίου 1963 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 18 Φεβρουαρίου 1964 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ιωάννης Παρασκευόπουλος |
Συνολικός αριθμός Μελών | 21 |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Υπηρεσιακή κυβέρνηση |
Ιστορία | |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 16 Δεκεμβρίου 1963 - 8 Ιανουαρίου 1964 |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1963 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1964 |
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ιωάννης Παρασκευόπουλος - (υποδιοικητής Εθνικής τράπεζας)
- «Υπουργός Συντονισμού» : Ιωάννης Παρασκευόπουλος
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Δημήτριος Παπανικολόπουλος - (υπαρχηγός Γ.Ε.Ε.Θ.Α.)
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Χρήστος Ξανθόπουλος - Παλαμάς (από 6 Ιανουαρίου 1964) - (αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ)
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Ιωάννης Σόντης - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Ιωάννης Παρασκευόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1964 από τον Κωνσταντίνο Παπαϊωάννου - (καθηγητής Πανεπιστημίου)
- «Υφυπουργός Εσωτερικών επί της Δημόσιας Τάξεως και Ασφαλείας» : Γεώργιος Ζορμπαλάς - (αντιστράτηγος ε.α.)
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Γεώργιος Κουρμούλης - (πρύτανης Ε.Κ.Π.Α.)
- «Υπουργός Οικονομικών» : Αστέριος Νταής - (πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου)
- «Υπουργός Εμπορίου» : Πέτρος Στεργιώτης - (καθηγητής Α.Σ.Ο.Ε.)
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Δημήτριος Μανωλέσος - (αναπληρωτής διευθυντής Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους)
- «Υπουργός Βιομηχανίας» : Λεωνίδας Ζέρβας - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Δημοσίων Έργων»: Δημοσθένης Α. Πίππας - (πρύτανις Ε.Μ.Π.)
- «Υπουργός Συγκοινωνιών» : Χριστόφορος Στράτος - (βιομήχανος)
- «Υπουργός Γεωργίας» : Ιωάννης Ξανθάκης - (Ακαδημαϊκός)
- «Υφυπουργός Γεωργίας» : Νικόλαος Καρμίρης - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας»: Αλέξανδρος Μάνος - (γιατρός)
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας : Αθανάσιος Σπανίδης - (υποναύαρχος ε.α.)
- «Υπουργός Εργασίας» : Χρήστος Σταμπέλος - (γενικός διευθυντής Υπουργείου Εργασίας)
- «Υπουργός Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Διονύσιος Ζακυθηνός - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υφυπουργός της Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Δημήτριος Νιάνιας - (καθηγητής Ε.Μ.Π.)
- «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Νικόλαος Καβαζαράκης - (καθηγητής Α.Π.Θ.)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
- ↑ εφ. "Ελευθερία", φύλλο της 26ης Δεκεμβρίου 1963, σελ. 1
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», https://gslegal.gov.gr/?p=1252
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |