Φαδρίκε Ενρίκεθ της Μεντόθα

Ο Φαδρίκε Ενρίκεθ υ Μέντοθα, ισπαν. Fadrique Enríquez y Mmendoza (1390 - 23 Δεκεμβρίου 1473) από τον Καστιλινό Οίκο της Ιβρέα ήταν ο 2ος ναύαρχος της Καστίλης, κόμης του Μέγαρ & Ρουένδα και κύριος της Μεδίνα δελ Ριοσέκο.

Φαδρίκε Ενρίκεθ της Μεντόθα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1399[1]
Θάνατος23  Δεκεμβρίου 1473
Μεδίνα δελ Ριοσέκο
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαριάνα Φερνάντεθ δε Κόρδοβα (από 1425)[2]
Τερέσα Φερνάντεθ δε Κινιόνες (από 1432)
ΤέκναΧουάνα Ενρίκεθ[2]
Ινές Ενρίκεθ
Alonso Enríquez[3]
Pedro Enriquez de Quiñones
Enrique Enríquez de Quiñones
Aldonza Enríquez y Quiñones[3]
María Enríquez de Quiñones y Toledo
Enrique Enriquez, Admiral of Sicily[3]
Leonor Enriquez[3]
ΓονείςΑλφόνσος Ενρίκεθ και Χουάνα δε Μεντόθα
ΑδέλφιαΕνρίκε Ενρίκεθ δε Μεντόθα
Μπεατρίθ Ενρίκεθ δε Μεντόθα
Χουάν Ενρίκεθ
Ροδρίγο Ενρίκεθ
ΟικογένειαΚαστιλιανός Οίκος της Ιβρέας και House of Enríquez
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΝαύαρχος της Καστίλης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΝαύαρχος της Καστίλης
Lord of Medina de Rioseco
Θυρεός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αλφόνσου και της Ιωάννας δε Μέντοθα, κόρης του Πέδρο Γονθάλεθ δε Μέντοθα. Ο πατέρας του Αλφόνσου, ο Φαδρίκε ήταν νόθος γιος του Αλφόνσου ΙΑ΄ της Καστίλης.

Η οικογένειά του, οι Ενρίκεθ, είχαν πολλές ιδιοκτησίες στην Καστίλη. Το 1429 ο Φαδρίκε διαδέχθηκε τον πατέρα του ως ricohombre, μάγιστρος του Τάγματος του Αγ. Ιακώβου, κύριος της Μεδίνα δε Ριοσέκο, Κάστρο Βέρδε & Τορρελοβατόν. O σύγχρονός του Φερνάνδο δελ Πουλγάρ τον περιγράφει ως μικρόσωμο και μύωπα, αλλά κέρδισε τιμή και φήμη με τα κατορθώματά του ως ναύαρχος της Καστίλης[4].

Ήταν ένας από τους κύριους συμβούλους του Ιωάννη Β΄ της Καστίλης. Ενεπλάκη στη συνωμοσία του κοντόσταυλου Αλβάρο δε Λούνα. Οι δύο τους το 1431 συνέλαβαν τον διοικητή Ντιέγο Σαρμιέντο, διότι δεν υπάκουε στις εντολές του βασιλιά[5].

Πολέμησε το 1432 με τον Πέδρο Μανρίκε δε Λάρα εναντίον των πριγκίπων Ερρίκου και Πέτρου (γιων του Φερδινάνδου Α΄ της Αραγωνίας). Όταν το 1437 ο Ιωάννης Β΄ συνέλαβε τον Πέδρο Μανρίκε, ο Φαδρίκε συγκρούστηκε με τον βασιλιά. Το επόμενο έτος ο Πέδρο απέδρασε από τη φυλακή και ο Φαδρίκε εξεγέρθηκε, αφού συγκέντρωσε στρατό στη Μεδίνα δε Ριοσέκο. Ο Ιωάννης Β΄ ήλθε με τους δικούς του υποστηρικτές και το 1440 με τις διαπραγματεύσεις, επήλθε συμφωνία· μάλιστα ο Φαδρίκε πάντρεψε τον Ερρίκο, γιο του βασιλιά[5].

Μετά το 1445

Επεξεργασία

Το 1445 συμμετείχε σε συνασπισμό εναντίον του Αλβάρο δε Λούνα, όπου ο Φαδρίκε αιχμαλωτίστηκε, αλλά απέδρασε. Τρία έτη μετά ο Φαδρίκε κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του βασιλιά. Απέδρασε πάλι και μετέβη στον Αλφόνσο Ε΄ της Αραγωνίας, που τότε βρισκόταν στη Νάπολη & τη Σικελία.

Το 1449 έγινε άλλος συνασπισμός εναντίον του Αλβάρο δε Λούνα, όπου ο Φαδρίκε συμμάχησε με τον Ιωάννη Β΄ της Αραγωνίας. Ο Αλβάρο συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε το 1453. Το επόμενο έτος βασιλιάς έγινε ο Ερρίκος Δ΄ της Καστίλης και ο Φαδρίκε εξακολούθησε να συμμετέχει στις δολοπλοκίες της Αυλής. Το 1473 απεβίωσε και τάφηκε στη μονή της Κυρίας Μας της Ελπίδας του Βαλδεσποπέθο, στη Μεδίνα δε Ριοσέκο.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1462 τη Μαριάνα Φερνάντεθ δε Κόρδοβα υ Άγιαλα κυρία του Κασαρούμπιος, κόρη του Ντιέγο Φερνάντεθ δε Κόρδοβα υ Καρίλο, κυρίου της Βαένα και είχε τέκνο:

Το 1431 απεβίωσε η Μαριάνα, και ο Φαδρίκε έκανε το επόμενο έτος δεύτερο γάμο με την Τερέζα Φερνάντεθ δε Κουινιόνες και είχε τέκνα:

  • Αλφόνσος 1435-1485, ναύαρχος της Καστίλης.
  • Πέδρο, θεματοφύλακας (adelantado) της Ανδαλουσίας.
  • Ερρίκος απεβ. 1504, μέγας μαγιορδόμος του βασιλιά, κύριος του Όρσο.
  • Αλδόνθα, παντρεύτηκε τον Ραμόν Φολχ Δ΄ δε Καρδόνα.
  • Φραγκίσκος, Μαρία, Ελεονόρα, Ινές, Μπλάνκα.

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Αναφορές σε Πηγές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Royal Academy of History.
  2. 2,0 2,1 «Kindred Britain»
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. Fernando del Pulgar, Claros varones de Castilla
  5. 5,0 5,1 Esteban Ortega Gato, Los Enríquez, Almirantes de Castilla, Publicaciones de la Institución Tello Téllez the Meneses, ISSN 0210-7317, N º. 70, 1999