Φαχρ αλ-Μουλκ Ραντβάν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Φαχρ αλ-Μουλκ Ραντβάν (... - 10 Δεκεμβρίου 1113), επίσης γνωστός ως Ριντβάν ή Ρουντβάν, ήταν Σελτζούκος εμίρης του Χαλεπιού από το 1095 ώς το 1113 μ.Χ.
| Φαχρ αλ-Μουλκ Ραντβάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 1113[1] |
| Θρησκεία | Σουνιτισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Alp Arslan al-Akhras[1] Malek Shah[1] Sultan Shah ibn Radwan[1] |
| Γονείς | Τουτούς Α΄[1] |
| Οικογένεια | Σελτζούκοι |
Ήταν γιος του Τουτούς Α΄, αδελφός του εμίρη της Δαμασκού, Ντουκάκ, και ανατράφηκε από τον αταμπέκ Τζανάχ αντ-Ντάουλα αλ-Χουσαΐν. Όταν ο Τουτούς πέθανε το 1095, ο Ραντβάν διεκδίκησε τη Συρία για λογαριασμό του, μη διστάζοντας να στραγγαλίσει τους δύο νεότερους αδελφούς του, ώστε να μη διεκδικήσουν κάποτε την εξουσία. Ο τρίτος νεότερος αδελφός, ο Ντουκάκ, ο οποίος αρχικώς είχε κληρονομήσει φέουδο στη Τζεζίρα (Μεσοποταμία), σώθηκε σκάζοντάς το κυριολεκτικώς την ύστατη στιγμή από το φρούριο στο Χαλέπι όπου κατοικούσε μαζί με τον Ραντβάν, και από τότε το μίσος μεταξύ των δύο αδελφών παρέμενε άσβεστο.
Στις ατελείωτες συρράξεις που ακολούθησαν, χωρίς να προκύψει "καθαρός" νικητής, ο Ντουκάκ είχε την υποστήριξη του εμίρη Γιαγκί Σιγιάν, κυβερνήτη της Αντιόχειας, ο οποίος αν και δεν είχε έρθει σε σύγκρουση με τον ίδιο τον Ραντβάν, αντιπαθούσε σφόδρα τον Τζανάχ αντ-Ντάουλα. Μαζί με τους Σιγιάν και Ντουκάκ ενώθηκε και ο Ιλγκαζί, εμίρης της Ιερουσαλήμ. Ο Ραντβάν σε απάντηση συμμάχησε με τον αδελφό του Ιλγκαζί, εμίρη της Άμιδας, Σοκμάν.