Φιντλερίτης
Ο φιντλερίτης (αγγλ. fiedlerite) είναι ένυδρο χλωριούχο και φθοριούχο ορυκτό του μολύβδου. Ονομάστηκε έτσι το 1877 (οπότε και ανακαλύφθηκε) προς τιμήν του Karl Gustav Fiedler (1791 - 1853), Εφόρου ορυκτών της Σαξωνίας. Ο Φίντλερ ηγήθηκε ερευνητικής αποστολής στα μεταλλεία Λαυρίου το 1835.
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Χλωριούχα |
| Χημικός τύπος | Pb3Cl4F(OH) . Η2Ο |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 5,9 gr/cm3 |
| Χρώμα | Άχρους, λευκός |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές[1] |
| Κρύσταλλοι | Μικροί πρισματικοί ή τραπεζοειδείς, επιμηκυσμένοι κατά [010] |
| Υφή | Συμπαγής |
| Διδυμία | Κοινή κατά {100} |
| Σκληρότητα | 3,5 |
| Σχισμός | Καλός κατά {100} |
| Θραύση | Δεν αναφέρεται |
| Λάμψη | Αδαμάντινη |
| Γραμμή κόνεως | Λευκή |
| Πλεοχρωισμός | Όχι (άχρους) |
| Διαφάνεια | Διαφανής, ημιδιαφανής |
| Παρατηρήσεις | Θολώνει με την επίδραση κρύου νερού. Διαλυτός σε ΗΝΟ3 |
Είναι δευτερογενές ορυκτό, προερχόμενο από αντίδραση του θαλάσσιου ύδατος με μολυβδούχα απορρίμματα μεταλλευτικής δραστηριότητας.
Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Λαύριο, ανευρέθη όμως και στην παραλία της περιοχής Baratti της Τοσκάνης στην Ιταλία (με ίδιο τρόπο γένεσης). Απαντάται επίσης στη Στυρία (Αυστρία) τη Γερμανία (περιοχή Έσσεν και στην επαρχία Gauteng της Νότιας Αφρικής. Για τα μεταλλεία Λαυρίου αποτελεί χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality).
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι στο μεν Λαύριο ο λαυριονίτης, ο πενφιλντίτης, ο φωσγενίτης και ο κοτουννίτης, ενώ στο Μπαράττι οι πενφιλντίτης και ο κοτουννίτης.
Πηγές Επεξεργασία
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Αναφέρεται και το τρικλινές